Με αφορμή το live στη Φοιτητική Εστία Πατρών, στο οποίο θα λάβουν μέρος οι Exarsis, Krushya και Ressurection (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), με σκοπό την αφύπνιση της πατρινής metal σκηνής, o Δημήτρης Μαρσέλος μιλάει για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των Krushya, με τον ιθύνον νου, Βαγγέλη Παπαδόπουλο.
–Καλησπέρα και ευχαριστούμε για τον χρόνο σου! 20 χρόνια από την αρχική δημιουργία αλλά δυστυχώς δισκογραφικά, δεν είχατε την παρουσία που θα θέλατε. Τι συνέβη μεταξύ του “Ashta” και του “.Dogma.”;
Καλησπέρα Δημήτρη χαιρετούμε ολόκληρη την ομάδα του Rockway.gr.
Εμείς ευχαριστούμε που μας δίνετε βήμα ώστε να πούμε κάποια πράγματα για την μπάντα!
Όσο για την πολύ καλή ερώτηση που έκανες, θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο συνοπτικά μπορώ διότι είναι μεγάλη ιστορία. Όταν η μπάντα ιδρύθηκε όλοι ήμασταν έφηβοι, έτσι κάποια στιγμή μεγαλώνοντας κάποιοι διάλεξαν διαφορετικούς δρόμους στην ζωή τους. Ήταν μια δύσκολη περίοδος πειραματισμού μιας και το μουσικό ύφος άλλαζε, αλλά κυρίως γιατί όλοι κληθήκαμε να επιλέξουμε πώς θα πορευτούμε στη ζωή μας, δηλαδή, τα κοινωνικά στερεότυπα, που τα βαφτίζουν ως φυσική ροή των πραγμάτων, δυστυχώς επηρέασαν και εμάς. Ταυτόχρονα ήταν και μία περίοδος αναζήτησης νέων μελών, συν του δεύτερου κιθαρίστα, ο οποίος έπρεπε να μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της μπάντας, ειδικά εκείνα τα χρόνια και ειδικά στην Πάτρα. Πέρασαν πάρα πολλά μέλη από τους Krushya, μερικά από αυτά μετά έπαιξαν και σε άλλες γνωστές μπάντες, μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα όπου και είμαστε πλέον μια τετραμελής μπάντα που γνωρίζει που βαδίζει.
–Το “Ashta” αν και αναφέρεται ως demo σε άλλες πηγές, στο bandcamp γράφετε πως είναι το δεύτερο full length σας. Τελικά πως μετράμε; Θα ήθελες να μας κάνεις μια σύντομη ιστορική αναδρομή;
Όντως, το “Ashta” σε διάφορες πηγές αναφέρεται ως “demo” χωρίς να γνωρίζω κάποιον λόγο, άλλωστε μην ξεχνάμε πως μιλάμε για 20 χρόνια πριν που τα πράγματα δεν ήταν ίδια με τώρα. Το Ashta (που σημαίνει “ψυχή”) είναι το πρώτο μας ουσιαστικά album με χαρακτήρα, ‘”κομμένο” σε εργοστάσιο που περιέχει οκτώ κομμάτια με έγχρωμο artwork booklet, το οποίο κυκλοφόρησε και στο εξωτερικό με πολύ καλές, ειδικά για την εποχή, κριτικές και με την διάρκεια αυτού να ξεπερνά την μισή ώρα, εν αντιθέσει με την πρώτη μας κυκλοφορία του demo του 2002, το οποίο ήταν ξεκάθαρα ένα demo album με ασπρόμαυρο εξώφυλλο που περιείχε πέντε κομμάτια και ουσιαστικά ήταν μία δήλωση-παρών της δημιουργίας των Krushya που απροσδόκητα είχε πολύ απήχηση όπως και πάρα πολύ καλές μουσικές κριτικές και στο εξωτερικό. Να τονίσουμε ξανά πως τότε, αρχές της δεκαετίας 2000, τα μουσικά δρώμενα ειδικά στην χώρα μας, ειδικά στη metal σκηνή και στην επαρχεία, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πραγματοποιηθούν, σίγουρα οι πιο παλιοί ταυτίζονται. Η δημιουργία των Krushya πραγματοποιήθηκε το 2000 και τα πρώτα βήματα στον χώρο ξεκίνησαν αμέσως με ορμή και πολύ όρεξη με πολλές συναυλίες, έτσι λάβαμε την απόφαση να ξεκινήσουμε να ετοιμάζουμε την πρώτη μας κυκλοφορία σε CD ονόματι “Krushya” με πέντε κομμάτια, τον Σεπτέμβρη του έτους 2004 ξεκινήσαμε ηχογραφήσεις για το δεύτερο LP “Ashta” το οποίο και κυκλοφόρησε τον Απρίλη του 2005 . Το 2007 ηχογραφήσαμε και κυκλοφορήσαμε μια συναυλία μας ονόματι “Live at Paratima’”, το 2010 κυκλοφορήσαμε την συλλογή “Collectivo’ σε λίγα συλλεκτικά αντίτυπα. Από το 2010 έως την κυκλοφορία του “.Dogma.” το 2021 υπήρξε αυτή η κατάσταση πειραματισμού και αναζήτησης και όλα όσα ανέφερα στην προηγούμενη ερώτηση σου.
