Είδος: Progressive black metal
Εταιρεία: Nuclear Blast Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Μαρτίου
Το εντυπωσιακό με τους Enslaved δεν είναι τόσο ότι συνεχίζουν να είναι ενεργοί και παρόντες για περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Θα έλεγα πως πιο αξιοθαύμαστη είναι η εξελικτική πορεία που έχουν διαγράψει. Αυτή υποδηλώνει γνήσια καλλιτεχνική υπόσταση που διέπεται από ανήσυχο πνεύμα, τάση για πρωτοπορία και τόλμη να πλεύσουν σε μουσικά νερά που βρίσκονται πολύ πέρα από τη μαυρομεταλλική τους εστία. Εξάλλου, δεν νομίζω να είναι μυστικό πως αποτελούν για το black metal το αντίστοιχο των Opeth για το death metal, μολονότι η δική τους περίπτωση δεν χαιρετίστηκε με ανάλογη επιτυχία (εμπορική, προφανώς) και τόσο ευρεία αναγνώριση.
Και αυτό το τελευταίο συνιστά έναν μόλις από τους λόγους για τους οποίους χρήζουν σεβασμού, ειδικά συναρτήσει του γεγονότος ότι βλέπουμε τους Enslaved στον 16ο δίσκο τους να εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για την επέκταση σε νέους μουσικούς τόπους και για την περαιτέρω καλλιέργεια των ήδη κατακτημένων. Επιπλέον, τούτη τη φορά οι Enslaved, όπως δηλώνουν οι ίδιοι, δεν είχαν ιδιαιτέρως σαφή ιδέα για την κατεύθυνση του δίσκου. Συνθέτοντας το “Heimdal”, ένιωθαν να βυθίζονται σε μια τρύπα που κάθε φορά τούς έβγαζε σε διαφορετικά μέρη, είτε στις επιρροές τους είτε σε παλαιότερες εκδοχές τους, ενώ άλλες φορές ήταν σαν να στέκονται στο τοπίο του εξωφύλλου, προσπαθώντας να μαντέψουν τι θα τους περίμενε πίσω από την ομίχλη και από την άλλη πλευρά του όρμου.
Πολύ ταιριαστά, λοιπόν, δίνουν στο album το όνομα μιας θεότητας της μυθολογίας των Σκανδιναβών και των Τευτόνων την οποία περιβάλλουν πολλές ερμηνείες· συχνά αντικρουόμενες αλλά πάντα συναρπαστικές. Αυτή η συνθήκη αντανακλάται και στις συνθέσεις του “Heimdal”. Από την έναρξη του ταξιδιού με το εξαιρετικό “Behind the Mirror”, όπου ηχεί ένα επιβλητικό κέρας (το Gjallarhorn;) και κυματισμοί σε μια όχθη, μέχρι τον τελικό ελλιμενισμό και την απόβαση με το συγκλονιστικό ομότιτλο τραγούδι, για 45 περίπου λεπτά, οι Enslaved επιδίδονται σε παγερό black riffing, τόσο παραδοσιακής όσο και μοντέρνας έμπνευσης, χτίζουν μεγαλειώδεις ατμόσφαιρες, παρουσιάζουν απρόβλεπτες συνθετικές δομές και περίτεχνες ενορχηστρώσεις, παρασύρονται από εναλλαγές στο τέμπο με όρους άμπωτης και πλημμυρίδας, ρέπουν προς τη στρυφνή μελωδικότητα, στροβιλίζονται στη θύελλα των prog rock καταβολών τους, ουρλιάζουν, αλυχτούν, απαγγέλλουν, ψάλλουν και άδουν στίχους που αγκαλιάζουν την εσωτερικότητα και τον εσωτερισμό.
Με το “Heimdal”, οι Enslaved μάς υπενθυμίζουν ότι κατέχουν το μυστικό –το ίδιο μυστικό που πολύ λίγα συγκροτήματα μοιράζονται– χάρη στο οποίο δεν κυκλοφορούν ποτέ αδιάφορες δουλειές. Έχοντας αφήσει πολύ πίσω τους το viking/pagan black της νιότης τους, με το οποίο μόνο υφολογικά διατηρούν πλέον δεσμούς, από το “Monumension” του 2001 κι ύστερα, έχουν ανοίξει πανιά για αχαρτογράφητα ύδατα και με κάθε album εκπλήσσουν και ικανοποιούν το ολοένα αυξανόμενο κοινό τους. Οι άλλοτε Νορβηγοί πιτσιρικάδες (οι ίδιοι που κάποτε πήγαιναν να ψωνίσουν καφρομέταλ από το μαγαζί του Euronymous, για να τον ακούσουν να τους συμβουλεύει να μην ασχολούνται με μαλακίες και να ακούσουν Rush, Led Zeppelin, King Crimson, Brian Eno, Tangerine Dream και Klaus Schulze) φτάνουν στο 2023, ώριμοι πια, και μας προσφέρουν ακόμη ένα album που χαρίζει εγγυημένα και απλόχερα ποιοτική, καλογραμμένη, άρτια εκτελεσμένη και έξυπνα ηχογραφημένη metal μουσική.
Official Site: https://enslaved.no/
Facebook: https://www.facebook.com/enslaved
Instagram: https://www.instagram.com/enslavedofficial/
746 
