Είδος: Heavy/Stoner/Thrash/Prog Metal
Δισκογραφική: KGLW
Ημ. Κυκλοφορίας: 16 Ιουνίου 2023
Το μουσικό φαινόμενο των Αυστραλών King Gizzard and The Lizard Wizard, επέστρεψε δισκογραφικά με την 24ή κυκλοφορία μέσα σε σχεδόν μία δεκαετία ύπαρξης παρακαλώ. Ενώ τη στιγμή που συντάσσεται το παρόν κείμενο, έστω και με μία μεγάλη δόση καθυστέρησης, δεδομένου ότι έχει κυκλοφορήσει από τα μέσα Ιουνίου, έχει ήδη βρεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων η νέα τους δουλειά που ακούσει στο όνομα “Silver Cord” με ημερομηνία κυκλοφορίας 27/10.
Ο ολοκληρωμένος τίτλος του δίσκου είναι “ PetroDragonic Apocalypse; or, Dawn of Eternal Night: An Annihilation of Planet Earth and the Beginning of Merciless Damnation”, όμως για ευνόητους λόγους διατηρήθηκε το πιασάρικο “PetroDragonic Apocalypse”. Άσε που με τόσο μεγάλο όνομα και τόσους χαρακτήρες καθίσταται η μεταφορά του στο εσωτερικό αποθηκευτικό χώρο του κινητού αδύνατη, κάτι που θυμίζει αντίστοιχη περίπτωση συγκροτήματος τους συμπατριώτες τους Dr Colossus με το δίσκο “I’m a Stupid Moron With an Ugly Face and A Big Butt and my Butt Smells and I Like to Kiss My Own Butt”.
Είναι τρελοί αυτοί οι Αυστραλοί, αλλά μας αρέσει.
“Κάλλιο αργά παρά ποτέ” λοιπόν για το φαινόμενο των ψυχεδελοφρίκουλων, διότι πραγματικά πρόκειται για αγνώστου εμπνεύσεως περίπτωση που δεν συναντάται συχνά. Αν ζούσαν στον μεσαίωνα στο καιρό του σκοταδισμού, σίγουρα θα τους είχαν κρεμάσει ή κάψει στην πυρά μην μπορώντας να εξηγήσουν οι ακροατές, μα και οι ειδικοί μέσα σε ένα λογικό πλαίσιο, την ικανότητα τους αυτή να συνθέτουν με τέτοια συχνότητα δίσκους και μάλιστα με τόση διαφορετικότητα και ποιότητα μαζεμένη. Για καλή τους τύχη ζούνε στη σύγχρονη εποχή και σε πολιτισμένο (λέμε τώρα…) κόσμο οπότε δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα μεταφέρεται σε εμάς και γίνεται καθαρά οικονομικό καθώς είναι τόσο θελκτική η κάθε κυκλοφορία τους, αλλά τόσο απαγορευτική από πλευράς τιμής την περίοδο που διανύουμε.
Η μπάντα δεν κάνει εκπτώσεις στον ήχο της και μας υποδέχεται με το εναρκτήριο “Motor Spirit” με φρενήρεις ρυθμούς και αμείωτη ένταση μπολιάζοντας στοιχεία από τους Mutoid Man και τους ηχητικούς κοσμοναύτες Sleep θυμίζοντας την προ τριετίας σκληρή τους έκδοση στο “Infest The Rats’ Nest”. Οι “πειραγμένοι” Aussies δείχνουν να διασκεδάζουν με αυτό που κάνουν και κατ’ επέκταση και εμείς μαζί τους. Όπως κρίνεται από την όλη πορεία τους εκ του αποτελέσματος φυσικά, αλλά και από τη συγκεκριμένη δουλειά τους, ζουν για τη μουσική και όχι από αυτήν απαραίτητα, παραφράζοντας έτσι τη λαϊκή ρήση “Τρώμε για ζούμε, δεν ζούμε για να τρώμε”.
Ως γνωστόν ο εθισμός στον τζόγο των απανταχού Bookmakers δεν έχει όρια, όσια και ιερά, και πόσο μάλλον όταν έχεις στο γονίδιο σου το στίγμα της κοινοπολιτείας. Στην περίπτωση των King Gizzard ακόμα και οι πιο στυγνοί στοιχηματικοί πράκτορες θα είχαν κάποιο ενδοιασμό ως προς το είδος που θα παίξουν στο επόμενο τους άλμπουμ. Και καλά κάνουν αν με ρωτάτε. Με χαμαιλεόντιους χειρισμούς ξεπερνούν για ακόμη μία φορά τον εαυτό τους και πρωτοτυπούν πιάνοντας μας εξ’ απίνης.
