Η μουσική και οι τέχνες μας έχουν δώσει αρκετές αινιγματικές φιγούρες και μία από αυτές είναι η Emma Ruth Rundle.
Γεννημένη στις 10 Οκτωβρίου 1983, στο Los Angeles, η Rundle έχει χαράξει μια μοναδική διαδρομή, συνδυάζοντας είδη μουσικής και μορφές τέχνης για να δημιουργήσει ένα όμορφο αλλά και εύθραυστο καλλιτεχνικό δημιούργημα. Πριν εκτεθούμε στο καλλιτεχνικό της όραμα στο Κύτταρο στις 13 Μαΐου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), θέλαμε να ανατρέξουμε στην πορεία της μέχρι σήμερα για να θυμηθούμε όλους τους σταθμούς που δημιούργησαν αυτό την εύθραυστη καλλιτεχνική περσόνα.
Το μουσικό ταξίδι της Rundle ξεκίνησε με το συγκρότημα των The Nocturnes. Με το συγκρότημα αυτό κυκλοφόρησε to EP “Wellington” το 2008 και στη συνέχεια τα album “A Year of Spring” και “Aokigahara”.
Στη συνέχεια η Rundle μπήκε στους Red Sparowes για να παίξει κιθάρα στο album: “The Fear Is Excruciating, But Therein Lies the Answer”, όμως το group αποφάσισε να διαλυθεί μετά από αυτήν την κυκλοφορία.
Η διάλυση των Red Sparowes οδήγησε στη δημιουργία των Marriages, όπου αποτελούταν από την Rundle στα φωνητικά και την κιθάρα, τον Greg Burns στο μπάσο και τα πλήκτρα και τον Andrew Clinco στα drums. Οι Marriages κυκλοφόρησαν το EP: “Kitsune” το 2012, το οποίο κέντρισε το ενδιαφέρον της εταιρείας Sargent House και τους έκλεισε συμβόλαιο αλλά και περιοδεία με τους Russian Circles και την Chelsea Wolfe.
Οι Marriages κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους και μοναδικό ολοκληρωμένο δίσκο το 2015 με τον τίτλο “Salome”. Με το “Salome” οι Marriages έστρεψαν τα βλέμματα της μουσικής κοινότητας πάνω τους, αλλά δυστυχώς σχεδόν αμέσως μετά τη κυκλοφορία του δίσκου το συγκρότημα αποφάσισε να διαλυθεί και η Rundle να επικεντρωθεί στα προσωπικά της μουσικά και καλλιτεχνικά project, καθώς εκτός από την μουσική η Rundle έχει αφιερωθεί με το ίδιο πάθος και στη ζωγραφική.
Ήδη από το 2011 ξεκίνησε να δημιουργεί προσωπικά projects και είδαμε την πρώτη της solo κυκλοφορία με τίτλο: “Electric Guitar: One”, το οποίο είναι μια ambient προσπάθεια με την ηλεκτρική της κιθάρα.
Παρά το γεγονός ότι συμμετείχε σε πολύ αξιόλογα σχήματα, οι solo κυκλοφορίες της Rundle είναι αυτές που αποτυπώνουν το καλλιτεχνικό βάθος, τον πόνο, την μάχη με τις εξαρτήσεις και ό,τι πνίγει την καθημερινότητά της, δημιουργώντας μουσική για όλους αυτούς που παλεύουν με τα τέρατα της ψυχικής υγείας και της κατάθλιψης, τους κοιτάει κατάματα και τους λέει ότι είναι OK να είσαι εύθραυστος.
Το 2014 την βρήκε να μην έχει που να μείνει και η ομάδα της Sargent House της έδωσε έναν χώρο στο studio της εταιρείας όπου εκεί ηχογράφησε το δεύτερο της album “Some Heavy Ocean”.
