Είδος: Thrash/death metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. κυκλοφορίας: 20 Σεπτεμβρίου 2021
Σαν μπάντα επίσημη, οι Πατρινοί metallers υπάρχουν στην πιάτσα αρκετά χρόνια μιας και τα πρώτα τους demo ανάγονται το 2002. Εντούτοις δεν υπήρξε κάποια full length δουλειά όλα αυτά τα χρόνια και να που ξεπετάχθηκαν πάλι μέσα στο 2021 με ένα εξαιρετικό album.
Ουσιαστικά πλέον οι Krushya είναι ένα one-man project του τραγουδιστή / μπασίστα Βαγγέλη Παπαδόπουλου (ο οποίος συμμετέχει και στους άλλους τρελούς και πολύ συγγενικούς ως προς τον ήχο Bionic Origin) με βοήθεια από όλη σχεδόν τη death metal κολλεκτίβα της Πάτρας (ανάμεσα στους συμμετέχοντες υπάρχουν μέλη των Death Courier και των Vermingod και άλλων καλόπαιδων).
Ο λόγος για το “.Dogma.” που χωρίς να αποτελεί κάτι καινοτόμο (ποιός έχει άλλωστε τέτοιες απαιτήσεις στις μέρες μας;), η σύστασή του περιέχει μερικά από τα καλύτερα στοιχεία που έχει αναδείξει ανα τις δεκαετίες το προσφιλές και αγαπημένο thrash. Το οποίο είναι μπολιασμένο (όχι από τα δηλητήρια που μας πλασάρονται ως “σωτήρες”) από ισχυρότατη δόση death metal, ενθουσιώδους, δυναμικού, πλείστου ενδιαφέροντος, με την γκαύλα να ζέχνει.
Σαν επιρροές θα έλεγα ότι οι Krushya έχουν εμβαπτίσει το υλικό τους σε “πανάρχαια” ύδατα του style. Oι Testament, οι Slayer (φυσικά!) όπως και η άμεση συνέπειά τους The Haunted, οι Sepultura, oι Kreator και οι Sodom ανακατεύτηκαν έξοχα στο χωνευτήρι της σύνθεσης με αποτέλεσμα ένα ομοιογενέστατο μείγμα μουσικής που αποδίδεται με απολύτως σύγχρονο αέρα (αν θέλεις ενδεικτικά ονόματα θα μπορούσα να σε παραπέμψω σε αυτά των Machine Head – στα γρήγορά τους φυσικά – και στους υποτιμημένους thrash / death metallers Dew Scented). Σαρωτικοί στα speed μέρη τους, ογκώδεις και βαρύτατοι στα mid-tempo parts οι Krushya μου έδωσαν σε μισή ώρα τόση ευχαρίστηση που, τουλάχιστον μέσα στη χρονιά που διανύουμε, δεν γεύτηκα από κανένα άλλο μεγάλο όνομα.
Δεν ξεχωρίζω κανένα κομμάτι, όλα έχουν τη δική τους ξεχωριστή οντότητα, η ροή είναι πολύ άνετη, ο ήχος ισοπεδωτικός χωρίς να χάνει ο ακροατής τον μπούσουλα και όλοι οι συντελεστές απλά σπέρνουν. Με αιχμή του δόρατος τον ίδιο τον Παπαδόπουλο ο οποίος ακούγεται σαν ένα ανθρωποφάγο ζόμπι με χαρακτηριστική έκφραση που ταιριάζει ιδανικά στο μουσικό background.
“Predatory Jungle Law”, “Fresh Meat for the Grinder”, “Order of the Ebon Hand” (θυελλώδες με την τεχνοτροπία του “One Kill Wonder” των The Haunted), τα Slayer-meet-Sepultura-and-Sodom υπέρβαρα διαμαντάκια “Pain has Face”, Killers Name” και “Upon Despair”, όλα κομμάτια ενός έξοχου puzzle πραγματικά εξτρεμιστικής όσο και ουσιαστικής τσατισμένης μουσικής.
Groovy, πιασάρικο, επαγγελματικότατο και καλοπαιγμένο thrash / death metal από μάστορες του είδους. Έχω ξαναπεί ότι η Πάτρα αποτελεί λίκνο της ακραίας μουσικής εδώ και χρόνια και το “.Dogma.” δεν κάνει κάτι παραπάνω εκτός από το να με δικαιώνει επιβεβαιώνοντας αυτήν την ακολουθία εξαιρετικών παραγωγών. Και ελπίζω να μην περάσουν άλλα 20 χρόνια μέχρι την επόμενη δουλειά του(ς). Αυτά.
Facebook: https://www.facebook.com/Krushya.band
Bandcamp: https://krushya.bandcamp.com/
1012 
