Είδος: Alternative Rock
Εταιρία: RCA
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Φεβρουαρίου 2021
Δεν υπήρξα ποτέ μεγάλος fan των Foo Fighters, ούτε του προϋπάρχοντος αυτών grunge κινήματος, αλλά με τα χρόνια ανακάλυπτα και εμβάθυνα όλο και περισσότερο στον ήχο τους και πάντοτε σεβόμουν την πορεία και την παρακαταθήκη τους.
Από την άλλη, παρακολουθούσα όσο μπορούσα την πορεία του ανθρώπου/μουσικού Dave Grohl και την αξιοπρεπή δημόσια στάση του και έτσι, έπεισα τον εαυτό μου να δώσω περισσότερη σημασία στη μουσική του έκφραση.
Το ύφος των Foo Fighters από την αρχή τους και ως τώρα, ήταν πολύ μακρυά από την προσπάθεια εντυπωσιασμού και απόδειξης κάποιας οργανοπαικτικής βιρτουοζιτέ, και ο σκοπός τους ήταν η δημιουργία κεφάτης μουσικής που θα σε κάνει να χορέψεις, να γελάσεις και να αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί από τις ηχητικές συχνότητες.
Ομολογώ χωρίς ντροπή σε αυτό το σημείο, πως συνδέθηκα με την μπάντα και τον ιθύνοντα νου της εκείνο το βράδυ της 10ης Ιουλίου 2017, όταν ο Dave Grohl αναφώνησε “I sing for the first time in front of a human wall” υπό τη σκιά του ιερού μας βράχου (link).
Όπως όλοι οι μουσικοί, έτσι και ο Grohl έχει συνθέσει πολλές επιτυχίες και αρκετά ψιλοκαλά κομμάτια, ίσως και κάμποσα αδιάφορα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα παρουσιάζει, τα κάνει σημαντικά και τον τοποθετεί στους καλύτερους performers της γενιάς του.
Έτσι λοιπόν, αφού φτάσαμε στο 2021 και το δέκατο album της παρέας, “Medicine at Midnight”, όπου οι Foo Fighters παρουσιάζονται μεστοί, απλοί, κατανοητοί και επαγγελματίες, όταν και μιλούν κατευθείαν στην καρδιά σου, με έναν πολύ άμεσο, πρωτόγνωρα pop για τα δεδομένα τους, τρόπο, προσφέροντας 9 κομμάτια που το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα.
Κατά τη διάρκεια του ακούσματος του δίσκου, ένιωσα τη φιλόξενη αγκαλιά του Bruce Springsteen, τη ζεστή ανάσα των Beatles, το σέξι άγγιγμα του Prince και είδα μπροστά μου τους Αμερικανούς να “ωριμάζουν”, κρατώντας βέβαια, άσπιλη την προσωπικότητα με την οποία μας έχουν συνηθίσει (ακόμα και τώρα που η όποια τους οργή έχει καταλαγιάσει) .
Στην παραγωγή συνδράμει ο Greg Kurstin, που έχει συνεργαστεί με τον Sir Paul McCartney (εκτός των άλλων), ο οποίος φαίνεται να έχει το know-how της επιτυχίας που του έχει χαρίσει 7 φορές νίκη στα βραβεία Grammy. Έτσι, η “γηπεδική” όψη των Foo Fighters, όχι μόνο παραμένει ζωντανή, αλλά γιγαντώνεται, με το target group τους να μεγαλώνει, όσο περιμένουν τις αρένες να υποδεχθούν και πάλι όλους εμάς του διψασμένους από μουσική.
Το “Medicine At Midnight” είναι ένα αναμενόμενο βήμα εμπρός για τους Foo και είναι η φυσική συνέχεια του προκατόχου του, “Concrete and Gold”. Δεν προσθέτει κάτι στην ήδη εδραιωμένη θέση τους στο μουσικό στερέωμα, αλλά παραμένει ένα ευχάριστο ακρόαμα που θα αφήσει πίσω του κάποια κομμάτια για να εμπλουτίσουμε τα αυτοκινητιστικά μας usb sticks (μου λείπουν λίγο οι κασέτες, μάγκες!).
Το φάρμακο τους μπορεί να μην θεραπεύει κάποια αρρώστια, αλλά σίγουρα διώχνει, έστω και στιγμιαία, την κοβιντιακή θλίψη. Κάτι είναι και αυτό!
Official Site: https://www.foofighters.com/
Facebook: https://www.facebook.com/foofighters/
Twitter: https://twitter.com/foofighters
Instagram: https://www.instagram.com/foofighters
Spotify: https://open.spotify.com/album/1N7U16fxRhrJVxhob6g1RU
1074 
