HELLISH: “Dance Of The Four Elemental Serpents”

REVIEW

Είδος: Blackened Thrash Metal
Εταιρεία: Dying Victims Productions/Unspeakable Axe Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 16 Δεκεμβρίου 2022

Οι Hellish επιστρέφουν με την τρίτη full-length κυκλοφορία τους “The Dance Of The Four Elemental Serpents” και είναι μάλλον σε καλύτερη φόρμα από ποτέ πριν. Ερχόμενοι από τις ακτές της μακρινής μας Χιλής, εξαπολύουν μια ολοκληρωτική thrash metal επίθεση, όπως ξέρουν πολύ καλά να κάνουν οι Νότιο-Αμερικανοί.

Ήδη και μόνο το προηγούμενο σχόλιο μπορεί να έχει δώσει σε πολλούς να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται. Το thrash των Hellish είναι μια μπουνιά στα μούτρα με αλυσίδα για σιδερογροθιά, ακατέργαστο και διαολεμένο. Έχοντας μυηθεί στα μυστήρια μεγαθηρίων του ήχου όπως Sodom, Nifelheim, Kreator και Possessed, έχουν κάτι το πεισματάρικα βάναυσο και πρωτόλειο, χαρακτηριστικό των προκατόχων τους από Βραζιλία και Κολομβία (βλ. Vulcano, Sextrash, Reencarnación) και όλο αυτό το μανιώδες αμάλγαμα είναι περασμένο μέσα από ένα black metal πρίσμα, όπως το έχουν κάνει πολύ καλά οι Necrodeath και οι Aura Noir.

Όπως καταλαβαίνουμε πολύ καλά, οι Hellish δεν έρχονται για να πρωτοτυπήσουν και δεν νομίζω καν πως το επιδίωξαν ποτέ. Όπως επίσης δεν νομίζω ότι αυτό αναζητά κάποιος που ψάχνει να ακούσει αυτόν ή αντίστοιχους δίσκους. Είναι τέσσερις θρασάδες, που έβαλαν τους σωλήνες και τα περφέκτο τους, έπιασαν τα κιθαρόμπασα και έπαιξαν αυτό που γουστάρουν να ακούν περισσότερο. Τα 30κάτι λεπτά του δίσκου κυλούν σαν γάργαρο νεράκι (που πηγάζει από έναν βόθρο παραδίπλα), τα riff (γραμμένα part μυαλό – part σβέρκος) διαδέχονται το ένα το άλλο non-stop, οι ταχύτητες δεν μειώνονται ΠΟΤΕ και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Thrash metal to the bone! Enough said. Τα λέμε στο pit.

Bandcamp: https://dyingvictimsproductions.bandcamp.com/album/hellish-the-dance-of-the-four-elemental-serpents
Facebook: https://www.facebook.com/Hellishchile/

410

Avatar photo
About Δημήτρης Κωνσταντινίδης 46 Articles
Ερωτευμένος με το σκληρό metal από μικρή και ευαίσθητη ηλικία, όταν μια μοιραία στιγμή άκουσε το "Ride The Lightning" από παλιά κασέτα Maxell. Έπειτα ανακάλυψε τους Slayer και έπαθε πώρωση σε βαθμό μανίας. Μουρμουράει συνεχώς κάποιο riff και παίζει ρυθμούς drums με τα δάχτυλά του. Με ιδιαίτερη αδυναμία επίσης: στο black metal, σε οτιδήποτε obscure, στο d-beat, στον ζύθο, στις grim μέταλ πόζες, στον Stanley Kubrick, στον Dario Argento, στο DIY, στις ωραίες μυρωδιές. A metalhead to the punks, a punk to the metalheads.