KVADRAT: “The Horrible Dissonance of Oblivion”

ALBUM

Είδος: Dissonant Blackened Death Metal
Εταιρία: Nuclear Winter Records/Total Dissonance Worship
Ημ. Κυκλοφορίας: 04/04/2024

Υπάρχουν έργα, τα οποία αφού φύγουν από τα χέρια του δημιουργού τους, ψάχνουν τους επόμενους “κατόχους” για να γίνουν δικά τους. Αυτό, σε αντίθεση με το γενικότερο κλισέ, δεν είναι καθολικό. Υπάρχουν δημιουργίες που έρχονται και ριζώνουν μέσα σου, σε βαθμό που νομίζεις, ότι είναι δικές σου, κανενός άλλου και θα είναι για πάντα. Κάπως έτσι ήρθε και με βρήκε το (φαντάζει μακρινό) πλέον 2021 το EP “ΨΥΧΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ”. Οπαδός του dissonant death ή των ελληνικών στίχων στο μέταλ δεν ήμουν ποτέ κι αυτό έφτανε για να αγνοήσω το άλμπουμ. Μέχρι που έπεσε στα μάτια μου το εξώφυλλο της κυκλοφορίας, μου κίνησε την περιέργεια κι έβαλα να ακούσω. Αυτό ήταν. Μπήκε μέσα μου, έριξε γερά θεμέλια και δε βγήκε ποτέ.

Τρία χρόνια μετά, η αναμονή για εμένα μεγάλη κι αν η ΨΥΧΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ήταν το έργο που σε άφησε να ρίξεις μια μικρή ματιά πίσω από την κουρτίνα, το “Horrible Dissonance of Oblivion” είναι η πτώση αυτής και το δέος που προκαλεί η τρομακτική εικόνα που αποκαλύπτεται. Γίνεται αντιληπτό από το πρώτο δευτερόλεπτο και τις πρώτες νότες του “Υπόγειος Λαβύρινθος”, ότι ποτέ άλλοτε κάτι τόσο “μεγάλο” δεν ήταν και τόσο κλειστοφοβικό. Το σφυροκόπημα ανελέητο, οι επιθέσεις εναλλαγόμενων συναισθημάτων και ρυθμών το ίδιο. Αυτό συνεχίζεται στο “-4°C” με το εφιαλτικό guitar μέρος να στοιχειώνει το κομμάτι (και το μυαλό) στη μέση και να γίνεται αντιληπτό πως η χρήση του reverb στο δίσκο (όπως και στο EP) δεν δημιουργεί την αίσθηση του χώρου, αλλά την αίσθηση της απουσίας αυτού, του περιορισμού, της απομόνωσης. Ο δίσκος είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, πράγμα που γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό με το τρίτο κομμάτι “Σηπτική Ανυπαρξία”, αλλά και κάθε επόμενο. Τα drum parts γιγάντια, χτίζουν τεράστια τοπία για να πατήσουν κιθάρες με όγκο παιγμένες από ένα από τα καλύτερα δεξιά χέρια που έχουμε ακούσει εδώ και καιρό στο είδος. 

