INNER ODYSSEY

INTERVIEW

March 9, 2021 Γιώργος Γεωργίου Highlights, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Comments Off

Καναδάς και προοδευτική μουσική είναι ένας συνδυασμός που λόγω πολύτιμου παρελθόντος υπόσχεται πολλά. Το σχήμα των Inner Odyssey δραστηριοποιείται από το 2007, μέσω πολλών αλλαγών και υπό την πίεση παράλληλων projects, όμως τα τελευταία χρόνια δείχνει να βάζει πια γενναία στοιχήματα, όπως αυτό με το άλμπουμ του 2020, με τον τίτλο “The Void”. Σαφώς και θέλουμε να μάθουμε περισσότερα, και για αυτό επιστρατεύσαμε τον κιθαρίστα τους, Vincent Leboeuf Gadreau, να γεμίσει τα κενά.

Αρχικά, Vincent, αν σας ζητούσα να περιγράψετε εσείς οι ίδιοι τη μουσική που γράφετε, πως θα το έκανες;
Μουσικά, θα έλεγα ότι είναι ένας συνδυασμός κλασικού progressive rock, με πολλές φωνητικές αρμονίες και μερικά μελωδικά σόλο, με βαρύτερα μεταλλικά μέρη ανά διαστήματα αλλά και ηλεκτρονικά στοιχεία. Μερικά πιο τζαζ και ατμοσφαιρικά μέρη έρχονται σε αντίθεση με άλλα πιο ρυθμικά, up tempo διαστήματα. Θα έλεγα ότι για αυτό το είδος, είναι ένα αποτέλεσμα αρκετά ποικίλο και ευέλικτο.

Δημιουργηθήκατε το 2007 και έκτοτε κυκλοφορήσατε τρία άλμπουμ. Πώς συνειδητοποιείς την εξέλιξη του συγκροτήματος με τα χρόνια;
Με πολλές αλλαγές και εμπλοκές σε άλλα μουσικά έργα για τα περισσότερα μέλη της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια, θα έλεγα ότι έχει εξελιχθεί αργά αλλά σίγουρα. Είναι μια μπάντα που έχει αργό ρυθμό λόγω των πολυάριθμων άλλων projects μας, αλλά θέλουμε να δυναμώσουμε τώρα που έχουμε μια νέα συμπαγή σύνθεση!

Ακούγοντας τη μουσική σας ο καθένας μπορεί να διακρίνει τις δικές του εντυπώσεις. Ποιες είναι οι βασικές επιρροές σας που πιστεύετε ότι υπάρχουν κατά κάποιο τρόπο στη μουσική που κάνετε;
Ως κύριος στιχουργός και συνθέτης, θα έλεγα ότι επηρεάζομαι κυρίως από συγκροτήματα νεο-prog των τελευταίων δεκαετιών, όπως οι Riverside, οι Porcupine Tree, ο Steve Wilson και οι Opeth των τελευταίων ετών. Δεν μπορώ να αρνηθώ επιρροές από προοδευτικούς πολύτιμους πρωτοπόρους της δεκαετίας του ’70, όπως οι Pink Floyd, Gentle Giant, Yes και ακόμη και πρόσφατα πράγματα όπως οι Transatlantic, ο Neal Morse, οι Spock’s Beard, που με τροφοδοτούν πραγματικά με αγάπη μου για τα concept άλμπουμ. Από τη βαριά πλευρά, επηρεαζόμαστε πολύ από περισσότερα metal και djent συγκροτήματα όπως οι Karnivool, οι The Contortionist ή ακόμα και παλαιότερα ονόματα, όπως οι Circus Maximus και οι πρώιμοι Opeth.

Πέρυσι κυκλοφορήσατε ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ. Μπορείς να μας δώσεις εν συντομία τις πηγές έμπνευσης για τα θέματα του άλμπουμ;
Η κύρια επιρροή εδώ είναι η ευαισθητοποίηση για την ψυχική υγεία που επηρεάζεται από τα πολλά εικονικά εργαλεία που έχουν σχεδιαστεί για να ξεφεύγεις από την πραγματικότητα (βιντεοπαιχνίδια, πορνό, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ.). Υπάρχει ένα σημείο στο οποίο μερικοί άνθρωποι τείνουν να χάνουν την πραγματικότητα όταν είναι θαμμένοι κάτω από άγχος, κατάθλιψη, αποτυχίες… Και έτσι, η εικονική πραγματικότητα φαίνεται να γίνεται μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για την πραγματική ζωή. Φυσικά, μια δυστοπική και ειρωνική άποψη.

Πώς αντιμετωπίσατε την κατάσταση με την πανδημία; Μπορείτε να φανταστείτε τρόπους να διατηρήσετε επαφή με το κοινό ενώ είστε για πολύ καιρό χωρίς ζωντανή δράση;
Θα έλεγα ότι αυτός ήταν ένας πραγματικός πονοκέφαλος. Χρειάστηκαν χρόνια για να φτιάξουμε αυτή τη νέα σύνθεση και ανυπομονούσαμε για περιοδεία στη βόρεια Αμερική για το νέο μας άλμπουμ. Δυστυχώς, όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη: εδώ στον Καναδά, ο περιορισμός ξεκίνησε μια εβδομάδα πριν από την πρώτη μας εμφάνιση… Επομένως, έπρεπε να ακυρώσουμε το όλο tour. Όλοι είμαστε πολύ απασχολημένοι με άλλα έργα από τότε και αφού δεν ξέραμε τι θα συνέβαινε στη συνέχεια (και πότε) κάναμε μια διακοπή για μερικούς μήνες. Δεν ήμασταν πραγματικά ενθουσιασμένοι με την ιδέα να κάνουμε ένα live streaming, αλλά, τώρα πια, στην πραγματικότητα το σκεφτόμαστε. Θα μπορούσε πραγματικά να είναι ένας τρόπος για να επανασυνδεθούμε με το κοινό μας σε όλα τα σημεία του πλανήτη. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό; Πρέπει να κάνουμε ένα live streaming για την επέτειο πια ενός έτους για το The Void;

Έχετε παραμείνει ανεξάρτητη μπάντα. Αυτή ήταν η δική σας επιλογή; Ποια είναι τα θετικά και αρνητικά μέρη αυτού του γεγονότος;
Στην πραγματικότητα είχαμε μια κακή εμπειρία με μια εταιρεία και θέλαμε να διατηρήσουμε την ανεξαρτησία μας μετά από αυτό το εμπόδιο. Δεν είμαστε κοντά στην ιδέα να συνεργαστούμε με μια πιο οργανωμένη και επαγγελματική ετικέτα τελικά, αλλά η ανεξαρτησία μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε πολλά πράγματα και να χτίσουμε ικανότητες αυτόματης προώθησης. Θα δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για εμάς!

Όντας στην αρχή μιας νέας χρονιάς, μπορείς να θυμηθείς τα αγαπημένα σου άλμπουμ για το 2020;
Ναι, αυτό είναι τα Top 5 του 2020: Virus (Haken), From This Place (Pat Metheny), Through Shaded Woods (Lunatic Soul), Impulse Voices (Plini), Circadian (Intervals)…

Ποια είναι η συνήθης διαδικασία που χρησιμοποιείτε για τη σύνθεση και την εγγραφή των τραγουδιών σας;
Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα! Δεν μπορώ να πω σίγουρα … Είναι πάντα μια διαφορετική ιστορία. Μερικά τραγούδια ξεκινούν από μερικές μελωδίες που δεν μπορούν να αφήσουν το μυαλό μου, φτάνουν ακόμη και να με εμποδίζουν να κοιμηθώ! Μερικά άλλα γεννιούνται από πιο σημασιολογικές ιδέες και κείμενο και η μουσική έρχεται μετά. Η μεγάλη νέα βελτίωση είναι η άφιξη του Mathieu στο συγκρότημα, του πληκτρά μας. Έχουμε αρχίσει να συνθέτουμε κάποια πράγματα μαζί και οι ιδέες και οι ενορχηστρώσεις που φέρνει στο τραπέζι είναι πραγματικά εξαιρετικές. Η διαδικασία του στούντιο μας ήταν διαφορετική για όλα τα άλμπουμ μας, αλλά στα δύο τελευταία η μίξη από τον ηγέτη και τον συνθέτη των Hillward, τον David Lizotte. Σχεδιάζουμε να ηχογραφήσουμε το επόμενο άλμπουμ μαζί του (συν mix και master).

Μπορείς να δώσεις κάποιες πληροφορίες για την τοπική σας σκηνή, αναφερόμενος σε είδη, συγκροτήματα και το κοινό;
Επειδή εργάζομαι και ασχολούμαι με τη μουσική κουλτούρα στην καθημερινή μου δουλειά, θα έλεγα ότι υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στην ανεξάρτητη ποπ σκηνή του Québec. Πολλά από αυτά μου αρέσουν πολύ προσωπικά. Είμαι μεγάλος θαυμαστής της prog metal μπάντας του Québec, Hillward (επίσης καλοί φίλοι μας). Ανυπομονούμε για το νέο τους LP! Υπάρχει επίσης αυτός ο απίστευτος (και νέος) κιθαρίστας Gabriel Cyr!

Εάν πρέπει να επιλέξεις μόνο ένα κομμάτι από το “The Void” που αντιπροσωπεύει κάτι βαθύ και ιδιαίτερο για εσένα, ποιο θα ήταν και γιατί;
Είναι δύσκολο να διαλέξω, αφού κάθε κομμάτι είναι πολύ διαφορετικό και όλα κάνουν ένα σύνολο μαζί. Όμως, θα έλεγα το Endgame επειδή είναι τεχνικό αλλά και ηχητικά προσβάσιμο, συνδυάζοντας χαρούμενα θέματα και συναισθηματικά μέρη με κάπως ειρωνικό τρόπο. Νομίζω ότι δίνει μια ματιά στις αστείες προσωπικότητές μας χωρίς να προδώσουμε την πλευρά της βαθιάς αγάπης μας για τη μουσική.