Είδος: Thrash Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Νοεμβρίου 2021
Ένα από τα πλέον αναμενόμενα άλμπουμ της χρονιάς, η νέα δουλειά των «βετεράνων» του thrash metal Exodus, «έσκασε» θριαμβευτικά στα «υποψιασμένα» αυτάκια μας. Το τι σημαίνουν οι Αμερικάνοι για το thrash και όχι μόνο, δε χρίζει ανάλυσης. Το «γνωρίζουν» εκατομμύρια αυχένες και λοιπά μέλη του σώματος των απανταχού οπαδών τους. Επτά χρόνια δισκογραφικής απουσίας λοιπόν, από το “Blood In Blood Out” (2014), φάνηκαν και ήταν πολλά μεν, απολύτως λογικά δε. Κι αυτό γιατί ο mastermind της μπάντας Gary Holt, «έβαλε στον πάγο» τη «γυναίκα» (Exodus) για χάρη της «ερωμένης» (Slayer) για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ο «τεράστιος» Tom Hunting πέρασε και όπως φαίνεται βγήκε νικητής από τη «μάχη» με την παλιό αρρώστια και η πανδημία, ως γνωστόν, έχει κάνει rewind στη ζωή μας ολόκληρη. Όλα αυτά καθυστέρησαν την κυκλοφορία του 11ου άλμπουμ τους και με είχαν κάνει κάπως επιφυλακτικό ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Από προχθές όμως όλες οι αμφιβολίες και η 7ετής αναμονή εξαφανίστηκαν, γιατί πολύ απλά…
…το “Persona Non Grata” σε «γ@μ@ει», σε «δέρνει» και στο τέλος σου ζητάει και την είσπραξη. Οι Exodus επέστρεψαν με ένα άλμπουμ «καταιγιστικό» από την αρχή μέχρι το τέλος. Με “old school” αισθητική αλλά με “in your face” παραγωγή, με riffs που «ξεπετάγονται» από παντού και «παίρνουν κεφάλια» και με τη γνωστή «βίαιη» διάθεση τόσο από την μπάντα όσο και από τους εκλεκτούς καλεσμένους, που αυτήν τη φορά είναι οι: Chuck Billy (Testament), Rick Hunolt (ex-Exodus) και Kragen Lum (War Curse).
Τα τρία πρώτα κομμάτια που είχαν κυκλοφορήσει ως προπομπός (“The Beatings Will Continue”, “Clickbait”, “The Years Of Death and Dying”), είχαν δώσει μια πρώτη γεύση για το τι θα ακούγαμε, αλλά όταν πλέον ακούς το άλμπουμ ολοκληρωμένο, καταλαβαίνεις πόσο τεράστια μπάντα είναι οι Exodus. Ο Holt φαίνεται να επέστρεψε περισσότερο κ@υλωμένος για δική του μουσική και συνθέτει αφήνοντας κάπως στην άκρη τους πολλούς «δαιδαλώδεις» πειραματισμούς, ειδικά των 2 “The Atrocity Exhibition”, χωρίς όμως να τους εξαφανίζει, και επικεντρώνεται σε περισσότερη «παλαιά» riff-ολογία. Από κοντά και ο «πιστός στρατιώτης» και υποτιμημένη παικτούρα Lee Altus, ο οποίος μαζί με τον αρχηγό αποτελούν εδώ και χρόνια ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά δίδυμα του thrash. Οι δυο τους παραδίδουν μαθήματα «ξεχαρβαλώματος» σβέρκων, τόσο με τα άκρως πορωτικά riffs, όσο και με τις εναλλαγές στα solos τα οποία προσωπικά με πήγαν αρκετά χρόνια πίσω.
Ο έτερος «τσόγλανος» Tom Hunting,παραμένοντας ένας από τους καλύτερους drummer εκεί έξω, «βασανίζει» ανηλεώς για ακόμη μια φορά το drum kit του και φρονώ πως κάπως έτσι αντιμετώπισε και τον καρκίνο. Με το κατάλληλο mentality και την ίδια «ωμή επιθετικότητα». Ο «αθόρυβος» συνθετικά Jack Gibson προσθέτει όγκο με το μπάσο, πάνω στον ήδη υπάρχοντα όγκο των συνθέσεων, κάνοντας έτσι το «μπουκέτο» που εισπράττεις με κάθε ακρόαση, άκρως αποτελεσματικό. Όσον αφορά αυτόν τον «κ@λόγερο» στα φωνητικά που ακούει στο όνομα Steve “Zetro” Souza, τί να πεις; Ο τύπος διανύει 2η νιότη και το αποδεικνύει με κάθε φράση που ξεστομίζει. Να ξέρεις φίλε ότι λατρεύω τον Rob Dukes που στάθηκε τίμια στην μπάντα επί 10 συναπτά έτη και συμμετείχε σε 3 άλμπουμ. Όμως ο Souza έχει συνδεθεί με ένα μεγάλο κομμάτι των εφηβικών μου χρόνων και αυτό δρα καταλυτικά στην προτίμησή μου στο να είναι αυτός πίσω από το μικρόφωνο των Αμερικανών.
Οι Exodus λίγο πριν το φινάλε ενός ακόμη έτους μπορντέλο, «βγάζουν τον άσσο από το μανίκι τους» και παραδίδουν το thrash άλμπουμ της χρονιάς, τέλος. Από το καταιγιστικό ομώνυμο που ανοίγει «θρασύτατα» το άλμπουμ έως τα “R.E.M.F.” και “Slipping Into Madness” (Bay Area ρεεεεεεεεεεε!!) και από το «αρρωστημένο» “Prescribing Horror” με το «αρρωστημένο» βίντεο μέχρι το, προσωπικά αγαπημένο, “Lunatic-Liar-Lord” και το κλείσιμο του “Antiseed”, οι Exodus δεν «ξεκολλάνε το πόδι απ’ το γκάζι» και «τιμωρούν» φίλους και εχθρούς, προσφέροντας “good friendly violent fun” για όλους.
Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις, μέχρι να αξιωθεί κάποιος να τους φέρει ξανά από τα μέρη μας, είναι να κάνεις στην άκρη όλα τα έπιπλα του σαλονιού σου, να βάλεις το άλμπουμ να παίζει στη διαπασών και να χορέψεις μόνος σου (ή με την παρέα σου) το «τοξικό βαλς» των Exodus. Γίνε έτσι η “persona non grata” της γειτονιάς σου.
Website: https://www.exodusattack.com
Facebook: https://www.facebook.com/exodusattack
Instagram: https://www.instagram.com/exodusband
Twitter: https://twitter.com/ExodusAttack
YouTube: https://nblast.de/subs-exodus-yt
1022 
