Είδος: Dark Folk
Δισκογραφική: Van Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 13 Μαρτίου 2020
Με τον αγαπητό TJ Cowgill, γνωστό μουσικά ως King Dude έχω ασχοληθεί αρκετές φορές. Η πιο πρόσφατη από αυτές ήταν για το προηγούμενο full length album του “Music to make war to” (review), που κυκλοφόρησε πριν ενάμιση χρόνο περίπου.
Η όγδοη επίσκεψη του King Dude στο υποσυνείδητο μας ονομάζεται “Full Virgo Moon”, με το οποίο επιστρέφει στο παλιό γνώριμο του “γυμνό” και σκοτεινό folk, σαν εκείνο του δεύτερου album του “Love” που τον καθιέρωσε. Και όταν λέω “γυμνό”, εννοώ πως δρα ξανά ως one-man band, να χτίσει την καλύβα του σε θεμέλιο την ακουστική του κιθάρα. Καλύβα γιατί μια καλύβα αρκεί για να στεγάσει τη μεγαλειώδη απλότητα του δίσκου αυτού!
Έτσι λοιπόν, σαν να κάνει πρόβα για τις ημέρες που περνούμε τώρα, κλείστηκε στο σπίτι του στο “εξωτικό” Seattle, όπου έλαβαν χώρα όλα τα βήματα της παραγωγής του album αυτού. To πισωγύρισμα του King Dude στέφεται με απόλυτη και ηχηρή επιτυχία, σε επίπεδο έμπνευσης, σε επίπεδο εκτέλεσης, αλλά και σε επίπεδο τεχνικής αποτύπωσης του.
Η βελούδινη φωνή του που τόσο σου χαϊδεύει την ψυχή βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την κιθάρα, ή άλλοτε το πιάνο που κάνει την ατμόσφαιρα ακόμη πιο επιταφιακή (συν τα βιολιά και άλλα που υπάρχουν στο φόντο). Μεσολαβητής της απόλυτης καταχνιάς, προφήτης του Τέλους, ένας από τους καλλιτέχνες που σκέφτομαι να ακούσω όταν θέλω να πέσω σε κατάσταση απόλυτης ηρεμίας.
Ο King Dude δείχνει ξεκάθαρα πως δεν χρειάζεται full band για να ηχογραφήσει έναν δίσκο με τεράστιο νόημα. Σε απάντηση σε εκείνους που τον αποκαλούν βίαια επικίνδυνο σατανιστή ή τσαρλατάνο-ψευτοαριστερό, συνεχίζει να γράφει πρελούδια για τον Εωσφόρο, τον οποίο λατρεύει αγνά και δεν ζητάει την άδεια μας για αυτό. Χωρίς να τον ενδιαφέρει αν κάποιος παρερμηνεύσει και πάλι τα τραγούδια του, έρχεται να μας δώσει και πάλι ένα κομμάτι της στενάχωρης ψυχής του. Γιατί αναρωτιέμαι πως αλλιώς μπορεί ένας άνθρωπος να σε κάνει να δακρύσεις, αν δεν έχει εκείνος πρώτος, αγκαλιάσει τον πόνο (o Nick Cave των τελευταίων ετών είναι, επίσης απόδειξη αυτού).
Αφού ξεκινάει με μια δίλεπτη neo-folk εισαγωγή, αρχίζει να κεντάει όμορφα τραγούδια που ζητάς να σου ξανατραγουδήσει. Το “My Rose by the Sea (Satyr Boy)” μου έχει γίνει ανάγκη ακρόασης σε τακτά διαστήματα. “I’m just a Satyr Boy, for you my love, a toy” τραγουδάω σαν πρωτοερωτευμένος και εγώ, σαν να νιώθω ακριβώς τι περνάει ο δημιουργός του. Σε πιο σκοτεινή ακόμη διάθεση το ομώνυμο, ενώ το “Forty Fives Say Six Six Six” είναι είδος κομματιού που εκείνος ξέρει καλά να συνθέτει, με το “The Satanic Temple” να είναι απάντηση σε όσους τον κράζουν (“a static god is just a monolith”) και στη συνέχεια το πιο μου-σκίζει-την-καρδιά κομμάτι του δίσκου “Forgive My Sins” (“There is a place where dreams go to die, I Know ‘cos I’ve been there before”).
To “Make Me Blind” είναι όσο πιο up tempo πάει (“O Death, you filthy whore, I crave you more and more”), με το “A Funeral Song for Atheists” να είναι και αυτό μια σουβλιά σε κάποιους από τους επικριτές του και το “Full Moon Virgo” κλείνει με μπαλάντα, το “Something About you” που μας βγάζει από εκείνη τη βουτιά στην άβυσσο, στην οποία μας έπεισε ο King Dude στην αρχή αυτού του μισάωρου εσώτερου ταξιδιού.
Τώρα κατά τη διάρκεια της καραντίνας, είναι εύκολο να μας πάρει από κάτω. Αν σας πάρει, ακούστε το και θα πάρει η κατάθλιψη σας νόημα. Αν δεν σας πάρει, υποκριθείτε πως σας πήρε και αφήστε τον βασιλιά να σας παρασύρει στη θλίψη του.
Official website: https://kingdude.myshopify.com/
Facebook: https://www.facebook.com/kingdudemusic
Instagram: https://www.instagram.com/kingdudemusic
Bandcamp: https://kingdude.bandcamp.com/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/0erhjm5MwzWpFRFuorXLT2
651 
