Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: Scarlet Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 20 Οκτωβρίου 2023
Νέα αρχή για τους Elegy of Madness, με την Kyrah Aylin να παίρνει τη θέση πίσω από το μικρόφωνο, αντικαθιστώντας την επί σειρά ετών τραγουδίστρια της μπάντας, Anja Irullo.
Τι φέρνει αυτή η νέα εποχή; Ίσως τον καλύτερο δίσκο των Elegy of Madness, οι οποίοι δείχνουν να στέκονται πολύ καλά στα πόδια τους. Ο ήχος τους δεν άλλαξε άρδην, αλλά υπάρχει ξεκάθαρη εξέλιξη και οι διαφορές είναι εμφανείς και ευπρόσδεκτες.
Τι διαφοροποιήθηκε; Η ατμόσφαιρα κατά πρώτο λόγο, όπως και η σιγουριά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα συγκρότημα που θέλει να βγει στο προσκήνιο, θέλει να φωνάξει και να ακουστεί, θέλει να ξεχωρίσει, θέλει να συζητηθεί και πάνω από όλα, θέλει να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα, εκμεταλλευόμενο την εμπειρία που έχει προσκομίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Μεγάλο ατού πλέον για το σχήμα η Kyrah Aylin, η οποία δεν αρέσκεται απλώς σε αιθέριες ερμηνείες, αλλά διαθέτει τσαγανό στη φωνή, προσδίδοντας περισσότερη προσωπικότητα στις συνθέσεις, κάτι που δεν γινόταν τόσο με την προκάτοχό της.
Κι αν τα “Broken Soul”, “Insanity”, “Goddess”, “Moon”, “Portrait of a Ghost” αγγίζουν περισσότερο το πρόσφατο παρελθόν των Elegy of Madness, τα “Hybrid Love”, “Revelation”, “Crawling” και “Legion” παρουσιάζουν (και) μια άλλη πλευρά του group, η οποία δεν απέχει παρασάγγας από την προηγούμενη, αλλά αποτελεί το εύλογο «μετά» της καριέρας τους.
Πριν 9 χρόνια άλλωστε, είχα γράψει στην παρουσίαση του δεύτερου album τους, “Brave Dreams”: «όσο οι Elegy of Madness “ονειρεύονται γενναία”, θα συνεχίζουν να ανεβαίνουν τα σκαλιά της αναγνώρισης». Να που εν τέλει τους δίδεται η ευκαιρία, με τα οπερατικά της Kyrah Aylin να πηγαίνουν τα κομμάτια σε άλλο επίπεδο και το σύνολο του “XI” να είναι αξιοζήλευτο, χωρίς να αλλάζει τον μουσικό ρου του ιδιώματος.
Οι Elegy of Madness λένε ένα ηχηρό «είμαστε εδώ» και κυκλοφορούν τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. Τόσο απλά.
633