Είδος: Progressive Sludge Metal
Εταιρία: Season of Mist
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20 Μαρτίου 2020
Έλκοντας το όνομα τους από την μυθιστορηματική εποχή κατά την οποία ζούσε ο Κόναν, το τρίο από το Κάνσας των ΗΠΑ, σκέφτηκε να μας πει μια ιστορία, σε τρία μέρη.
Αφού κυκλοφόρησαν το “Vol. I” προ τριετίας, έρχονται να συνεχίσουν με το “Vol. II” φέτος και μάλιστα, ο frontman τους Martin Bush έγραψε και ένα βιβλίο συνοδεία του album. To “The Traveller: A Hyborian Tale”, όπως είναι ο τίτλος του, μας διηγείται τα εξής:
“Το Σύμπαν είναι γεμάτο με αρχές. Η ζωή ανανεώνεται σε έναν συνεχές κύκλο γέννησης και αναγέννησης, δισεκατομμύρια ξεκινήματα, ενωμένα μεταξύ τους και το καθένα επηρεάζει το ξεκίνημα που θα έρθει μετά. Κάθε τέλος είναι από μόνο του μια νέα αρχή. Αυτό που κάποτε υπήρχε, με την πράξη του τέλους, γίνεται η αρχή εκείνου που ακολουθεί. Αυτή η συγκεκριμένη αρχή ξεκινάει στο τέλος. Στο τέλος των πάντων. Το Σύμπαν πεθαίνει. Είναι στα τελικά στάδια του να περάσει εκτός ύπαρξης, πράγμα που επίσης είναι μια αρχή, η αρχή εκείνου που ακολουθεί. Ο κύκλος συνεχίζει, καταλήγοντας σε μια αστείρευτη σειρά γεννήσεων και θανάτων, όλων συνυφασμένων, καθεμιά διαμορφωμένη από τις αρχές που προϋπήρχαν. Το Σύμπαν πεθαίνει, αλλά θα ξεκινήσει εκ νέου”.
Αν αναρωτιέστε γιατί παραθέτω την πλοκή του βιβλίου, η απάντηση είναι πως είναι παράλληλα η έμπνευση για τους στίχους του “Vol. II”. Πρωταγωνιστής αυτής της τριλογίας είναι ο Ταξιδιώτης (The Traveller) που ταξιδεύει στον χωροχρόνο μεταφέροντας σε άλλα όντα τις γνώσεις και τις εμπειρίες που αποκόμισε από τις διαδρομές του.
Με τα παραπάνω στο φόντο, οι Hyborian, ενώ κανείς θα περίμενε πως θα ακούγονται σαν άλλους Heavy Load, θυμίζουν περισσότερο τους Mastodon, λιγότερο τους Corrossion Of Conformity (στη μετά-crossover εποχή) και Baroness στα πρώτα τους βήματα και ακόμη λιγότερο τους Crowbar, συνδυασμός που η εταιρία τους, Season of Mist, αποκαλεί progressive sludge metal.
Εκτός του τελευταίου κομματιού που ξεπερνάει τα 8 λεπτά, όλα τα υπόλοιπα είναι μέσης διάρκειας, οπότε μη φοβάστε πως θα κουραστείτε με αργόσυρτες συνθετικές δομές. Τα riffs είναι εξαιρετικά και απολαυστικά, με ποικιλία επιρροών που φτάνουν το thrash metal (οι Testament είναι οι πρώτοι που μου έρχονται στο μυαλό) και μάλιστα, σε κάποια σημεία η φωνή θυμίζει τον Araya.
Αν λοιπόν, είσαι ρέκτης της καλά δομημένης μουσικής, που επιδεικνύει θρασύτατα τα καλαμπαλίκια της, τότε νομίζω πως πρέπει να σταματήσεις να ξύνεις τα δικά σου χωρίς το σωστό soundtrack.
Σωστή παραγωγή έχει. Οι μουσικοί βρίσκονται στο γήπεδο με κλειστά μάτια. Concept ιστορία υπάρχει, αν είσαι τέτοιος τύπος. Όμορφο εξώφυλλο έχει. Κομματάρες έχει. Τα πάντα όλα έχει, λέμε! Τσίμπα το και πάψε!
Facebook: www.facebook.com/HyborianRock
Bandcamp: www.hyborianrock.bandcamp.com
Twitter: www.twitter.com/hyboriancult
Instagram: www.instagram.com/hyboriancult
Spotify: https://open.spotify.com/artist/5SsgarUmAxNvj0W9Mg3jOp
898 
