Πανδημία.
Μία λέξη που συναντούσαμε με τρόμο σε βιβλία και ταινίες και κανένας μας δεν είχε ζήσει μέχρι πριν λίγους μήνες, αφού η τελευταία ήταν πριν από εκατό χρόνια.
Να όμως, που το ζούμε πλέον και αυτό και η καθημερινότητά μας όπως την ξέραμε από τότε που γεννηθήκαμε, άλλαξε ριζικά. Για όλους.
Κάτω από τον γενικό πλέον κανόνα του social distancing, οι καλλιτέχνες έχουν σταματήσει εδώ και μήνες τις συναυλίες τους και είναι ακόμα άγνωστο το πότε θα μπορέσουν να ξεκινήσουν πάλι με ασφάλεια.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, γεννήθηκε το live concert streaming, ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο μπορούμε να απολαύσουμε τις αγαπημένες μας μπάντες από τον καναπέ μας, ενώ εκείνες μας δίνουν ζωντανά performances από κάποιο studio, με απόσταση και ασφάλεια.
Η αλήθεια είναι πως αν δεν ήταν οι Katatonia, δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να παρακολουθήσω ένα LCS. Δεν είμαι αντίθετος με την ιδέα, κατανοώ πως οι καλλιτέχνες που ζουν από αυτό, έχουν πολύ μειωμένα έσοδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, χωρίς συναυλίες, touring και live merch.
Το live όμως, είχε, έχει και θα έχει άλλη σημασία για μένα και δεν μου είναι ψυχολογικά εύκολο να “ζήσω” μία εμφάνιση της μπάντας στο studio, από το δωμάτιό μου.
Katatonia είναι αυτοί όμως και έτσι, το Σάββατο 9 Μαΐου στις 21.00, στήθηκα μπροστά στην οθόνη μου, αφού πρώτα πλήρωσα το “εισιτήριο” των δέκα ευρώ, για να βιώσω αυτήν την περίεργη εμπειρία με την αγαπημένη μου μπάντα, μόλις δυόμιση μήνες μετά την τελευταία τους κανονική εμφάνιση στην Αθήνα και το τελευταίο live που είδα πριν το lockdown.
Με τις μπύρες έτοιμες στο τραπεζάκι δίπλα μου, το μπλουζάκι Katatonia, την πυτζάμα και τις παντόφλες, άνοιξα το link για το 90λεπτο live stream από το Studio Gröndahl της Στοκχόλμης στις 21.00 ακριβώς και λίγα λεπτά αργότερα, το banner που μας έδινε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για το event, πάνω σε μία φωτογραφία της μπάντας, εξαφανίστηκε και μία υπέροχη, πέτρινη λεπτομέρεια του studio με προβολή από πουλιά στον συννεφιασμένο ουρανό (σήμα κατατεθέν των Katatonia), εμφανίστηκε στις οθόνες (εκατοντάδων, χιλιάδων?) οπαδών που κάποιοι από αυτούς, έκαναν εμψυχωτικά γραπτά σχόλια ώρες πριν, αλλά ακόμα πιο πολλά και έντονα κατά τη διάρκεια.
Οι ambient ήχοι της εισαγωγής, ξέσπασαν στο “Lethean”, καθώς οι κάμερες αποκάλυψαν ένα – ένα τα μέλη της μπάντας και η αίσθηση συνέχισε να είναι περίεργη, αλλά το σώμα συντονίστηκε με τον ρυθμό σε δευτερόλεπτα: ο Daniel Moilanen πίσω από το πλούσιο drum set του σε ένα πλάνο, ο Niklas Sandin και ο Roger Öjersson (με απόσταση μεταξύ τους) σε ένα άλλο, στη δική του γωνία και πλάνο ο guru Anders Nyström και βεβαίως, ο ένας και μοναδικός frontman Jonas Renkse στο δικό του booth.
Η μπάντα είχε υποσχεθεί μία “best of” setlist, με τραγούδια που ήταν ψηλά σε polls των fans, αλλά και τρία τραγούδια μέσα από το νέο δισκογραφικό τους διαμαντάκι “City Burials”, σε πρώτη παγκόσμια live εκτέλεση.
Έτσι, το “Teargas” που συγκίνησε από τις πρώτες νότες, που ήρθε και έδεσε με το πιο πρόσφατο “Serein” και καπάκι το “Deliberation”, μας έφτασε στον πρώτο, αμήχανο χαιρετισμό του Jonas, ο οποίος δήλωσε πως όντως όλο αυτό είναι καινούργιο και για τους ίδιους και πως ήξερε πως ήμασταν μαζί τους και ας μην μας έβλεπε.