Στο άλμπουμ ο αιώνιος μακρυμάλλης έφηβος που κρύβουν μέσα τους βγαίνει μπροστά αναλαμβάνοντας τα ηνία, αποτίοντας τα σέβη στα μεγαθήρια του παρελθόντος, από τα οποία γαλουχήθηκαν οι ίδιοι, θα γαλουχηθούν τα παιδιά τους, όπως επίσης και τα παιδιά αυτών σε ένα ατέρμονο κύκλο με τη μουσική να διαιωνίζεται προς όφελος όλων. Η μπάντα φοράει την βαριά της ηχητική πανοπλία και “μεταλλοποιείται” μαζί με τα τραγούδια της. Για τον λόγο αυτό θα ανοίξει η βίβλος του Heavy Metal και θα ακούσεις Thrash ριφολογία και ρυθμικές κιθάρες που θα τραβήξουν ακόμα και την προσοχή του Papa-het. Ρυθμικά Soulfly περάσματα με τζούρες μεταγενέστερων Gojira καθώς και γεμίσματα στα τύμπανα με την υπογραφή του Mc Brain, με έκδηλο το Βρετανικό ατσάλι των Judas Priest, ενώ και το Speed Metal δεν θα μείνει παραπονεμένο καθώς σε κομμάτια όπως το “Converge” είμαστε οριακά να τραγουδήσουμε σαν βάρδοι
“Run for the Night burn away
The times of his fall I’ve to pay”.
Εντύπωση μου κάνει το γεγονός ότι κάθε φορά όταν κατεβάζουν ταχύτητες και ψάχνουν ένα απάγκιο μέρος για τη μουσική τους, υιοθετούν τις μελωδίες και τις ενορχηστρώσεις των Tool, και ακούγονται πιο γνήσιοι και κοντά στον πρωτόλειο Prog/ Alt ήχο από τους πραγματικούς. Άλλος ένας λόγος που επιβεβαιώνει ότι η μουσική των 90s έσωσε το Metal και αποτέλεσε τη σπίθα για να μην πω φωτιά, για την καυτή κληρονομιά των επόμενων δεκαετιών.
Παρακολουθώντας την όλη τους πορεία μέχρι σήμερα θα μπορούσαμε να τη συσχετίσουμε με το χέρι στη φωτιά, με αυτή των Boris και των Melvins, όχι τόσο από πλευράς συγγένειας ως προς τον ήχο αλλά λόγω του ακομπλεξάριστου χαρακτήρα που διαθέτουν, και την πειραματική φύση τους, δεδομένου ότι ψάχνουν διαφορετικούς ηχητικούς τρόπους να εκφράσουν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό με crossover υπερπτήσεις μεταξύ ιδιωμάτων. Για αυτούς το βαρέλι δεν έχει πάτο και το συνθετικό τους ταβάνι είναι ίσως ο ουρανός. Και το αντιλαμβάνεσαι αυτό εκ του πρακτέου την στιγμή που φτάνεις στο τελευταίο κομμάτι (για την ψηφιακή έκδοση, καθώς η αναλογική έχει ένα επιπλέον κομμάτι με τη συμμετοχή της Leah Senior) και οι παρανοϊκοί Αυστραλοί ρίχνουν επιπλέον σταγόνες ψυχεδέλειας στον ήχο τους, αποκτώντας μία Trance αισθητική προσεγγίζοντας τη μουσική ambient ταυτότητα των Shpongle με την Rock έκφραση των Ozric Tentacles.
Το ιδιοφυές σεξτέτο από τη γη των καγκουρό, ανάμεσα στα ποσά της ποιότητας και της ποσότητας όσον αφορά τη μουσική τους και τις δισκογραφικές τους απόπειρες, όπου για τους περισσότερους θα υπήρχε μόνο μία ξεκάθαρη επιλογή, δημιουργεί μία διαφορετική δυνατότητα επιλέγοντας και τα δύο, πραγματοποιώντας μία αναλογική σχέση μεταξύ τους.
Πατάμε το play και γινόμαστε μέρος του μουσικού Gizzard universe και όπου μας βγάλει…στο άπειρο και ακόμα παραπέρα…
Facebook: https://www.facebook.com/kinggizzardandthelizardwizard
Bandcamp: https://kinggizzard.bandcamp.com/album/petrodragonic-apocalypse-or-dawn-of-eternal-night-an-annihilation-of-planet-earth-and-the-beginning-of-merciless-damnation
617 
