Είδος: Black Metal
Δισκογραφική: Amor Fati
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 05 Φεβρουαρίου 2023
Γνωρίζετε τον Alex Poole; Όχι; Νταξ, δεν έγινε κάτι, θα τον μάθετε. Και θα τον μάθετε γιατί όποια πέτρα του USBM σηκώσετε, θα τον βρείτε από κάτω. Είναι ένας υπέροχος τύπος (ελπίζω, δεν τον έχω γνωρίσει, θα μπορούσα να διαψευστώ εύκολα με αυτά που έχει τραβήξει το ιδίωμα), ο οποίος έχει κυκλοφορήσει ένα κάρο καλούς δίσκους με διάφορα project (Skaphe, Krieg, Esoterica, Chaos Moon, Coffin, ο κατάλογος είναι ατελείωτος) και έχει συνεισφέρει τις υπηρεσίες του on stage σε μια πληθώρα από άλλες μπάντες (In Ruins, Heimnar, Dagger Lust μεταξύ άλλων). Κι εδώ, με όχημα τους Häxanu και συνοδηγό τον L.C. (αγνώστων λοιπών στοιχείων) μας προσφέρει ένα δεύτερο δίσκο μετά το πολύ καλό “Snare of All Salvation” του 2020.
Ψέματα δε θα σας πω. Το άλμπουμ δεν κινείται σε αχαρτογράφητα black metal νερά. Δεν ανοίγει νέους δρόμους για το ιδίωμα και δε φέρνει επανάσταση στον ήχο. Αυτό όμως που κάνει, το κάνει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ καλά. Τα πάντα στο δίσκο είναι όπως πρέπει να είναι. Ο ήχος της κιθάρας, η παραγωγή, τα φωνητικά, τα τύμπανα, η ατμόσφαιρα, η χρήση των πλήκτρων, όλα. Όπου πρέπει και όσο πρέπει. Ήχος και έμπνευση ωδή στα 90s και στις χαοτικές ρίζες του black και του νορβηγικού παρελθόντος του. Μέσα σε 45 λεπτά και πίσω από ένα καταπληκτικό εξώφυλλο (που προσωπικά μου θύμισε τους Death), έχουν χωρέσει επιρροές από Immortal, Satyricon, Mayhem, Darkthrone και άλλους μεγάλους. Στο πρόμο βέβαια, αναφέρει επιρροές και στον ελληνικό λυρισμό, κάτι που διέκρινα περισσότερο στους στίχους και την εκφορά τους (πολύ καλή δουλειά) και λιγότερο στον ήχο.
Οι Häxanu λοιπόν, αγαπάνε το επικό, το λυρικό και το δείχνουν έντονα μέσα από την ακουστική εισαγωγή “Θάρσει” αλλά και το ενός και κάτι λεπτού “Ουδείς Αθάνατος”, το πιο άμεσο “Death Euphoria”, το έπος “Thriambus” με το γαμάτο κλείσιμο, το πακέτο “Threnoidia” και “Sparagmos” και το εξαιρετικό ομότιτλο “Totenpass” με τη φοβερή του εισαγωγή, αφήνοντάς μας να αναρωτιόμαστε τι σχέση έχουν με την χώρα μας (μάλλον καμία, τελικά). Γενικά μιλάμε για ένα πολύ safe black metal άκουσμα, το οποίο αν είχε βγει στα 90s θα έπαιρνε πολλά περισσότερα credits. Ακούγεται νερό απ’ την αρχή ως το τέλος και αποτελεί για μένα τον ορισμό ενός “όμορφου” δίσκου (αν μπορούμε να μιλήσουμε με τέτοιους όρους για black metal μουσική). Θα βρείτε τον εαυτό σας να επανέρχεται και για άλλες ακροάσεις μιας και η καλώς εννοούμενη επαναληψιμότητα είναι από τα ατού του. Δώστε του μια ευκαιρία (καθώς και στα άλλα projects του Poole) και αυτό θα σας ανταμείψει. Enjoy!
Bandcamp: https://amorfatiproductions.bandcamp.com/album/h-xanu-totenpass
476 
