Είδος: Avant-garde metal
Εταιρεία: Century Media
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Ιουλίου 2022
Πανοραμική λήψη της μετα-γοτθικής μητρόπολης: το Μεγάλο Σάπιο Μήλο, η Βαβέλ της χρυσής εποχής του καπιταλισμού. Γίγαντες από ατσάλι, γυαλί και τσιμέντο. Προβολείς και φωτισμένοι όροφοι φτιάχνουν έναν δεύτερο ουράνιο θόλο, ακριβώς κάτω από τον πραγματικό. Στον αρνητικό χώρο που συμπληρώνει το φως εκτείνεται το απόλυτο μαύρο. Παραλυτικά ερεβώδες καθώς είναι, βοηθά να ηχεί πιο διατρητικά η κακοφωνία που απλώνεται και σκεπάζει τα πάντα σαν αχλή.
Δεύτερη σεκάνς, γενικό πλάνο. Οι μεγάλες λεωφόροι, αστικός θόρυβος, μυρωδιά βροχής και εξατμίσεων, μηχανικά περιφερόμενα πλήθη. Επιβλητικά κτήρια ντυμένα με art déco μοτίβα και με art nouveau σπλάχνα. Χρυσοποίκιλτα αγάλματα, σύμβολα ευμάρειας και προόδου. Ο κερασφόρος Βαάλ-Φορντ. Μπουρζουά μυστικισμός, φρενιασμένη τζαζ, σπάνιο αλκοόλ, λιπόσαρκες, ανηδονικές οδαλίσκες στην υπηρεσία λιπαρών, ηδονοθηρών γερόντων. Το παλιό λόμπι ως νέο δωμάτιο πολέμου.
Κάμερα στο χέρι, κίνηση προς παράπλευρο, ζοφερό σοκάκι. Σκηνογραφικό αντώνυμο της χλιδής. Μικρές είσοδοι γκρίζων ημιυπογείων. Zoom-in που τρυπά τους τοίχους. Εικόνες που ζέχνουν ιδρώτα και φτώχια. Στο τραπέζι, ένα ρολόι, μερικά νομίσματα, ένα άδειο πιάτο και ένα ανοιχτό ραδιόφωνο που τραγουδά οδηγίες προς καταναλωτές-δεσμώτες. Ένα χαμογελαστό πτώμα με εργατική φόρμα χορεύει σαν σπασμένο συνοδεία απάνθρωπων ήχων.
Η υπόκρουση, ωστόσο, είναι κοινή και λειτουργεί ως αρμός για τις τρεις βινιέτες. Συνδέει, σε πρώτο επίπεδο, τα τρία στρώματα που αντικατοπτρίζουν το ελκυστικά νοσηρό παλίμψηστο δύο αιώνων Δύσης. Κυρίως, θυμίζει βοή. Αυτήν που βουλώνει τα αφτιά σε συνθήκες (μητροπολιτικού) ιλίγγου. Το βουητό ενός σμήνους εντόμων που το έχουν τραβήξει σάρκες που αποσυντίθενται. Είναι μουσική απαγορευτική για διασκέδαση. Μετά βίας ψυχαγωγική. Μοιάζει να έχει αυτοεξοριστεί στη σφαίρα της ταυτολογίας βίτσιου / ακαδημαϊκού.
Πιθανότατα, είναι μια αντι-μουσική, ντανταϊστική στη σύλληψή της, μια ατονική ζαλάδα, ακατάλληλη για συμβατικές ακροάσεις. Ενσωματώνει την οριακή εμπειρία. Τα πιο βίαια ξεσπάσματά της είναι, στην πραγματικότητα, οι ηχητικές οάσεις σε μια αχανή έρημο μουσικής παραφροσύνης. Οι νότες της ξύνουν το επίχρυσο περίβλημα της αφθονίας στους Πύργους της Δόξας για να αποκαλύψουν το μαύρο της σήψης στις Πόλεις της Ντροπής. Σιγοντάρει τα ουρλιαχτά μιας μαξιμαλιστικής προπαγάνδας που υπόσχεται ότι ο εξοντωτικός μόχθος για την υλοποίηση του (αμερικανικού) ονείρου είναι απελευθερωτικός (απελευθερώνει από τη ζωή).
Είναι μια αντι-μουσική που αξιοποιεί την παραισθησιογόνο επίδραση των αναθυμιάσεων στο Τέλος του Τόξου. Κουβαλάει τη γνώση μιας Φονικής Τεχνολογίας που οδηγεί στη Διάσταση της Φρίκης. Ενσωματώνει παράφωνες χρωματικές και μικροπολυφωνίες της παρακμής. Δεν πρέπει να βιαστούμε και να υποστηρίξουμε ότι είναι «τέχνη για την τέχνη», διότι ενόσω κατακερματίζεται, δεν αφήνει πίσω της ένα πρόταγμα ναρκισσιστικά αναχωρητικό, αλλά φυτεύει την αειθαλή ιδέα ότι το γκρέμισμα δεν είναι καταστροφή, απαραιτήτως· όχι αν διατηρήσουμε τα κατάλληλα κομμάτια και, την επόμενη φορά, τα στοιβάξουμε με τη σωστή σειρά.
Official Site: https://www.imperial-triumphant.com/
Facebook: https://www.facebook.com/imperialtriumphant
Instagram: https://www.instagram.com/imperialtriumphant/
769 
