ELDINGAR: “Maenads”

ALBUM

July 14, 2021 Γιώργος Μακρής ΚΡΙΤΙΚΕΣ Comments Off

Είδος:Epic black/Death metal
Δισκογραφική: Pest
Ημ. Κυκλοφορίας: 1 Ιουλίου 2021

Ντεμπούτο εμφάνιση για τα δικά μας παιδιά, τους Eldingar, την οποία και πραγματοποιούν με παραδοσιακό και “ορθόδοξο” τρόπο βουτώντας πίσω στα ένδοξα 90s”. Με το “Maenads” αποτίουν φόρο τιμής σε μεγάλες ελληνικές μπάντες του black metal χώρου, πρωτίστως της πρώτης και μεσαίας περιόδου, αντλώντας επιρροές από Varathron, Necromantia και κυρίως από Rotting Christ.

Ωστόσο θα πρέπει να σημειώσω ότι το συγκρότημα δεν μένει μόνο στο συγκεκριμένο χώρο της black metal, αλλά φροντίζει να συνδυάζει και να διανθίζει με έξυπνο τρόπο τις συνθέσεις του μέσα και από τον χώρο του thrash και του death..

Σίγουρα, με το “Maenads”, οι Eldingar προσέδωσαν ένα παραδοσιακό ηχητικό στίγμα το οποίο κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή, κατορθώνοντας να περάσουν τα μηνύματα τους δίχως να κουράσουν. Παραγωγή τόσο – όσο για να διατηρεί το χαρακτήρα του old school και φωνητικά που ξυραφίζουν από τραχύτητα, διατηρώντας συνάμα και το ατμοσφαιρικό στοιχείο, αγγίζοντας επιμέρους την επικότητα των μεγάλων Primordial και Bathory, ομορφαίνοντας το τελικό αποτέλεσμα.

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω στον συνδυασμό των ελληνικών και των αγγλικών στίχων σε αρκετά σημεία, που φανερώνει την διάθεση των Eldingar να πειραματιστούν (με όριο) και να δώσουν άλλη διάσταση στην ακρόαση του δίσκου.

Σκοτεινοί και πομπώδεις δεν αρκούνται μόνο στην δύναμη, αλλά έχουν δουλέψει και τα ατμοσφαιρικά μέρη τους που είναι άκρως ενδιαφέροντα με τη χρήση ακουστικών κιθαρών, τα οποία βοηθούν στο να μπούμε στο “κλίμα” και να ταξιδέψουμε σε όμορφα παρθένα ελληνικά τοπία.

Τα τραγούδια στο σύνολο τους είναι αξιοπρεπέστατα, η είσοδος του δίσκου με το “Maenads Crave” και η “βαναυσότητα” του “Height of the Moon” είναι αδιαπραγμάτευτη, αλλά νομίζω ότι οδηγός για τους Eldingar θα πρέπει να είναι τα “Trauma” και το” Hjarta” τα οποία είναι εκπληκτικά. Εκτιμώ ότι αυτό είναι το απόσταγμα όσων θέλουν να εκφράσουν, αποτελούν κατ’ εμέ μικρά σκοτεινά διαμαντάκια, ενώ και το “Alpha Beta” από μόνο του αποτελεί ένα όμορφο ταξίδι αισθήσεων και έντονων συναισθημάτων. Τέλος και για τις δυο διασκευές μπορώ να πω ότι ήταν αρκούντως τίμιες με το “So Afraid“ (Fleetwood Mac) να κερδίζει τις εντυπώσεις (τρόμαξα να το γνωρίσω).

Συνοψίζοντας, μια πραγματικά ενδιαφέρουσα δουλειά με πολύ μεράκι και ταλέντο, έχω την αίσθηση ότι οι Eldingar είναι στο σωστό μονοπάτι. Οι φίλοι του ιδιώματος ακούστε το άφοβα, οι δε υπόλοιποι είμαι σίγουρος ότι θα βγείτε κερδισμένοι αν ακολουθήσετε το παράδειγμα των προηγουμένων…

Tracklist: