Είδος: Cinematic Electronica
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη Κυκλοφορία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 5 Νοεμβρίου 2021
Για πες, ποια ήταν η τελευταία φορά που χαμήλωσες το βλέμμα με μελαγχολία, διαβάζοντας μια λίστα από ψώνια και ακούγοντας τον ήχο της ταμειακής μηχανής;
Μην βιαστείς να απαντήσεις, τουλάχιστον όχι πριν ακούσεις το album – συλλογή του El Búho, κατά κόσμον Ηλία Μαλασίδη, με τίτλο “The Time It Takes to Break Out of The Shell”.
Ο Ηλίας, γεννημένος στην Χρυσούπολη Καβάλας, λάτρεψε την pop και τον κινηματογράφο από νωρίς. Ασχολήθηκε ενεργά και με τα δύο, μια που πολλά από τα τραγούδια του ντεμπούτου album του έχουν συλληφθεί και ηχογραφηθεί από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 (εξ’ ου και η ταυτότητα της συλλογής στο “The Time…”). Σπούδασε Μουσική Τεχνολογία στην Αθήνα και έγραψε μουσική για διαφημιστικά spots, αλλά και scores για ταινίες μικρού μήκους, όπως και σκηνοθέτησε τα δικά του ταινιάκια.
Τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα του ήχου του Ηλία, είναι ξεκάθαρα: ο Angelo Badalamenti, αυτός ο θεός της κινηματογραφικής μουσικής (και όχι μόνο), είναι η δημιουργική σκιά, το φάντασμα που αιθέρια κινεί το χέρι του El Búho να γράψει τα instrumentals του και που βρίσκεται να περιπλανιέται μέσα στα 45 λεπτά του album, σε κάθε νότα κάθε σύνθεσης.
Οι Pet Shop Boys, οι οποίοι «μας κλείνουν το μάτι» μέσα από τα πιο upbeat, major θέματα του “The Time…”, όπως τα “Solarium Blaze”, “Exit Plan” και “1985” (ειδικά σε αυτό, αααχ που είναι το 1985 που ήμουν δέκα χρονών και η ζωή φαινόταν τόσο απλή…), τα οποία ουσιαστικά δημιουργούν και την μόνη τριλογία τέτοιας διάθεσης μέσα σε ολόκληρο το album.
Ο Craig Armstrong, γνωστός από τους Massive Attack αλλά και την προσωπική του καριέρα με scoring σε πολλές ταινίες και φυσικά μερικά ασύλληπτα προσωπικά albums, μια θεϊκή οντότητα της ενορχήστρωσης, από τον οποίο ο El Búho φαίνεται να έχει εμπνευστεί και επηρεαστεί (και πολύ καλά έκανε).
Τέλος, οι Gnac, εκείνο το τόσο υποτιμημένο project του Mark Tranmer που κυκλοφόρησε ντελικάτα, ζεστά σαν το τζάκι και το χαμομήλι ένα κρύο απόγευμα του χειμώνα, σχεδόν κινηματογραφικά pop διαμαντάκια με επιρροές από τον Michael Nyman και τον Ennio Morricone, καλλιτέχνες που δυνητικά έχουν επηρεάσει επίσης τον Ηλία.
14 θέματα που παρακαλούν για την εικόνα που, αν δεν έχει δώσει ήδη κάποια ταινία του Κου. Μαλασίδη ή άλλου σκηνοθέτη, είναι σίγουρο πως θα σεναριογράψει ο εγκέφαλός σου καθώς θα αφήνεις κάθε νότα να σε αγγίζει στα σωστά σημεία.
Εγώ προσωπικά, σε ένα album που κυλάει νεράκι, ξεχώρισα το υπέρ-αγαπημένο μου εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια “Shopping List” (σου είπα, μην βιαστείς να απαντήσεις για την μελαγχολία της λίστας από ψώνια και τις ταμειακές μηχανές), που αυθόρμητα και αυθαίρετα θεωρώ τον εκπρόσωπο του ήχου του El Búho, το “Rumours” όπου μέσα από την ομίχλη του Silent Hill ακούω λίγο Akira Yamaoka, το Μορρικονικά θλιμμένο “The Mother Of All Things”, τα “The Possession Of Truth” και “Street Lights, 6 a.m.”, που «βάζεις το χέρι σου στη φωτιά» πως έμειναν έξω από το original score του “Mulholland Drive” (έλα τώρα που δεν ξέρεις) και φυσικά, το intro και το outro του album με κοινό τίτλο “Minor Road”, που είναι μονόδρομος για να χαρίσεις την ακοή σου στον Ηλία για 45 λεπτά.
Ο El Búho δεν είναι χθεσινός και έχει παιδεία, αλλά κυρίως πάθος και όραμα. Αυτό είναι εμφανές στο “The Time It Takes To Break Out Of The Shell”, ένα album που τελικά, είτε γνωρίζεις τις επιρροές του, είτε ασχολείσαι με τον cinematique ήχο και την electronica, είτε τίποτα από όλα αυτά, σε κερδίζει όπως η κουβέντα ενός νέου φίλου σε κάποιο γωνιακό καφέ ή σε ένα σπίτι, λίγο πριν βραδιάσει μια κρύα μέρα του Νοεμβρίου, με το ζεστό καφεδάκι στο χέρι.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, είναι να φτιάξεις το καφεδάκι. Ο Ηλίας έχει φροντίσει για όλα τα υπόλοιπα.
Official website: www.thisiselbuho.com
Facebook: www.facebook.com/thisiselbuho
Instagram: www.instagram.com/thisiselbuho
YouTube: www.youtube.com/thisiselbuho
Spotify: https://spoti.fi/3k8aAVL
iTunes: https://bit.ly/3nWAWuV
816 