H “Aμνησία” έρχεται σαν ιντερλούδιο ακριβώς στη μέση για να ξεκουράσει ή να ξεγελάσει τον ακροατή, γιατί αυτό που ακολουθεί είναι ακόμα πιο απαιτητικό, σαν ακρόαση αλλά και πρόκληση συναισθημάτων. Τα “Γυάλινα Μάτια” είναι μάλλον το πιο αδυσώπητο και θυμωμένο κομμάτι του άλμπουμ με το τελευταίο ενάμιση λεπτό του να γίνεται εφιαλτικό αλλά παράλληλα να κεντρίζει το ενδιαφέρον ακόμα περισσότερο. Στη “Φρικτή Δυσαρμονία της Λήθης” οι ρυθμοί φαίνεται αρχικά να πέφτουν αλλά μόνο για λίγο. Και εδώ μου δίνεται η αίσθηση, ότι ο δίσκος λειτουργεί σκαλί το σκαλί, κομμάτι το κομμάτι, για να φτάσουμε τελικά στην “Ολική Αποσύνθεση”. Το οποίο είναι από τα καλύτερα δομημένα κομμάτια που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Το sample απο τη διήγηση του Λιαντίνη στη Gemma καθοριστικό, για να ακολουθήσει ένα απο τα καλύτερα build up σε κομμάτι στο είδος. Ατμόσφαιρα, σύνθεση, εκτέλεση, όλα στο μέγιστο. Κι εδώ να πούμε ότι για το συγκεκριμένο άλμπουμ, η αναφορά μόνο στον ήχο δημιουργεί μια εικόνα φοβερά ελλειπή. Κι αυτό γιατί τα έργα των Kvadrat είναι κάτι ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ. Τα συναισθήματα κλειστοφοβίας, απόγνωσης, περιορισμού, θλίψης, θυμού, μοναξιάς και αποξένωσης, δε δημιουργούνται μόνο μέσα από τη μουσική, καθώς ΕΙΝΑΙ οι στίχοι, ΕΙΝΑΙ το artwork, ΕΙΝΑΙ τα visuals. 

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ομαδική δουλειά στα πλαίσια μπάντας κάνει θαύματα. Αλλά αυτή δεν είναι μια από αυτές. Πίσω από τους Kvadrat βρίσκεται ο Ιβάν Αγακεχαγιάς ο οποίος έχει κάνει στην κυριολεξία τα ΠΑΝΤΑ στο δίσκο. Και αυτό είναι που καθιστά το αποτέλεσμα τόσο μοναδικό. Δε θα άλλαζα τίποτα, για τον κίνδυνο να χαλάσει το παραμικρό. Δε θα άλλαζα τα προγραμματισμένα drums με κάτι άλλο, γιατί αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του χαρακτήρα ενός τόσο μοναδικού συνολικού αποτελέσματος. Η παραγωγή, θεωρώ δε γινόταν καλύτερη. Ο δίσκος, χαρακτηριστικό παράδειγμα συγκεκριμένου καλλιτεχνικού οράματος, θα αποτελεί από εδώ και πέρα μια από τις κορυφές του ιδιώματος. Θα κοιτάξει μέσα σας, θα βρει τα πιο βαθιά σκοτάδια, θα χωθεί εκεί και θα σας βοηθήσει να τους ρίξετε λίγο φως. Στοιχειωτικά όμορφο και βάναυσα τερατώδες. 

Facebook: https://www.facebook.com/kvadratnoise/
Bandcamp: https://kvdrt.bandcamp.com/album/the-horrible-dissonance-of-oblivion

525

Avatar photo
About Κώστας Χατζής 35 Articles
Μπάρμαν κατ' επάγγελμα, Χατζής κατ' όνομα και κάποτε και ιδιότητα, προσπαθώ έκτοτε ν' ακούσω οποιαδήποτε μουσική πέφτει στα χέρια και τ' αυτιά μου. Μεγάλες αδυναμίες τα σκοτάδια του black metal, το συναίσθημα των blues/psych/vintage rock, ο αυθορμητισμός του grunge και η ταξιδιάρικη διάθεση του post. Αγαπημένες στιγμές ακρόασης αυτές στο αυτοκίνητο ή με μια καλή μπίρα στο χέρι (αλλά ποτέ συνδυαστικά). Nerd των jidaigeki ταινιών αλλά και του γιαπωνέζικου σινεμά και κουλτούρας γενικότερα. Θιασώτης της άποψης “Ό,τι ακούτε καλό είναι, να μην τσακώνεστε” την οποία πρώτος θα παραβώ στην πρώτη ευκαιρία μιας καλής διαφωνίας.