Είδος: Stoner/Doom Metal
Δισκογραφική: Burnout Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 9 Μαΐου (Digital) 5 Ιουνίου (Physical) 2020
Τα splits μεταξύ των συγκροτημάτων αποτελούν ιδιαίτερες κυκλοφορίες, για πολλούς και διάφορους λόγους, και εξιτάρουν μουσικούς και ακροατές. Αφενός δημιουργούν ένα meeting point για τις μπάντες που απαρτίζουν το split, όπου την ίδια στιγμή διακρίνεται η συνέργεια μεταξύ τους, και αφετέρου μας υποδεικνύουν μια διαφορετική οπτική και τον χαρακτήρα της καθεμίας.
Ακούγοντας το εν λόγω split προσεκτικά αντιλαμβάνεσαι τους παραπάνω λόγους και ακόμα περισσότερους, καθώς δημιουργούν ένα κίνητρο και για τα δύο συγκροτήματα, το οποίο μετατρέπεται σε πραγματικότητα μέσα από τις πέντε συνθέσεις.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και λίγο ανάποδα ξεκινώντας με τους Black Pyramid. Οι Αμερικανοί από το Northampton της Μασαχουσέτης, με το εκπληκτικό ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους και τις εκρηκτικές ζωντανές εμφανίσεις τους (με αποκορύφωμα την εμφάνιση στο Afterburner του Roadburn 2011) είχαν θέσει τις βάσεις για κάτι μεγάλο μέσα από τη μουσική τους, με προοπτική να γίνει ακόμα μεγαλύτερο κάνοντας τη δική τους επέλαση στο δισκογραφικό πεδίο της μάχης.
Αντ’ αυτού κάποιες εσωτερικές διαφορές που είχαν ως αποτέλεσμα τη φυγή της κινητήριας δύναμης και ιδρυτικού μέλους που ακούει στο όνομα Andy Beresky, μαζί με προσθαφαιρέσεις μελών, αποτέλεσαν τροχοπέδη για περαιτέρω εξέλιξη. Παρόλο που τον αντικατέστησε ο γυρολόγος και πολυπράγμων Darryl Shepard (Scimitar, Roadshaw, Hackman, Slapshot etc.) με τον οποίο κυκλοφόρησαν αξιόλογα άλμπουμ, ποτέ δεν έκαναν το μεγάλο βήμα παραμένοντας στη σκιά του ντεμπούτου τους.
Πλέον, η επιστροφή του Andy σηματοδοτεί μια νέα αρχή για το συγκρότημα, φέρνοντας μαζί του όλα τα απαραίτητα στοιχεία που λείψανε και χρειάζονταν, μαζί με τη χαρακτηριστική χροιά της φωνής του, καθώς δίνει ζωντάνια στο λυρικό περιεχόμενο. Σαν να μην πέρασε μια μέρα λοιπόν, και η μπάντα ακούγεται μεθ’ ορμής ακαθέκτου. To συγκρότημα θυμίζει κάτι από τα παλιά και αποπνέει μια φρεσκάδα, ενόσω επιδίδεται σε ένα Stoner/Doom αμάλγαμα στα καλύτερά του με έντονο το επικό στοιχείο. Η Black Pyramid μα χαρίζουν ένα 15 λεπτό έπος με heavy as fuck κιθάρες και όσο fuzz distorted απαιτείται. Η παραγωγή μπορεί να ακούγεται λίγο «βαλτώδης», αλλά προσφέρει κάτι θετικό στην όλη αισθητική του κομματιού. Το ένα riff διαδέχεται το άλλο, άλλοτε πιο αργό και άλλοτε πιο γρήγορο, με την μπάντα να αυξομειώνει εντάσεις και δυναμικές όπως επίσης και ταχύτητες, βγάζοντας προς τα έξω την aggressive πλευρά της, η οποία σε παρασέρνει σαν οδοστρωτήρας, δίχως φυσικά να χάνει σε μελωδικότητα όταν το θέλει, προσφέροντας μια ποικιλία συναισθημάτων στο κομμάτι. Οι μπασογραμμές από τις πρώτες νότες μέχρι και την τελευταία προσδίδουν όγκο και μια δόση ψυχεδέλειας, και σε συνδυασμό με το αδυσώπητο κοπάνημα των δερμάτων στα τύμπανα και των κυμβάλων δημιουργούν ένα rhythm section πιο σφιχτό και από γρανίτη. Με οδηγό την έντονη ριφολογία, τη ρυθμικότητα και τα περίτεχνα solos το κομμάτι εγκαταλείπει τα εγκόσμια παίρνοντας μορφή jamming session για μια αστρική αναζήτηση (και τούμπαλιν), με τον Andy να τιμάει το ένδοξο παρελθόν του στους Palace in Thunderland.
