Είδος: Thrash Metal
Δισκογραφική: M-Theory Audio
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Ιανουαρίου 2020
Η αλήθεια (βρισκεται ΚΑΙ στους Sex Pistols) είναι πως όταν θέλω να ακούσω πρωτόλεια thrash riffs με σχεδόν black χαρακτήρα, θα στραφώ κατά Γερμανία μεριά. Αν πάλι θέλω το “τσιμεντένιο ηχητικό τείχος” υπό μορφή κινήματος, θα στραφώ προς τις Η.Π.Α. και την Bay Area. Ένας συνδυασμός των παραπάνω, με μία έξτρα δόση “τρέλας”, θα με οδηγήσει στον Great White North και την πάντα ποιοτική, μουσικά και όχι μόνο, χώρα του Καναδά.
Από εκεί μας έρχονται και οι Hazzerd, με το 2ο άλμπουμ τους με τίτλο “Delirium”. Το “πνευματικό παιδί” του ντράμερ/τραγουδιστή Dylan Westendorp, έκανε τα “πρώτα του βήματα” το 2014 και το EP “Victimize the Innocent”, για να ακολουθήσει το πρώτο τους άλμπουμ “Misleading Evil” το 2017. Έχοντας κερδίσει την εύφημη μνεία από τον master Dave Mustaine μαζί με τους Power Trip (περιμένουμε άλμπουμ μέσα στο ’20 ρε!!!) και σε κατάσταση “ντελίριου”, εξαπολύουν αγνό Καναδικό metal συναίσθημα.
Βλέποντας κανείς την “τοξική πρασινίλα” στο εξώφυλλό τους, δημιούργημα του Andrei Bouzikov (Municipal Waste, Toxic Holocaust), καταλαβαίνει περίπου το θεματικό περιεχόμενο του άλμπουμ και τους προβληματισμούς της μπάντας. Αυτό που ίσως δεν περιμένει, είναι η ηχητική τους προσέγγιση. Και αυτό γιατί οι Hazzerd ξεφεύγουν από τα στενά όρια του thrash “ηχοσυστήματος” (Καναδοί γαρ), με έναν πιο “τζιτζικίζοντα” (έρχεται μήνυση από Μπαμπινιώτη) ήχο στις κιθάρες και μία πιο μελωδική heavy metal προσέγγιση.
Έχουν βάλει το χεράκι τους σ’ αυτό οι δύο κιθαρίστες της μπάντας, οι Brendan Malycky και Toryin Schadlich, με τον τελευταίο να “χαρίζει” τα δάχτυλά του και στους συμπατριώτες τους Traveler και το περσινό ομώνυμο ντεμπούτο τους (review). Ο Dylan “βασανίζει” επαρκώς το drum set του, αναλογιζόμενος και το γεγονός πως ταυτόχρονα πρέπει και να τραγουδάει. Τέλος κάθε μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, δίνει “χώρο” στο μπάσο να “αναπνεύσει” και να αναδειχτεί. Αυτό κάνουν και εδώ με τον David Sprague, ο οποίος “γεμίζει” εξαιρετικά τις συνθέσεις με τις μπασογραμμές του.
Η μουσική των Hazzerd βρίθει ενέργειας και ποικίλων riffs ανά τραγούδι, θυμίζοντας τις “τρελές” συνθέσεις που παρήγαγε ο “MegaDave” σε όλη τη δεκαετία του ’80, πέρα από νόρμες και λογική (αν υπάρχει τέτοια) συνθέσεων. Καταιγιστικοί ρυθμοί και “πάρτι” στα leads, επάρκεια πολυπλοκότητας στα ατομικά μουσικά μέρη και αρκετή δόση κλασικής heavy metal μελωδίας, είναι τα συστατικά για ένα πάρα πολύ αξιόλογο άλμπουμ.
Εσκεμμένα δεν αναφέρομαι στα κομμάτια ξεχωριστά, γιατί θεωρώ πως το άλμπουμ πρέπει να ακουστεί ολόκληρο και να μην προσπεραστεί όπως παραλίγο να κάνω και ο ίδιος. Όπως λανθασμένα ίσως “αγνοήθηκε” και το περσινό “Feast Your Eyes” των Warsenal (review). “Καναδάς θα λέτε και θα κλαίτε” λοιπόν και ενδεικτικά θα πω, πως προσωπικά αρέσκομαι σε εξευτελιστικά περισσότερες ακροάσεις των “A Tormented Reality”, “Dead In The Shed”, “Waking Nightmare” και “The Decline”.
Όποιος ελεύθερα ακροάται, ακροάται καλά.
Facebook: https://www.facebook.com/HazzerdThrash/
Instagram: https://www.instagram.com/hazzerdthrash/
1217 
