HERMANO: “ When the Moon Was High…”

Είδος: Desert Rock
Δισκογραφική: Ripple Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 4 Οκτωβρίου 2024

Η προ λίγου καιρού ανακοίνωση της επανασύνδεσης και της προσεχούς περιοδείας των Oasis, πυροδότησε την αντίδραση των lovers και των haters με εκατέρωθεν σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και εκτίναξε το χιούμορ μιας μερίδας οπαδών με τα γνωστά meme που κατέκλυσαν το διαδίκτυο.

Φυσικά αναφέρομαι στα meme του Oasis reunion που λάβαμε σε σχέση με αυτό που πραγματικά θέλαμε να λάβει χώρα. Φυσικά συμφωνώ με όλα τα reunion συγκροτημάτων που αναφέρθηκαν, και εννοείται περιμένω πως και πως αυτό των αδερφών Gallagher, αν και εφόσον ευοδώσει και καρποφορήσει συναυλίες και καινούριο δίσκο.

Αλλά επειδή μου αρέσει να ξεκινάω από μικρά και ρεαλιστικά πράγματα στη ζωή μου, η επανασύνδεση των desert θρύλων Hermano με χαροποίησε ιδιαίτερα και με κέρδισε στο έπακρο κατευθείαν, διότι μου πρόσφεραν κάτι χειροπιαστό εξαρχής όπως ο καινούριος δίσκος, με χρονική διάρκεια EP, “When The Moon Was High…” που ξανασυστήνει την μπάντα μέσα από νέες και παλιές συνθέσεις, σε νέους και παλιούς οπαδούς.

Το φεγγάρι “ανέβηκε αρκετά ψηλά” και τα άστρα ευθυγραμμίστηκαν δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για την επανένωση των Hermano, με τη φωνή του Garcia προεξέχοντος, και τους Dandy Brown, Mike Callahan, David Angstrom και Chris Leathers να ακολουθούν κατά πόδας συμπληρώνοντας το παζλ.

“Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα”-συνθήκη επικρατεί στον νέο δίσκο, με την καλή έννοια πάντα, αφενός με την αψεγάδιαστη φωνή του Γιαννάκη του Garcia να μας μαγεύει ξυπνώντας αναμνήσεις από το παρελθόν οραματιζόμενος το μέλλον και αφετέρου με τα παλλόμενα desert riffs των Angstrom και Callahan να μας μεταφέρουν κάπου στο Palm Desert της Καλιφόρνια, πιθανόν σε κάποιο από τα γνωστά-άγνωστα πάρτι να χορεύουμε desert dance ξυπόλητοι γύρω από κάποια φωτιά ή τον εαυτό μας.

Δύο νέες συνθέσεις, τα “Breath” και “Never Boulevard” συνεχίζουν την μουσική παρακαταθήκη των ιδίων όπως την άφησαν με τους τρεις δίσκους που κυκλοφόρησαν πριν μπούνε στο πάγο, και εισέρχονται εμβόλιμα κάπου ανάμεσα στους ηχητικούς αδερφούς τους Kyuss, Unida, Slo Burn, Nebula, και τους δικού μας Earthbound πότε με ένταση και φρενίτιδα και άλλοτε με υπνωτικούς ρυθμούς και αναγκαίες δόσεις ψυχεδέλειας.

Τα υπόλοιπα τέσσερα κομμάτια που απαρτίζουν το δίσκο αποτελούν παλιότερες ζωντανά ηχογραφημένες εκτελέσεις από το club W2 (μέσα από το γνωστό live άλμπουμ τους ηχογραφημένο στο Den Bosch της Ολλανδίας) και το Hellfest που έλαβε χώρα το 2016.

Όλα τα κομμάτια είναι τρανή απόδειξη του μεγαλείου της μπάντας στις ζωντανές εμφανίσεις της, πάνω στο σανίδι που ψήνεται και εκτίθεται κάτω από το καυτό ήλιο ή απλά στα φώτα των προβολέων και στα βλέμματα των απανταχού οπαδών.

Η μπάντα στήνει το γνωστό σκηνικό με αρκετή άμμο, κάκτους peyote, γεννήτριες, ελευθεριάζουσα διάθεση και desert μουσική στα καλύτερα και πιο ανεβαστικά της.

Ο δίσκος θέλω να πιστεύω πως είναι προάγγελος μιας επερχόμενης ολοκληρωμένης αποκλειστικά κυκλοφορίας αλλά και μιας περιοδείας η οποία θα περάσει από τα μέρη μας, όπως είχε κάνει δύο φορές στο παρελθόν εν έτη 2004 και 2007.

Μέχρι να συμβεί αυτό, “When the Moon is High..”όλοι εμείς ήμαστε stoned as Fuck με τους ήχους και τις μουσικές των Hermano…!!!

Bandcamp: https://ripplemusic.bandcamp.com/album/when-the-moon-was-high