Είδος: Post Black Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 29 Οκτωβρίου 2021
Μια από τις πρόσφατες διαπιστώσεις που έχει κάνει ο γράφων είναι η ολοένα και αυξανόμενη τάση πολλών συγκροτημάτων να επανέρχονται στην επικαιρότητα με κάπως διαφοροποιημένη άποψη σε σχέση με το ρεύμα που ακολουθούν, μια υβριδικότητα που παντρεύει πολλά ετερόκλητα φαινομενικώς είδη μουσικής. Για παράδειγμα, όλο και πιο πολλές δουλειές αναμειγνύουν το black metal με το post rock / metal, όπως ας πούμε οι καταπληκτικοί Δανοί Møl.
Μια μπάντα όμως που από την αρχή της δημιουργίας της προσπάθησε να διασταυρώσει αυτά τα δυο styles είναι οι Αμερικανοί Ghost Bath, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα στην ποιότητά τους καθώς διέκρινα από το γενικότερο feedback. Κάτι που ίσως να ανεβάσει το status της μπάντας είναι το πρόσφατο “Self Loather” το οποίο είναι σαφέστατα πιο αξιόλογο από όλες τις δουλειές τους αν και δεν διεκδικεί και ιδιαίτερες δάφνες αποθέωσης.
Οι Ghost Bath δεν είναι τόσο μελωδικοί, το black metal τους είναι σχετικά αρκετά σκληρό αλλά το ενδιαφέρον των κομματιών είναι αυξημένο. Δομικώς δεν επικρατεί η άκρατη σιδηροδρομική σταθερά του ιδιώματος, το album είναι γρήγορο αλλά διακόπτεται σε πολλά σημεία από τα εμβόλιμα post parts τα οποία είναι αρκετά καλά ως φορείς της ατμόσφαιρας που θέλουν να επιτύχουν οι Αμερικανοί, κάτι που επιτυγχάνεται με μια καλοδεχούμενη και διακριτική χρήση piano και keyboards. Ο ήχος επίσης δεν είναι τόσο εξόφθαλμα γυαλισμένος αλλά εξυπηρετεί την black συνιστώσα και συμβάλλει στην απαραίτητη ¨”αγαρμποσύνη”. Ο Dennis Mikula είναι επαρκέστατος στα καθήκοντά του, το growling του είναι βαθύ και δυναμικό και δεν αναλώνεται σε φλύαρες πριμαριστές τσιρίδες.
Μου άρεσαν αρκετά κομμάτια από το album, δυνατές συνθέσεις που δείχνουν ότι η μπάντα δούλεψε αρκετά. “Convince Me to Bleed”, “Sanguine Mask”, “Crystal Lattice”, το πολύ καλό “I hope death finds me well” και “Unbearable” έχουν να δώσουν πραγματάκια στον ακροατή που θα τον κάνουν να συμπαθήσει τουλάχιστον την προσπάθεια των Ghost Bath. Φυσικά απέχει να χαρακτηριστεί ως κάτι αριστουργηματικό αλλά το “Self Loather” έχει τις στιγμές του.
Σίγουρα είναι εξελικτικό βήμα για τους Ghost Bath σε σχέση με το παρελθόν τους αλλά πρέπει να δουλέψουν πιο πολύ πάνω στην τραγουδοποιΐα και ίσως να ενσωματώσουν και λίγα παραπάνω μελωδικά στοιχεία, δεν χρειάζονται “ντροπές”. Η black πτυχή τους είναι αρκετά ισχυρή και έχουν τα φόντα να παρουσιάσουν κάτι σπουδαίο στα εν λόγω ηχοτόπια αλλά προς το παρόν είναι κάτι αντίστοιχο μικρομεσαίας ομάδας στη Superleague. Θα μείνουν στην κατηγορία αλλά δύσκολα θα διεκδικήσουν εισιτήριο για μεγάλη διασυλλογική οργάνωση.
Facebook: https://www.facebook.com/blackghostbath/
682 
