Είδος: Punk Rock / Alternative Rock/ Power Pop
Δισκογραφική: Epitaph Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 8 Μαίου 2020
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα super-group το οποίο αποτελείται από, την μεγάλη μορφή, τον κιθαρίστα Brian Baker ο οποίος έχει περάσει από μεγαθήρια όπως οι Minor Threat, οι Dag Nasty αλλά και οι Bad Religion ο οποίος συνεργάστηκε με τον παλιό φίλο και συνάδελφο του Michael Hampton (S. O. A., Embrace, One Last Wish), και ξεκίνησε με μια ιδέα η οποία υπήρχε από το 2016 με την δημιουργία κάποιων κομματιών στο σπίτι του 2ου στο Brooklyn. Όταν είδαν ότι μετά από αυτό το τζαμάρισμα θα μπορούσε να σχηματιστεί μια κανονική μπάντα βρήκαν έναν παλιό συμμαθητή τους τον μπασίστα Johny Temple (Girls Against Boys, Soulside) και στο Riot Fest του Σικάγο αποφάσισαν ότι ο καλύτερος frontman που θα μπορούσε να δανείσει την φωνή του δεν ήταν άλλος από τον Dennis Lyxze’n τραγουδιστή των Refused, International Noise Conspiracy και των ΙNVSN. ‘Ετσι μες το 2019 ηχογράφησαν στα Renegade Studios στην Νέα Υόρκη το 28 λεπτο ομώνυμο ντεμπούτο τους το οποίο κυκλοφόρησαν στην γνωστή Epitaph Records.
Οι προσδοκίες δυστυχώς είναι πολύ υψηλές λόγο της σύνθεσης του σχήματος και δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε πραγματικά με “Ψεύτικα Ονόματα”. Εάν βρισκόμασταν χρονολογικά στα 90s και είχαμε 4 νεαρούς μαλλιάδες που ροκάρουν θα είχαμε να κάνουμε με μία πρωτοποριακή κυκλοφορία αλλά όταν γνωρίζουμε το παρελθόν των μελών των “Fake Names” ένα ποτ πουρί από αρκετά ιδιώματα της εναλλακτικής κιθαριστικής Αμερικάνικης σκηνής των προηγούμενων δεκατιών ίσως μοιάζει “λίγο”. Με μελωδικές κιθάρες που φλερτάρουν λίγο με pop punk αλλά δεν διστάζουν να ροκάρουν πιο αλήτικα παρ’ όλη την καλό-γυαλισμένη παραγωγή. Υπάρχουν στιγμές που θυμίζουν grunge ή alternative rock, ειδικά σε τραγούδια όπως το “Being Them” (ειδικά στο κουπλέ Νιρβανίζει επικινδύνως), το “Heavy Father” και το hitάκι του δίσκου το “All For Sale” που ίσως φλερτάρουν και με πιο glam 80s rock επιρροές. Υπάρχουν άλλα κομμάτια όπως τα “First Everlasting”,το “Weight” και ιδιαίτερα το “Darkest Days” που φέρνουν λίγο στην νέα post punk/alt σκηνή των Beastmilk και των Grave Pleasures. Στην συνέχεια της ακρόασης ανακάλυψα σημεία που παραπέμπουν μέχρι και σε νεότερους και ιλουστρασιόν Wipers όπως στο “This Is Nothing” και το “Driver”. Τέλος δεν γινόταν να λείπει και το punk rock στοιχείο (και λίγο ήταν δεδομένου των συνθετών) που γίνεται εμφανής σε τραγούδια όπως το “Lost Cause” αλλά και το “Brick” που διαθέτει και official video ”.
Η αλήθεια είναι ότι όσα ‘’διαμάντια’’ έχουν κυκλοφορήσει στην Epitaph Records παλιότερα τελευταία μας εκπλήσσει είτε άσχημα τις περισσότερες φορές είτε μας αφήνει αδιάφορους είτε σε ελάχιστα νέα συγκροτήματα ευχάριστα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την ενδιάμεση περίπτωση. Στο σύνολο του βέβαια το ντεμπούτο των “Fake names” είναι μια από τις καλύτερες νέες κυκλοφορίες που μπορεί να ακούσει κάποιος σε ένα μπιτσόμπαρο για να συνοδέψει το μοχίτο του, αλλά χωρίς επανάσταση, μιας και δεν θα ακούσει κάτι το ιδιαίτερα πρωτοποριακό ή κανένα μουσικό νεωτερισμό. Βέβαια πάντα μια πετυχημένη συνταγή είναι αναγκαία για τις καλοκαιρινές ροκ στιγμές μας, το θέμα είναι αν θα μας έχουν κολλήσει στο μυαλό μέχρι και το φθινόπωρο…
https://fakenames.bandcamp.com/
http://epitaph.com/artists/fake-names
https://www.facebook.com/fakenamesofficial/
1098 