Η πρώτη επαφή με το “City Burials” έγινε μέσα από το μαγικό νέο single “Winter Of Our Passing”, μία υπέροχη επιλογή για την setlist, η οποία είχε ήδη ξεσηκώσει, αφού η μπάντα ήταν άψογη τεχνικά και συναισθηματικά, αν και τεχνικά προβλήματα υπήρχαν, όπως οι στάθμες του Jonas και του Anders που ήταν εμφανώς πιο χαμηλές από τα υπόλοιπα μέλη, με αποτέλεσμα οι δεύτερες φωνές του Roger να ακούγονται πολλές φορές πιο δυνατά από τα main vocals.
Χωρίς ανάσα, την σκυτάλη πήρε το “Ghost Of The Sun” και ήδη, αυτή η setlist έμοιαζε ιδανική.
Όμως αυτή την αίσθηση σφράγισε το δεύτερο έπος μέσα από το “Last Fair Deal Gone Down”, το “Tonight’s Music”, το πάντα δυνατό με την ίδια ένταση εδώ και 17 χρόνια “Omerta” από το “Viva Emptiness” και αργότερα, ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια τους, το “Unfurl”, το οποίο “με πάγωσε” στο κάθισμά μου, κυριολεκτικά. Φοβερή εκτέλεση, με περισσότερο ηλεκτρισμό από την αυθεντική εκτέλεση, στο στυλ που ακολούθησαν και στο υπέροχο “Lacquer”, που ακούγαμε ζωντανά για πρώτη φορά και μάλιστα, με έναν Jonas γεμάτο πάθος που έδωσε ρέστα και στο τραγούδι και σε όλη την setlist.
Το “Unfurl”, φίλε. Το “Unfurl”!!
Κατά την μέση του set, το μικρόφωνο του Jonas δημιούργησε αρκετά προβλήματα με αποτέλεσμα να χάνεται η φωνή του για milliseconds, σε αρκετά τραγούδια. Το studio φρόντισε για αντικατάσταση, δημιουργώντας μία αρκετά αμήχανη καθυστέρηση, κατά την οποία ακούγαμε τους τεχνικούς ήχου ενώ κοιτούσαμε πάλι πέτρινες λεπτομέρειες του χώρου, προβολές του logo της μπάντας και λοιπά γκρο πλαν.
“Leaders”, “My Twin”, “July” και αυτό που έβλεπα μπροστά μου γινόταν όλο και καλύτερο, καθώς η μπάντα έδινε το 100% της, αν και αμήχανη γι’ αυτό που έκανε για πρώτη φορά, ενώ εγώ συνήθιζα σιγά σιγά αυτή την νέα “λογική” συναυλίας.
Λίγο μετά τις 22.30, ο ιδρωμένος πια Jonas μας ευχαρίστησε για την “συμμετοχή” μας και έχοντας μόλις τελειώσει με το πωρωτικό “Evidence” σε μία φοβερή εκτέλεση, ανακοίνωσε πως το τελευταίο τραγούδι του set και του “City Burials” για τη βραδιά, θα ήταν το δεύτερο single “Behind The Blood”.
Αμέσως μετά από αυτό, η μπάντα μαζεύτηκε στο κέντρο του studio, μας χαμογέλασε και μας αποχαιρέτησε.
Απόλαυσα πραγματικά αυτή την εμπειρία. Όχι όπως μία συναυλία, σε καμία περίπτωση. Η αίσθηση από το σπίτι και η μπάντα στο studio ήταν παράξενη, όπως αυτές οι μέρες, αυτή η περίοδος της ζωής μας. Αλλά οι Katatonia το έκαναν μέσα στην αμηχανία τους όσο πιο απολαυστικό μπορούσαν και ειλικρινά, θα το ξαναέκανα.
Αν βρήκα κάτι αρνητικό, αυτό ήταν οι αμήχανες στιγμές των τεχνικών προβλημάτων, η επιλογή του “Behind The Blood” το οποίο θεωρώ πως είναι ο “αδύναμος κρίκος” του “City Burials” και τα ατελείωτα, υπερφίαλα solos του Roger, που δεν είναι για τον ήχο της μπάντας. Αλλά για τα δύο τελευταία, δεν ευθύνεται το live concert stream.
Πάντως, ένα “Sanctitude” χωρίς κοινό, θα ήταν ακόμα πιο μαγικό για LCS αντί του studio.
Λέω εγώ τώρα…
Setlist:
Lethean
Teargas
Serein
Deliberation
Winter Of Our Passing
Ghost Of The Sun
The Racing Heart
Soil’s Song
Old Heart Falls
Forsaker
Tonight’s Music
In The White
Leaders
Lacquer
Omerta
My Twin
Unfurl
July
Evidence
Behind The Blood
688 
