HENRY: “Henry”

EP

Ποιος είναι αυτός ο Henry, θα αναρωτιέστε εύλογα; Μην είναι ο Ford, μην είναι είναι ο Thierry o γκολτζής;

Αυτές τις απαντήσεις θα μας δώσουν τα μέλη της μπάντας, που μας μου-σ(ι)ηκώνουν εκ μέρους του.

Στην φωνή και τη μία εκ των δυο κιθαρών, ο αγαπημένος μου Μάριος Σαργιάνος των εξαιρετικών (αλλά δυστυχώς αείμνηστων) Semen of the Sun, στο μπάσο ο γνωστότατος πλάον, Γιάννη Βράζος των Planet of Zeus, στα τύμπανα ο Δημήτρης Στεργίου των Cave Children και στην έτερη κιθάρα, ο Αλέκος Γεωργουλόπουλος.

Όπως μπορεί να αντιληφθεί διαβάζοντας τη σύνθεση των Henry, περιμένουμε κάτι όμορφο σαν αποτέλεσμα αυτής της πρώτης, έστω και σύντομης, προσπάθειας τους. Τα πέντε κομμάτια, που έχουν διάρκεια περίπου 15 λεπτά, ηχογραφήθηκαν στο Feedback Sound Studio από τον Dime St, ενώ το mastering έγινε από τον Γιάννη Χριστοδουλάτο στο Sweetspot.

O ήχος τεχνικά ακούγεται σύγχρονος και αψεγάδιαστος, άρτια μελετημένος, ενώ οι συνθέσεις υπόκεινται στην γενική και ξεχειλωμένη κατηγορία του alternative rock.

Για αυτό πρέπει να εξηγηθούμε. Οι Henry έχουν στηριχτεί αρκετά στην garage ψυχεδέλεια των 60s (“Confetti”), έχοντας επιρροές από μεγάλες μορφές του πενταγράμμου, όπως ο Frank Zappa (“Nicotine”) και ταξιδεύουν ως το σήμερα των Arctic Monkeys (“Monkey Seed”) και των πιο πρόσφαρων Queens of the Stone Age (“Little Rocker”), κλείνοντας περίφημα με μια μπαλάντα (“Queen of Lost Control”).

To 25-λεπτο “Henry” EP είναι μια εξαιρετική γνωριμία με την μπάντα και μια γεννήτρια υψηλών προσδοκιών για τη συνέχεια τους. Οι Henry βασίζονται πολύ στην γκρούβα, με τα 5 τραγούδια να πίνονται μονορούφι και στο τέλος, να σε αφήνουν μεθυσμένο να ζητάς απεγνωσμένα άλλη μια γουλιά. Κολλητικές μελωδίες, φοβερή δουλειά του Μάριου στον τομέα των φωνητικών και εκείνα τα καλά κρυμμένα κιθαριστικά solos, δίνουν μια ακόμη γοητευτική πλευρά του ταλέντου τους.

Το μέλλον φαντάζει λαμπρό. Αρκεί και μόνο να υπάρξει!

https://www.facebook.com/henrytheband/

619
About Δημήτρης Μαρσέλος 2208 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.