Είδος: Post Death Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 13 Ιανουαρίου 2022
Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο ότι η Θεσσαλονικάρα απετέλεσε (και συνεχίζει να αποτελεί) μεγάλο λίκνο της ακραίας μουσικής. Όλου του φάσματος. Thrash, hardcore, punk, death, black metal μπάντες άρχισαν να ξεπετάγονται από τη δεκαετία του ’90 (με μερικά θαυμάσια αποτελέσματα, πως να ξεχάσεις τους Exhumation για παράδειγμα ή τους μεγάλους Psycho Choke;), κάτι που συνεχίζεται ως τις μέρες μας (με επίσης θαυμάσια αποτελέσματα ενίοτε).
Η παρούσα αναφορά έχει σαν αντικείμενό της τους Dysnerved, μια μπάντα που με το debut της “Man in the Middle” δηλώνει μεν ευθαρσώς ότι κινείται σε death / black ύδατα, χωράφια όμως τα οποία είναι κάθε άλλο από περιχαρακωμένα μιας και αυτά τα 4 καλόπαιδα, με σχετική αυθεντικότητα, παρουσιάζουν ένα κράμα πολλών διαφορετικών “μετάλλων”, έναν ενδιαφέροντα συγχρωτισμό λαμαρινάτης, δυσαρμονικής post metal αισθητικής στη riffολογία του Σίμου Λαζαρίδη, εναλλαγής της black ρυθμικότητας με πολλά εμβόλιμα doomy μέρη (πολύ καλό ρυθμικό δίδυμο από τους Seth και Αλέκο Σαματάκο στο μπάσο και στα drums αντίστοιχα, το blasting είναι εξαιρετικό και συμβάλλει πολύ στη θετικότητα του συνολικού αποτελέσματος) και ξεσκισμένων, εντελώς black hardcore φωνητικών από τον Μάνο που διαθέτει πηγαδήσιο, αβυσσικό λαρύγγι.
Οι επιρροές τους δεν είναι ιδιαίτερα διακριτές με αποτέλεσμα το υβρίδιο που παρουσιάζουν οι Dysnerved να έχει ισχυρές δόσεις προσωπικότητας. Αντιλήφθηκα τα “πνεύματα” των Neurosis αλλά και των Gojira (μέχρι και πανάρχαιους Kreator και Celtic Frost μου ήρθαν στο νου) αλλά όλες οι “παρουσίες” είναι πολύ ομοιόμορφα αναμεμειγμένες χωρίς να διαφαίνονται τάσεις στείρου μιμητισμού. Επίσης ένα από τα credits του “Man in the Middle” είναι και ο ήχος. Καθαρότατος, αφήνει τα όργανα να ακούγονται εν τάξει και ταυτόχρονα απέχει από στουντιακή πνιγηρότητα. Μουσική που απαιτεί την προσοχή του ακροατή για να δώσει τα “καλούδια” της.
Αν και το συνθετικό μοτίβο δεν έχει εμφανή σκαμπανεβάσματα, τα κομμάτια έχουν το καθένα τη δική του αυτοτέλεια. Μου άρεσε πολύ το εξαιρετικό “Behemoth Inside” με θαυμάσια speed parts (είναι μέσα στις λατρείες του γράφοντος τέτοιου είδους επίλογοι) όπως και το περειπετειώδες “Daily Routine of a Hollow Mind”, το χαμηλοκουρδισμένο ομότιτλο track “Man in the Middle”, το Instrumental “Trail to the Void” και το “Production Line” που κλείνει με ιδανικό τρόπο, σαν μια καθώς πρέπει αυλαία ενός σκληρότατου θεατρικού μονόπρακτου.
Σαν τελικό συμπέρασμα και με δεδομένο ότι πρόκειται για debut προσπάθεια, οι Dysnerved παρουσιάζονται αξιοπρεπέστατοι. Η προσπάθεια να μεταφέρουν την έντεχνη ωμότητα (πες την και αγαρμποσύνη) είναι επιτυχημένη και το “Man in the Middle” καταφέρνει να μεταδώσει τον πεσιμισμό και τη νιχιλιστική πλευρά του κάθε άλλο παρά ορθόδοξου post death / black metal. Από την άλλη πιστεύω ότι με την προσθήκη μιας τζούρας μελωδικότητας θα ήταν ακόμη καλύτερο το υλικό, μιας και όταν η μπάντα “γλυκαίνει” (στα πλαίσια φυσικά της γενικότερης απανθρωπίλας που επικρατεί στο album) το ενδιαφέρον κλιμακώνεται. Θετικότατο πρόσημο όπως και να ‘χει που τους αντίστοιχους θαμώνες θα τους αποσπάσει την προσοχή.
Facebook: https://www.facebook.com/dysnerved
Bandcamp: https://dysnerved.bandcamp.com/
1125 
