Είδος: Acoustic rock
Εταιρεία: InsideOut Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20 Μαΐου 2022
Ο James LaBrie, για τα ελάχιστα άτομα που ίσως δεν τον γνωρίζουν ακόμα, είναι ο άνθρωπος πίσω από το μικρόφωνο των Dream Theater, του συγκροτήματος που κυριάρχησε τη δεκαετία του ‘90 και που έβαλε επίσημα και με τη βούλα το progressive στον metal χάρτη.
Στα 33 χρόνια που είναι ενεργός μουσικά, ωστόσο, έχει υπάρξει εξαιρετικά δραστήριος και εκτός Dream Theater. Πέρα των δεκάδων guest που έχει κάνει σε άλλα συγκροτήματα (βλ. Fates Warning, Shadow Gallery, Ayreon, Evergrey, Redemption κ.α.) και των δύο αξιόλογων δίσκων με το prog σχήμα των MullMuzzler, έχει κυκλοφορήσει και τρία solo albums.
Φέτος, βγάζει το τέταρτο solo του, το “Beautiful Shade of Grey”. Οι συνθέσεις που το απαρτίζουν είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του LaBrie με τον Paul Logue, τον μπασίστα των Eden’s Curse. Οι δύο κύριοι ήθελαν από καιρό να δουλέψουν μαζί, και η αναγκαστική παύση που επιβλήθηκε σχεδόν στα πάντα εξαιτίας της πανδημίας λειτούργησε ως ευκαιρία για να κάνουν την επιθυμία τους πράξη.
Μαζί με τον κιθαρίστα Marco Sfogli, που είναι παρών σε κάθε solo δίσκο του LaBrie, τον κιμπορντίστα Christian Pulkkinen και drummer τον γιο του LaBrie, τον Chance, ηχογραφήθηκαν τα 11 τραγούδια του “Beautiful Shade of Grey”. Τούτη τη φορά, όμως, δεν πρόκειται για ένα progressive metal album, αλλά για μια δουλειά με στρωτό rock χαρακτήρα, όπου επικρατούν οι ακουστικές ενορχηστρώσεις και η χαλαρή ατμόσφαιρα.
Ο LaBrie έχει αφεθεί ελεύθερος να λειτουργήσει συνθετικά και ερμηνευτικά έξω από το αυστηρό και απαιτητικό πλαίσιο της κύριας μπάντας του (όπου, ομολογουμένως, δεν έχει τον πρώτο λόγο) και έχει αποφασίσει να δοκιμαστεί σε μια διαφορετική μουσική φόρμα από αυτήν που τον έχουμε συνηθίσει. Όλα τα τραγούδια αποτελούν ασκήσεις σε λιτό ύφος, είναι αρκετά λυρικά, ήρεμα, μελωδικά, εύπεπτα, ήπια μελαγχολικά και ελάχιστα ξεφεύγουν από την κατηγορία της μπαλάντας.
Δεν είμαι σίγουρος ότι ξεχωρίζω κάποια σύνθεση, καθώς δύσκολα διατηρήθηκε αμείωτο το ενδιαφέρον μου εν μέσω της γενικότερης ηχητικής νηνεμίας. Ωστόσο, άκουσα μερικές συμπαθητικές ιδέες (“Devil in Drag” και “What I Missed”) και κάποια καλούτσικα ρεφρέν (“Give and Take” και “Sunset Ruin”). Η διασκευή στο “Ramble On” είναι το ναδίρ του δίσκου, μιας και η φωνή του LaBrie δεν μπορεί να σταθεί καθόλου καλά στις γραμμές που έχει τραγουδήσει ο Robert Plant, κάτι που ήταν γνωστό ήδη από το Led Zeppelin medley στο “A Change of Seasons”.
Η εκτίμησή μου είναι πως το “Beautiful Shade of Grey” είναι άκουσμα για λίγες και ειδικές στιγμές, με απεύθυνση σε πολύ συγκεκριμένο, αν όχι πολύ περιορισμένο, κοινό.
Facebook: https://www.facebook.com/officialjameslabrie
Instagram: https://www.instagram.com/jameslabrie.dt/
Twitter: https://twitter.com/jameslabrie
767 