Η Rundle δεν έκρυψε ποτέ τα πάθη της και οτιδήποτε την πονά. Η μουσική της έκφραση δίνει στον ακροατή ένα ωμό συναίσθημα που τον πιάνει από τον λαιμό. Είναι πολύ ανοιχτή για την πάθηση της αδενομύωσης που την ταλαιπωρεί και αυτό στιγμάτισε τον τρίτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο “Marked for Death”(2016), όπου περιγράφει τον πόνο αλλά και την αντοχή που μπορεί έχει ο άνθρωπος σε αυτόν.
Η Rundle σχεδόν σε όλη της την ενήλικη ζωή είχε μαζί της τον δαίμονα των ναρκωτικών. Στο τέλος του 2020 μετά τη συνεργασία που είχε με τους Thou και τη κυκλοφορία του “May Our Chambers Be Full”, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να ρίξει φως στο σκοτεινό alter ego της και να μιλήσει ανοιχτά για τα πάθη της και τις συνέπειες που έχουν στο σώμα της και στο μυαλό της
Η αρχή έγινε με την συνεργασία που είχε με τη Chelsea Wolfe και τη κυκλοφορία του κομματιού “Anhedonia”. H «Ανηδονία» είναι η έλλειψη κίνητρου και η έκφραση απόγνωσης απέναντι στην καθημερινότητα. Είναι ένα συναίσθημα που έχουν όσοι βρίσκονται στα πρώτα στάδια της απεξάρτησης και δεν βρίσκουν ενδιαφέρον σε τίποτα. Δεν θα μπορούσε καλύτερο δίδυμο να πει αυτό το κομμάτι. Κάθε νότα και κάθε στίχος είναι ανατριχίλα.
Προς το τέλος του 2021 η Rundle κυκλοφόρησε το τέταρτο προσωπικό της album: “Engine”, στο οποίο συνεχίζει να ρίχνει φως στις εξαρτήσεις της και σε επίπεδο ύφους είναι αρκετά διαφορετικό από ό,τι μας είχε συνηθίσει. Minimal συνθέσεις, λίγες νότες, τα ακουστικά όργανα κυριαρχούν αλλά στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η εύθραυστη φωνή της.
Παρά τις αναταράξεις στην Sargent House και τις αποχωρήσεις μετά τις κατηγορίες για συναισθηματική κακοποίηση από την ιδιοκτήτρια της εταιρείας όπου τελικά οδήγησε στην αποχώρηση της Cathy Pelow από το τιμόνι της εταιρείας, η Rundle συνεχίσει να την εμπιστεύεται και κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2022 το δίσκο “EG2: Dowsing Voice”. Το album αυτό είναι ό, τι πιο πειραματικό έχει κάνει μέχρι σήμερα, καθώς αποτελείται από φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς και μελωδίες με ακουστικά όργανα.
Δεν θεωρώ τυχαίο ότι η Emma Ruth Rundle χαίρει την εκτίμηση της metal κοινότητας. Οι στίχοι της εκφράζουν το σκοτάδι, τον υπαρξιακό φόβο αλλά και τους προσωπικούς της δαίμονες. Θεματικές που βρίσκουμε πολύ συχνά και στη metal μουσική. Η ειλικρινής της αντιμετώπιση σε πολύ ευαίσθητα θέματα όπως οι εξαρτήσεις και τα θέματα υγείας έχουν δημιουργήσει μια αίσθηση κατανόησης και κάνει trigger προσωπικά βιώματα του ακροατή. Η Rundle έχει αφιερώσει τη τέχνη της, είτε τη μουσική είτε τη ζωγραφική, για να βγάλει μπροστά την ασχήμια που έχουν κάποια πράγματα που φαινομενικά είναι όμορφα. Πάνω στη σκηνή καταστρέφεται συναισθηματικά και το κοινό συντονίζεται με αυτό. Μπορεί να μην έχει το fuzz στο τέρμα, αλλά ρε γαμώτο αυτό που κάνει είναι βαρύ. Θα τα πούμε τη Δευτέρα στο Κύτταρο.
1125 