–Το “.Dogma.” ουσιαστικά είναι η δουλειά ενός ανθρώπου που ηχογραφήθηκε με τη βοήθεια πολλών. Πως είναι η μοναξιά στη σύνθεση; Ποιοι βοήθησαν στην τελική αποτύπωση των τραγουδιών;
Το “.Dogma.”, η τελευταία μας δουλειά, ουσιαστικά είναι ένα δείγμα συνεργασίας σε κάποιους τομείς για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, με τους καλύτερους μουσικούς καλλιτέχνες της Πάτρας, ο καθένας ειδικός στον τομέα του, από όλες σχεδόν τις μπάντες ενεργές και μη. Ο σκοπός πίσω από αυτήν την ιδέα ήταν να ενωθούμε οι Πατρινοί καλλιτέχνες ώστε να κάνουμε κάτι κοινό ΟΛΟΙ μαζί, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει από κανέναν άλλον, χωρίς να έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, με αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμό, θέλουμε να το τονίσουμε αυτό. Ο δίσκος ήταν ήδη έτοιμος όπως πολύ σωστά είπες, όλος ο δίσκος είναι προσωπική μου δουλειά που αποτελείται από κομμάτια που γράφτηκαν πρώτη φορά το 1997 όπως για παράδειγμα το single του “Curse of Death” το οποίο σε προϊδεάζει για τον δίσκο, αλλά και κομμάτια που γράφτηκαν το 2018 όπως για παράδειγμα το τελευταίο κομμάτι του “.Dogma.” “Upon Despair”, τα πάντα ηχογραφήθηκαν από έναν (μπάσο, κιθάρες, στίχοι, φωνές) και φυσικά και από τον Αποστόλη Καραλή ο οποίος εκτός της παραγωγής, έχει γράψει τύμπανα όπως και ένα solo κιθάρας, με τον οποίο γνωριζόμαστε 26 πλέον χρόνια, από τα πρώτα μας μουσικά βήματα, λίγα χρόνια πριν την δημιουργία των Krushya που παίζαμε πάλι μαζί και μάλιστα πολύ καλά, τώρα στούς Krushya τώρα παίζει drums αλλά είναι και ο επίσημος παραγωγός μας καθώς διαθέτει ένα από τα καλύτερα studio στην Πάτρα. Όλοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και όλοι βοήθησαν δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους. Στην τελική αποτύπωση των τραγουδιών, βοήθησε ο Αποστόλης κυρίως καθώς είχε πολλαπλούς ρόλους και μπόρεσε να ανταπεξέλθει και φυσικά οι συμμετοχές των παιδιών που έφερε αυτό το μη αναμενόμενο, όμορφο αποτέλεσμα. Όσον αφορά την μοναξιά στη σύνθεση, μπορώ να πω πως δεν υπήρξε καν διότι το να δημιουργείς κάτι απ΄το πουθενά, από μόνο του σε γεμίζει και εκτός αυτού, αν κάτι το κάνεις χρόνια και σου αρέσει βέβαια δεν αφήνει αρνητικά συναισθήματα. Φυσικά όμως είχε λείψει η συνεργασία, η επικοινωνία, η ανταλλαγή ιδεών και όλα αυτά τα όμορφα που μια υγιής μπάντα μοιράζεται στην καθημερινότητά της.
-Γράφω Krushya στο google και πατάω enter. Αποτελέσματα μόνο για την μπάντα, άρα θέλουμε να μάθουμε τι σημαίνει και πως προέκυψε το όνομα.
