Είδος: Post punk, goth rock
Εταιρεία: Century Media
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Απριλίου 2023
Οι Grave Pleasures επιστρέφουν φέτος με την τρίτη full-length κυκλοφορία τους, σχεδόν έξι χρόνια μετά το πάρα πολύ καλό “Motherblood”, και ο Mat McNerney με την παρέα του είναι πάλι εδώ για να αποδείξουν και στους τελευταίους αμφισβητίες –αν υπάρχουν ακόμα– ότι η φάση τους ίσως και να μην κλιμάκωσε με τους Beastmilk.
Στην ιδανική διάρκεια των 40 λεπτών, τα δέκα tracks του “Plagueboys” βρίσκουν το μουσικό σχήμα από τη Φινλανδία να καταθέτει την πιο πούρα post punk εκδοχή της μουσικής του. Γιατί μπορεί πάντα οι Grave Pleasure να πλασάρονταν ως συγκρότημα μελών με προϋπηρεσία στο extreme metal που επιδίδεται σε post punk / goth rock μουσικές ασκήσεις, αλλά υπήρχε ένα έντονο στοιχείο έξτρα σκληρότητας, χάρη στο οποίο, εξάλλου, έκαναν τρελό γκελ στον μεταλλόκοσμο.
Από την έναρξη με το μεθυστικά ξεσηκωτικό “Disintegration Girl” μέχρι το φινάλε με την εύθραυστη dark-ίλα του “Tears on the Camera Lens”, οι Grave Pleasures μας μεταφέρουν καρφί σε μια αλλοτινή εποχή, όταν έκανε θραύση μια ρομαντική υποκουλτούρα που είχε για μουσικό και στιλιστικό πυλώνα το έργο συγκροτημάτων όπως οι Killing Joke, οι Bauhaus, οι The Cure, οι PiL, οι Echo & the Bunnymen και πολλών άλλων.
Με την εξαίρεση λίγων στιγμών, όπως το πολύ αξιόλογο “Heart like a Slaughterhouse”, που απηχεί πιο έντονα το κοντινό παρελθόν της μπάντας, το “Plagueboys” συγχωνεύει πολύ εύστοχα και απολύτως πειστικά μια πληθώρα post punk, goth rock, death rock και new wave ήχων.
Η φωνή του McNerney παραμένει το σήμα κατατεθέν της μπάντας. Ο άνθρωπος είναι ένας πολύ ταλαντούχος και ευέλικτος μουσικός, και είναι εντυπωσιακό πώς καταφέρνει να μπαίνει στο πετσί τόσο διαφορετικών τραγουδιστικών ρόλων, αν σκεφτούμε ότι εκτός από τους Grave Pleasures, τον έχουμε απολαύσει στο ψυχεδελικό folk των Haxvessel και στο παρανοϊκό avant-garde black metal των DHG. Όμως, πολύ εμπνευσμένη είναι και η κιθαριστική δουλειά του Juho Vanhanen (Oranssi Pazuzu), που αποδίδει τα μέγιστα μέσα από τα λιγότερα δυνατά χτυπήματα στις χορδές του.
Δεν ξέρω αν φέτος οι Grave Pleasures θα παραμείνουν ένα φιλικό εξωμεταλλικό άκουσμα για τα πιο συντηρητικά μέλη της metal κοινότητας ή αν θα καταφέρουν να πείσουν ένα ευρύτερο κοινό, με γούστα πιο κοντά στις καταβολές της μουσικής του “Plagueboys”. Σίγουρα θα τους άξιζε, πάντως. Επειδή έχουν δημιουργήσει ένα πολύ όμορφο album, με νηφάλια νοσταλγία, σκοτεινό sexiness, χορευτική μελαγχολία και καλλιτεχνικό επίπεδο. Είτε σας κάνει να ψάξετε πού έχετε καταχωνιάσει τα παλιά σας brothel creepers είτε όχι, με αυτόν τον δίσκο θα περάσετε εγγυημένα καλά και θα γαμωσταυρίσετε όταν θυμηθείτε πως, τώρα που έκλεισε η “Rebound”, δεν υπάρχει μια πίστα της προκοπής για να φιλοξενήσει τα mopey two-steps σας.
Official Site: https://gravepleasures.tumblr.com/
Facebook: https://www.facebook.com/gravepleasvres
Instagram: https://www.instagram.com/gravepleasures_/
Twitter: https://twitter.com/gravepleasures
528 
