Είδος: Heavy metal/Hard rock
Εταιρία: Loma Vista/Concord/Spinefarm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Μαρτίου 2022
Αν μη τι άλλο, πρέπει όλοι να παραδεχτούμε την ευφυΐα του Tobias Forge. Με το αρχικό του πλάνο να απλώσει ένα πέπλο μυστηρίου πάνω από την μπάντα και με την pop αισθητική που συνδύασε στο Mercyful Fate-ικό metal, κατάφερε να δημιουργήσει τεράστιο θόρυβο γύρω από το όνομα των Ghost.
Όπως όλα τα μεγάλα όνομα της hard rock n heavy μουσικής, έχουν πλέον ταγμένους οπαδούς και ορκισμένους αντίπαλους. Κόσμος και ντουνιάς σχολιάζει πως αυτό δεν είναι metal κτλ. ενώ άλλοι πολλοί υπερασπίζονται το “φάντασμα” λέγοντας πως αυτό είναι το πραγματικό μέλλον του metal.
Για μένα και τα δυο είναι υπερβολές. Ο Tobias Forge επένδυσε έξυπνα σε μια περασμένη περίοδο που είχε μεγάλη ανάπτυξη σε όλα τα είδη της μουσικής. Στην αυγή των 80s που μπήκαν με φόρα από τα, δοξασμένα για το hard rock, 70s κυκλοφόρησαν εξαιρετικές μουσικές που την αξία τους συζητάμε ακόμη και σήμερα αναπολώντας τις.
Με το που πατάς το play στο “Impera”, πέμπτου ολοκληρωμένου πονήματος των Σουηδών Ghost, νιώθεις να φυσάει αέρας AOR. Αμέσως σκέφτεσαι ονόματα όπως οι ELO, Journey και Supertramp, περασμένοι όμως, μέσα από ένα προσωπικά κεντημένο ύφος που έχει υφάνει πόντο-πόντο δέκα χρόνια τώρα, ο Herr Forge.
Η παραγωγή είναι υψηλών προδιαγραφών και είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά του album, τυλιγμένη σε ένα πολυτελές φουτουριστικό εξώφυλλο και μουσικά μιλάμε για τη φυσική συνέχεια του “Prequelle”.
Χρονολογικά τοποθετείται στον 15ο αιώνα, 100 χρόνια μετά την περίοδο της Μαύρης Πανώλης και θεματικά, είναι εμπνευσμένο από την άνοδο και την πτώση των μεγάλων αυτοκρατοριών.
Μουσικά τώρα, φαίνεται πως οι Ghost ακροβατούν όμορφα μεταξύ του AOR και της οccult στιχουργικής και θέλει πολλές ακροάσεις για να χωνέψεις το “Impera” και να μην βιαστείς να σκεφτείς, “τι φλωριά είναι αυτή ρε;”.
To ξεκίνημα με το ορχηστρικό “Imperium” που έχει άρωμα Maiden, δεν σε αφήνει σωστά να προετοιμαστείς για το “Kaisarion”, το οποίο έχει ένα πολύ hooky ρεφρέν και σίγουρα θα ικανοποιήσει τους φίλους του μελωδικού rock και εκείνους που απήλαυσαν τον πρόσφατο δίσκο των συμπατριωτών τους The Night Flight Orchestra.
Το “Spillways” είναι η πρώτη μεγάλη στιγμή του “Impera” που σίγουρα δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από πλευράς ατμόσφαιρας, αλλά σίγουρα μια πολύ έξυπνη και κολληματική σύνθεση που προϋπαντεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ο Tobias. Το “Call me Little Sunshine” είναι ακριβώς αυτό που μας έχει συνηθίσει ο Πάπας Εμέριτος. Σκοτεινή ατμόσφαιρα, ρεφρέν που τραγουδάς στον ύπνο σου χωρίς να χαλάει τη συνοχή του δίσκου, ενώ παράλληλα δίνει κάτι στους πιο “άγριους” οπαδούς τους. Το “Hunter’s Moon” και το “Watcher in the sky” συνεχίζουν με το ίδιο ύφος, ενώ το πρελούδιο “Dominion” θα μπορούσε να λείπει από το album, αφού η εισαγωγή του “Twenties” κάνει καλύτερη δουλειά, με έναν oriental τσιφτετελορυθμό να είναι το πιο occult κομμάτι μουσικά.
Ο Tobias δεν ξεχνάει να μας προσφέρει και μια μπαλάντα που θα μπορούσε να πάει και eurovision, αφού η παραγωγή του “Darkness at the heart of my love” είναι ίσως ότι πιο mainstream και cheesy έχει κάνει, ενώ το “Griftwood” ξεκινάει με Van Halen-ικό τρόπο και είναι και αυτό παρεάκι με τα πρώτα δυο κομμάτια του δίσκου. Το “Bite of Passage” είναι και αυτό ένα αχρείαστο μισόλεπτο που σε πετάει από το ρυθμό σου για να μπει το αποχαιρετιστήριο “Respite on the Spitalfields” να μου αφήσει ανάμεικτα συναισθήματα.
Ναι μεν, συμπάθησα πολύ την ανάγκη τους να αγκαλιάσουν και ίσως να αναδείξουν το μεγαλείο των 80s, που τόσο τα έχουν παραξηγήσει ορισμένοι, αλλά δεν ήταν αυτό που ακριβώς περίμενα μετά από το αγαπημένο μου “Prequelle”. Και νυσάφι με τα πρελούδια.
Για να μην μακρηγορώ, ξυδάκι σε όσους δεν τους γουστάρουν (sorry, Jordan), εμείς θα συνεχίσουμε να το ακούμε όλη τη χρονιά και σίγουρα κάπου θα μπει στη λίστα των 20. Η παραγωγή ευτυχώς ήταν όσο grandiosa χρειαζόταν για να μην ακούγεται Lady Gaga και οι συνθέσεις σε γενικές γραμμές, υψηλού επιπέδου, αλλά αυτό ήταν το μόνο σίγουρο.
Όπως και να το δεις, οι περισσότεροι καλλιτέχνες του rock στερεώματος θα πουλούσαν την ψυχή τους στον Μεφιστοφελή για να μπορέσουν να γράψουν τέτοια μουσική.
Call me little sunshine, Call me Mephistopheles…
You will never walk alone, μάγκα μου!
Official Site: https://ghost-official.com/
Facebook: https://www.facebook.com/thebandghost/
Instagram: https://www.instagram.com/thebandghost
Twitter: https://twitter.com/thebandghost
Bandcamp: https://ghost.bandcamp.com/
1752 