Πραγματικά αυτό είναι κάτι σπάνιο για την εποχή μας που όμως προέκυψε εν αγνοία μας. Όταν αποφασίσαμε να βρούμε όνομα θέλαμε να είναι ασφαλώς κάτι αντιπροσωπευτικό, εύηχο και με νόημα. Το όνομα “Krushya” το βρήκαμε από πληροφορίες που προσέφερε το διαδίκτυο του τότε, το 2000 δηλαδή, σε ένα internet cafe ως ονομασία-ορολογία Ινδικής προέλευσης, που ουσιαστικά σημαίνει “νεκρική σιγή”, αυτό κρατάμε εμείς σε έναν κόντρα ρόλο σε σχέση την μουσική μας. Σήμερα, το διαδίκτυο το λαμβάνει ως hindi, (διάλεκτος στην Ινδία) δίχως όμως καμία περαιτέρω μετάφραση σε καμία γλώσσα. Υποθέτω αυτό θα παραμείνει μυστήριο και για εμάς χαχαχα…
–Θρασίζον Death metal ή ντεθίζον thrash metal; Ποιος ήχος έχει το μεγαλύτερο στίγμα στο NC DNA σας; Death και Obituary ή Slayer και Testament;
Πολύ καλή ερώτηση πραγματικά! Όταν η μπάντα ήταν νέα, τα μουσικά μας στοιχεία κυρίως ήταν thrashcore με death στοιχεια, όσο τα χρόνια περνούσαν έως το σήμερα, ο ήχος μας άλλαξε με πιο πολλά death metal στοιχεία αλλά και grind στοιχεία με hardcore περάσματα καθώς οι επιρροές μας είναι πάρα πολλές ακόμα και από την Ελληνική hardcore punk σκηνή. Αν λάβουμε υπόψιν και τη φωνή της μπάντας σήμερα, σε σχέση με αυτή των προηγούμενων χρόνων, μπορούμε να πούμε πώς ο πυρήνας είναι ντεθίζον thrash metal με τις παραπάνω επιρροές και στοιχεία. Οπότε, μεταξύ death και Obituary αλλά με εμφανείς Slayer επιρροές. Θα έβαζα και άλλες, όμως περιορίζομαι στις μπάντες που έγραψες.
–Το γεγονός πως οι Krushya είναι ενεργοί συναυλιακά σημαίνει πως η μπάντα έχει πλ3ον σταθερή σύνθεση; Να περιμένουμε σύντομα νέο υλικό;
Ναι, επιτέλους πλέον η σύνθεση είναι σταθερή σαφώς και βρισκόμαστε ήδη σε διαδικασία ηχογράφησης νέου δίσκου, ξεκινώντας με ένα single αντιπροσωπευτικό του νέου δίσκου που θα κυκλοφορήσει όσο πιο σύντομα τελειώσουμε με τις συναυλίες, οι οποίες έπεσαν απροσδόκητα πολλές, πράγμα πολύ ευχάριστο για εμάς. Στο νέο single θα ακούσουμε κάτι αρκετά διαφορετικό από ό,τι έχει ο ακροατής συνηθίσει, με μια συμμετοχή έκπληξη στα τύμπανα από φίλο αλλά και γνωστό drummer “χταπόδι” από το εξωτερικό, ο οποίος έχει βάλει το αποτύπωμα του σε πιο death metal ύφος.
–Κάποιο όμορφο live έρχεται στην Πάτρα. Θέλεις να μας μιλήσεις για αυτό;
Ναι, για την ακρίβεια, έρχεται ένα πολύ δυνατό live στην Πάτρα, όπου και θα παίξουμε μαζί με τους Exarsis και τους Resurrection. Πριν τις λεπτομέρειες όμως, εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως τον Απρίλη και συγκεκριμένα στις 13/4/24 οργανώσαμε ενα festival ονόματι “Metal Blast Patras fest. vol.1” για την αναβίωση της τοπικής μας σκηνής, όπου και συμμετείχαν πέντε μπάντες, δύο καλεσμένοι από Αθήνα και 3 τοπικές. Κάτι ανάλογο είχε να γίνει στην Πάτρα δέκα ολόκληρα χρόνια. Ένα εγχείρημα που είχε τρομερή απήχηση, με πλήθος κόσμου που έδωσε το παρών και έχουμε σκοπό να το κάνουμε κάθε χρόνο. Έτσι και αυτό το live που καταφέραμε και οργανώσαμε ξανά, θα πραγματοποιηθεί στον ίδιο χώρο στις 18/5/24 στο στέκι της Εστίας Παν/μίου Πατρών με δωρεάν είσοδο. Ένας συναυλιακός χώρος αντάξιος για event όπως αυτό και όχι μόνο! Η αρχή όλου αυτού, το “μικρόβιο”, μπήκε μετά την συνεργασία των καλλιτεχνών για το “.Dogma.” album. Μια πρωτοβουλία που έλαβα για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
–Κυκλοφορεί ένα video από τα Γιάννενα όπου διασκευάζετε Nailbomb. Τι άλλο να περιμενουν από τους Krushya όσοι θα παρευρεθούν εκεί;
Από τις αγαπημένες μας μπάντες, καθώς όπως αναφέραμε και παραπάνω τα hardcore στοιχεία στην μουσική μας είναι ευδιάκριτα και υπήρχαν ανέκαθεν, είναι το μόνο ίσως στοιχείο που έχει μείνει ανεπηρέαστο από τη δημιουργία των Krushya έως τώρα. Όσον αφορά το τι άλλο να αναμένουν οι ακροατές που θα παρευρεθούν εκεί από τους Krushya, η απάντηση πολύ απλά, πολλά και απροσδόκητα.
–Πόσο σημαντικός είναι για σένα ο Max Cavalera; Τι λες για τους Sepultura μετά την εποχή του;
Τα πράγματα σοβαρεύουν χαχαχα, η ερώτηση αυτή είναι η καταλληλότερη για μένα προσωπικά, διότι ο Max Cavalera έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης από νεαρή ηλικία αλλά ως προσωπικότητα, ως showman με τρομερές ιδέες και με τρομερή όρεξη γι’ αυτό που κάνει. Σε ό,τι έκανε, όπου και να συμμετείχε, το συνολικό αποτέλεσμα πάντα ήταν τρομερά εμπνευσμένο. Για τους Sepultura Α.C. “after Cavalera”, προσωπικά έχω να δηλώσω πως το τεράστιο αυτό όνομα τους κράτησε στον χώρο ανάμεσα σε μεγαθήρια και οι ίδιοι ανταποκρίθηκαν όπως μπόρεσαν αλλά κυρίως όπως ήθελαν και καλά έκαναν. Παρατηρήσαμε περισσότερα hardcore στοιχεία στην μουσική τους σε ένα κατά τη γνώμη μου συνονθύλευμα μοντέρνου thrashcore ανάλογο της εποχής μας. Η αλήθεια είναι πως έχω μεγάλη περιέργεια για το πώς θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί με τον Max μέσα αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο πολλοί αναρωτιούνται.
–Η Πάτρα έχει σκηνή, είχε ανέκαθεν, αλλά δεν μνημονεύεται όσο θα έπρεπε. Υπάρχει κάτι καινούργιο με το οποίο θα έπρεπε να ασχοληθούμε;
Η πόλη της Πάτρας σήμερα, δυστυχώς υστερεί και σε μπάντες αλλά και σε είδη. Ωστόσο μας παρηγορεί το γεγονός πως ήδη νέες μπάντες ξεκινούν τα πρώτα τους βήματα στη σκηνή, με συναυλίες αρχικά και ελπίζουμε και σε κυκλοφορίες τους γενικά, τους παρακολουθούμε. Πριν από 20-25 χρόνια αλλά και πιο νωρίς για να μην πάμε τόσο πίσω, πριν απο 15 χρόνια, στην Πάτρα υπήρχε ποικιλία σε μπάντες που έπαιζαν από punk, hardcore, metal, rock, ενώ τώρα οι μπάντες μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μπάντες από Πάτρα που είχαν τρομερή απήχηση στο χώρο, είτε “πάγωσαν”, είτε είναι ανενεργές με αβέβαιο τι μέλλει γενέσθαι και εδώ συναντάμε ξανά, τα κοινωνικά στερεότυπα με τις υποχρεώσεις που αυτά απαιτούν και ο κάθε ένας από εμάς θα πρέπει να τις αντιμετωπίσει με όποιον τρόπο κρίνει. Εμείς είμαστε εδώ να βοηθάμε τις νέες μπάντες να προχωρήσουν, ώστε να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε την μουσική μας σκηνή όπως ήταν.
–Δεν θα σε κουράσω άλλο. Ρίξε δυο στίχους ως κράχτη για το thrash metal ολοκαύτωμα που ετοιμάζετε.
Ευχαρίστως,
“Until the fire dies”
The first is War, a violent force leaving devastation in his course,
bloodshed and carnage wherever he goes, a merciless killer in deadly throes.
Together they plot in darkness unseen, a force so sinister, so obscene.
With their ally, Death himself by their side, they spread havoc far and wide.
Ήταν μεγάλη μας τιμή και χαρά αυτή η συνέντευξη μέσα από την οποία οι αναγνώστες θα διαβάσουν ενδιαφέροντα πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις με τα οποία σίγουρα κάποιοι θα ταυτιστούν, αλλά κυρίως για το βήμα που μας δώσατε ως μπάντα, έτσι ώστε να ξεδιαλύνουμε κάποια πράγματα μέσω των ερωτήσεων σας.
Ευχαριστουμε πολύ, Δημήτρη!
Ευχαριστούμε πολύ όλη την ομάδα του Rockway.gr!
965 