Αντίπερα, μα στην ίδια ομάδα, βρίσκονται οι Enhailer οι οποίοι μέσα από τις τέσσερις συνθέσεις τους συμπληρώνουν αυτή την split κυκλοφορία. Το φασαριόζικο τρίο από το Akron του Ohio, αν και δημιουργήθηκε στο σχετικά πρόσφατο 2014, έχει πάρει το βάπτισμα του πυρός μέσα από αλλεπάλληλες περιοδείες και έχει προλάβει να κυκλοφορήσει ήδη τέσσερις δισκογραφικές δουλειές μαζί με το εν λόγω δισκίο.
Το γεγονός ότι ο Lemmy και η παρέα του έχουν “σπείρει” αμέτρητα νόθα παιδιά είναι κοινώς αποδεκτό, και οι Enhailer θα μπορούσαν να είναι ένα από αυτά και σίγουρα μακρινά ξαδέρφια των High on Fire (δεδομένου ότι αποτελούν τους νέους Motorhead για όσους είναι γεννημένοι από το 1988 και μετά). Τα αλήτικα και τσαμπουκαλεμένα φωνητικά του Coler Riffle, βγάζουν μια ένταση με την hardcore/punk χροιά τους που απογειώνει τα κομμάτια και δίνει το απαραίτητο boost στις συνθέσεις. Η μπάντα μόλις σε 15 λεπτά καταφέρνει να χωρέσει τόσα πολλά στοιχεία και τόσες επιρροές που τους βγάζεις το καπέλο (αν φοράς) χωρίς να ακούγονται τετριμμένοι και δίχως να προκαλούν ασφυξία στα κομμάτια. Με έναν άκρως ελκυστικό και περίτεχνο τρόπο μπλέκει Stoner, Sludge, Doom, Shoegaze ακόμα και Thrash στοιχεία, τα οποία χτίζει σε ένα ηχητικό τοίχος που στέλνεται καταπάνω σου και σε ισοπεδώνει. Τα riff κυριολεκτικά σε «κολλάνε στον τοίχο» με τα χτυπήματα στα τύμπανα να δίνουν οστικά χαστούκια δίχως τέλος. Oozing Wound, High On Fire, Mastodon και Inter Arma είναι από τις προφανείς επιρροές, χωρίς να σταματούν εκεί φυσικά. Αν καταφέρεις να συγκρατήσεις το κεφάλι σου, χωρίς να το ξεβιδώσεις αρκετά από το ανελέητο headbanging, τότε σίγουρα θα ανακαλύψεις και πολλά περισσότερα. Τα διάφορα sample που ακούγονται διάσπαρτα είναι βάλσαμο καθώς προσδίδουν μια stoned αίσθηση που σε χαλαρώνει για λίγο, για να αντέξεις τη συνέχεια.
Πραγματικά ο δίσκος, αν και split, δημιουργεί την εντύπωση ότι είναι full length κυκλοφορία και εκτός από σημείο συνάντησης των δύο συγκροτημάτων, όπου το ένα συμπληρώνει το άλλο, αποτελεί και “melting point” για τους λάτρεις του ιδιώματος και τους απανταχού μουσικόφιλους.
Διπλή απόλαυση λοιπόν (στην τιμή του ενός) εν μέσω καλοκαιριού. Κάτι σαν παγωτό με νέες εξωπραγματικές Stoner/Doom συνθέ(γευ)σεις.
Black Pyramid
Facebook: https://www.facebook.com/Black-Pyramid-49292323952/
Bandcamp: https://blackpyramid.bandcamp.com/music
Enhailer
Facebook: https://www.facebook.com/Enhailer
Bandcamp: https://enhailer.bandcamp.com/
719 
