Είδος: Melodic Death Metal
Δισκογραφική: Aνεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 20 Οκτωβρίου 2019
Η γνωριμία μου με αυτούς τους Θεσσαλονικείς death metallers οφείλεται στη συλλογή που διοργάνωσε το αδελφό webzine GreekRebels (και ο φίλτατος Νικόλας Σιγλίδης – χελόου bro!) μέσα στο οποίο παρουσίαζε μπάντες από όλη την Ελλάδα και σε όλα τα metal styles. Και δεν το κρύβω από την αρχή, ότι οι EphemeraL με εντυπωσίασαν με την πρώτη αυτιά.
Οι EphemeraL κινούνται στο χώρο του σκανδιναβικού – και ιδιαίτερα του Φινλανδικού – μελωδικού death metal, έχοντας επιρροές από τρανταχτά ονόματα του χώρου κυρίως ως πνευματικούς οδηγούς. Με αρκετά τεχνικά riffs τα οποία δομούν τις συνθέσεις, πολύ καλά solos και με ανεβασμένο τον ρόλο των keyboards τα οποία προσδίδουν ένα πυκνό υπόβαθρο πάνω στο οποίο πλάθεται ο metal χαρακτήρας της μπάντας.
Ιθύνων νους, ο Elias ο οποίος έχει αναλάβει τα έγχορδα και τα φωνητικά. Εξαιρετικός σε όλα τα καθήκοντά του και με πολύ καλή φωνή η οποία προσεγγίζει σε χροιά τον Andreas Dörner των Caliban και τον Marcus Bischoff των Heaven Shall Burn. Δυνατό λαρύγγι με σχετικά καθαρό growling, ερμηνεύει δυναμικά τα πολύ καλά κομμάτια του EP. Συνοδοί του, δυο επίσης άριστοι μουσικοί, ο Angel G. στα keyboards ο οποίος συνεισφέρει τις πολύ καλές ιδέες του είτε γεμίζοντας τις ατμόσφαιρες είτε solάροντας παρέα με τον Elias και ο Κώστας Ματής (επίσης στους power metallers Forbidden Seed) πίσω από το drum kit ο οποίος άλλοτε σε mid tempo ρυθμούς και άλλοτε speedάροντας κρατά συμπαγές το συνολικό άκουσμα.
Το κύριο ατού του album είναι οι κλιμακώσεις των κομματιών με τα πολύ καλά ρεφρέν τους. Τα Lust (Luxuria) και “Wrath (Ira)” – το οποίο είναι το κομμάτι που στάθηκε η αφορμή της γνωριμίας μου με τους EphemeraL – θα έλεγα ότι αποτελoύν ένα tribute στους Insomnium (με μια δόση από Omnnium Gatherum) με πολύ καλά γρήγορα ρυθμικά, κομμάτια ορισμοί του μελωδικού death metal, το “Greed (Avaritia)” είναι ένα καθαρά heavy metal τραγούδι με υμνικό ρεφρέν (θα μπορούσες να πεις ότι μοιάζει με τους Grave Digger και τους Wintersun και άλλα οικειέστατα ανάλογα σχήματα αλλά και μπάντες που πέρασε ο Tanelli Jarva όπως οι Sentenced και The Black League) και το ίδιο ισχύει και για το “Sloth (Acedia )” το οποίο έχει και αρκετό Maiden-ισμό μέσα του προσεγγίζοντας τους Harakiri For The Sky, ενώ τα “Envy (Invidia)” και “Pride (Superbia)” θα μπορούσαν να ανήκουν σε δουλειές των πολύ πρόσφατων Dark Tranquillity με θεατρικότροπη ροή και πολύ καλό επίλογο.
Γενικότερα το “VII” είναι μια εξαιρετική δουλειά στο αντικείμενο που διαπραγματεύονται οι Θεσσαλονικείς, εξυπηρετώντας όλες τις σταθερές του ιδιώματος σε υψηλότατο βαθμό. Επαγγελματικότατη δουλειά που εγείρει προσδοκίες για τη συνέχεια της δισκογραφικής τους πορείας. Για debut απόπειρα, ονειρική. Θα παρακολουθείστε.
https://www.facebook.com/EphemeraLskg/
626 
