Είδος: Psych/Prog Rock
Δισκογραφική: Stickman Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 25 Noεμβρίου 2022
Οι Elder με κάθε νέα τους κυκλοφορία τείνουν να γίνουν συνώνυμο της εξέλιξης, της προόδου ή αντιστρόφως, πρόοδος της εξέλιξης ένα πράγμα. Πιστοί στο δισκογραφικό τους ραντεβού, μιας και συναυλιακά δεν κινούνταν φύλλο μέχρι πρότινος, κάνουν την εμφάνισή τους δύο χρόνια μετά από το “Omens” και ένα χρόνο έπειτα από τον προσωπικό δίσκο του ηγέτη τους Nick DiSalvo υπό το όνομα των Delving.
Όπως είχαμε αναφέρει και στις προηγούμενες κριτικές των Βοστονέζων, όσοι παρακολουθούν από κοντά το συγκρότημα έχουν υιοθετήσει την άποψη ότι η μπάντα λειτουργεί και δρα σαν ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται συνεχώς σύμφωνα με τις εκάστοτε επιταγές των μελών του, και κάτα κύριο λόγο του συνθετικού νου Nick Di Salvo. Όποιος επιθυμεί να απολαύσει τις Stoner/Doom καταβολές του παρελθόντος, μπορεί κάλλιστα να ακούσει το ομώνυμο άλμπουμ ή το εκπληκτικό “Dead Roots Stiring”, ή διαφορετικά να τους παρακολουθήσει ζωντανά. Αν και για το τελευταίο δεν είμαι απόλυτα σίγουρος δεδομένου πως έχουν επαναπροσαρμόσει ακόμα και τον τρόπο που παρουσιάζουν τα παλιά τους κομμάτια.
Από το δίσκο “Lore” και μέχρι και σήμερα, με ενδιάμεσους σταθμούς τα “Reflection of a Floating World”, “The Gold & Silver Sessions”, “Omens” και συνδυαστικά με το άλμπουμ των Delving και Eldovar (την περσινή συνεργασία με τους Kadavar), η μπάντα βρίσκεται σε μία ανοδική πορεία δίχως να βρίσκει ταβάνι συνθετικά και διανύει μία παρατεταμένη περίοδο διαολεμένης φόρμας σε δημιουργικό επίπεδο το οποίο γίνεται αντιληπτό και στο νέο δίσκο “Innate Passage”.
Η εκρηκτική “Catastasis” που βρίσκεται το συγκρότημα, όπως δηλώνει και το εναρκτήριο κομμάτι, είναι απόρροια πολλών παραγόντων. Η σύνθεση της τετραδικής μορφής έχει κατανείμει ισομερώς τα μέρη του δίσκου και αυτό που ίσως είχαν ασπαστεί οι Αμερικανοί πιλοτικά, πλέον θεωρείται δεδομένο. Τα πλήκτρα έχουν πρωτεύοντα ρόλο και εν μέσω υγιούς ανταγωνισμού συναγωνίζονται τις κιθάρες. Συνταγή που νικάει δεν αλλάζει λοιπόν, και για να είμαστε ειλικρινείς δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει. Το όραμα του Nick διαδραματίζεται μπροστά του με τον δημιουργικότερο τρόπο και αυτή του η επιλογή, του έχει λύσει τα χέρια και πλέον βρίσκει τον κατάλληλο τρόπο και με τον ιδανικό χώρο ώστε να ξεδιπλώσει το πολυποίκιλο ταλέντο του στην εξάχορδη θεά και όχι μόνο. Ο δίσκος είναι όσο πιο κιθαριστικός γίνεται με tapping, solo, και κιθαριστικά συναφή χωρίς φυσικά να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και να κουράζει. Ένας σύγχρονος Shredder κιθαρίστας που μαζί με συνοδοιπόρους -ομοϊδεάτες τύπους σαν τον Kyle Shutt (The Sword) αποδεικνύουν πως η σύγχρονη Stoner σκηνή έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από τη λατρεία για το riff και την μαστουριόρε μελωδία και ντελαφουμέντο φιλοσοφία.
Ο Di Salvo θα μπορούσαμε να πούμε ότι από μία άποψη ακολουθεί την καρδιά του και την γραμμή του Akerfeldt, όσον αφορά τον τρόπο που χειρίστηκε τους Opeth. Ο Nick μπαίνει στα παπούτσια του Michael και κατά κάποιον περίεργο τρόπο τον ενσαρκώνει σε μουσικούς βίους παράλληλους. Αποτάσσεται εν μέρη το πρότερο μουσικό παρελθόν του, εμπνέεται έμμεσα (σε σχέση με τον Μichael, όπου είναι άμεση η επαφή και συνεργασία) από την περσόνα του Steven Wilson και το προοδευτικό του ηχητικό attitude και ξεχαρμανιάζει με το “Hirschbrunnen”, ενώ ο έτερος με το project των Storm Corrosion. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες μικρό διαφορές ως προς τα μουσικά είδη που πραγματεύονται με τα kraut/space/ambient στοιχεία των Delving και τα πιο Folk/Prog δεδομένα των έτερων προαναφερθέντων, αλλά έξυπνα παιδιά είστε και καταλάβατε το νόημα.
Το “Innate Passage” λειτουργεί συνειρμικά σαν ένα ηχητικό ατμοσφαιρικό σεντόνι που απλώνει το κουαρτέτο από την πολιτεία της Μασαχουσέτης καταλαμβάνοντας και σκεπάζοντας όλο το χρόνο και το χώρο. Δεν είναι διόλου βαρύ και αποπνικτικό, τουναντίον είναι εύπεπτο και αέρινο και θα ήθελες να το χρησιμοποιείς ξανά και ξανά ανάλογα την διάθεση σου αλλά και την εκάστοτε περίσταση. Κάθε ακρόαση σου αποκαλύπτει και κάτι καινούριο, είτε το έχεις να παίζει στο υπόβαθρο είτε όταν του δίνεις τη δέουσα προσοχή. Μεγαλεπήβολες συνθέσεις, μακροσκελή κομμάτια που δεν επιζητούν ραδιοφωνική διέξοδο αλλά το σώμα σου σαν σκεύος υποδοχής και αφομοίωσης.
Η μπάντα με τον νέο δίσκο, παρότι καραδοκεί η Μαύρη Παρασκευή, η Cyber Δευτέρα και λοιπές καταναλωτικές αηδίες, δεν κάνει έκπτωση στη μουσική της ούτε ποσοτικά μα ούτε και ποιοτικά και στήνει ηχητικές γέφυρες μεταξύ του 70s προοδευτικού Rock των King Crimson και Genesis, με τα μεγαθήρια της Progressive Metal που μεσουρανούσε στα 90s και της ελεγχόμενης ψυχεδελικής παράνοιας των Pink Floyd. Επιπρόσθετα διατηρεί μία ανισορροπία με επίγειες Desert αναζητήσεις και επουράνιες Post περιπλανήσεις.
Ο σεβασμός ως γνωστών δεν απαιτείται αλλά κερδίζεται.
Οι Elder για ακόμα μία φορά τον έχουν κερδίσει, όχι στα πλαίσια των κανόνων ευγενείας, αλλά γιατί με αμείωτη ένταση μας καθηλώνουν, μας συγκινούν και μας δίνουν ηχητική ελπίδα στον μάταιο τούτο μουσικό κόσμο. Μέχρι την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε ας είναι το “έμφυτο πέρασμα” η ατραπός για κάτι διαφορετικό.
Facebook: https://www.facebook.com/elderofficial/
Bandcamp: https://beholdtheelder.bandcamp.com/album/innate-passage
452 
