KING’S X: “Three Sides of One”

ALBUM

Είδος: Progressive rock, hard rock, alternative metal
Εταιρεία: InsideOut Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Σεπτεμβρίου 2022

Στους Dream Theater χρωστάω πολλά, και ανάμεσα σε αυτά είναι κι η γνωριμία μου με τη μουσική των King’s X, όταν άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή του Doug “dUg” Pinnick στο “Lines in the Sand” από το αδικημένο αλλά εξαιρετικό “Falling into Infinity”.

Παρότι συχνά διάβαζα για αυτούς ατάκες του τύπου «μουσική για μουσικούς» και «η αγαπημένη μπάντα της αγαπημένης σας μπάντας», ήδη από τότε είχα καταλάβει ότι οι King’s X κινούνταν στα όρια του cult status και ότι ποτέ δεν θα απολάμβαναν την αναγνώριση που τους άξιζε. Ίσως φταίει που οι μουσικές τους αλχημείες με τη rock, το prog, τη metal, τη funk, τα blues και την gospel (ή ό,τι άλλο μπορεί να αναμείγνυαν κάθε φορά) βρήκαν τοίχο λόγω του εν μέρει δικαιολογημένου χαρακτηρισμού της μπάντας ως «χριστιανικό rock». Τέλος πάντων, ιστορίες γι’ αγρίους…

Το σημαντικό είναι ότι φέτος, έπειτα από 14 ολόκληρα χρόνια δισκογραφικής απουσίας και μια σωρεία επικίνδυνων δυσκολιών, οι King’s X επιστρέφουν με το 13ο album τους. Με τη σύστασή τους να παραμένει απαράλλαχτη, το trio των παιχταράδων Doug Pinnick, Ty Tabor και Jerry Gaskill τιμά τη σχεδόν 40 ετών πορεία του με μια δουλειά που, αν πράγματι ενδέχεται να είναι η τελευταία του, βγάζει το συγκρότημα ασπροπρόσωπο.

Το “Three Sides of One” (τι όμορφα συμβολικός τίτλος για τους King’s X!), με διάρκεια 46 λεπτά και τις 12 σύντομες συνθέσεις του, είναι τρανή απόδειξη ότι η μπάντα δεν επέστρεψε για να κολλήσει τα τελευταία ένσημα, αλλά επειδή αυτή η παρέα τρομερά ταλαντούχων μουσικών είχε αληθινά κάτι να πει. Από τον εναρκτήριο rock δυναμίτη “Let It Rain”, που κουβαλάει κάτι από το DNA του Αερόπλοιου, μέχρι το καταληκτικό και παιχνιδιάρικα γλυκό “Every Everywhere”, οι King’s X παρουσιάζουν ένα πανόραμα του πλούσιου ήχου τους και του συνθετικού τους χαμαιλεοντισμού.

Βαριά κουρδίσματα και περίπλοκο metal riffing στα “Flood Pt. 1” και “Swipe Up”. Μια soul/blues μπαλάντα, με ένα solo του Ty που ματώνει καρδιές, στο “Nothing but the Truth”. Κεφάτο funk rock στο “Give It Up”, με κοντράστ απαισιόδοξων στίχων, μπάσο που σε κάνει χαλκομανία και ουρλιαχτά από τον dUg (λες και ξανάγινε 30άρης). Grunge μελαγχολία στο “She Called Me Home” (Ξέρατε ότι ο Jeff Ament θεωρεί τους King’s X γεννήτορες της grunge;). Ο κλασικός φόρος τιμής στα Σκαθάρια με το “Holidays”. Και, ασφαλώς, όλα αυτά τα συνέχει η πολύ ιδιαίτερη και αναλλοίωτη prog ιδιοσυγκρασία των King’s X.

Αν σας αφορά το προοδευτικό σκληρό rock και δεν έχετε ασχοληθεί ποτέ με τους King’s X, η κυκλοφορία του “Three Sides of One” συνιστά ιδανική αφορμή για να το κάνετε. Δεν έχει σημασία αν θα αρχίσετε από αυτό ή αν θα καταλήξετε σε αυτό. Αρκεί να μην το αγνοήσετε. Τώρα, για όσες κι όσους ανέκαθεν παρακολουθούσατε το έργο των dUg, Ty και Jerry, είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να χάσετε περαιτέρω χρόνο και να σπεύσετε να υποδεχτείτε την επανεμφάνιση των καλών σας φίλων από τα παλιά. Αν δεν το έχετε ήδη κάνει, δηλαδή.

Official Site: http://www.kingsxrocks.com/
Facebook: https://www.facebook.com/KingsXofficial/ 
Instagram: https://www.instagram.com/kingsxofficial/ 

566
Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.