Είδος: Avant-garde Doom/Thrash
Δισκογραφική: Vault Relics Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 18 Δεκεμβρίου 2020
Παρακολουθώντας τον μουσικό τύπο που ασχολείται με το πρώτο EP των Αθηναίων Dura Mater γίνεται ξεκάθαρο το γεγονός πως υπάρχει μια δυσκολία ταξινόμησης των ηχητικών αναφορών του σχήματος.
Αρχικά μπήκα στον πειρασμό να αναφερθώ στους Voivod μιας και έπεσε το μάτι κατευθείαν στο μπλουζάκι του κιθαρίστα Νίκου (ελπίζω να είσαι καλά μεγάλε, πάνε σχεδόν είκοσι χρόνια που βρεθήκαμε τελευταία φορά αλλά εκείνο το live Candlemass που πήγαμε παρέα ακόμα το θυμάμαι), θα ήταν όμως άδικο μιας και η επιρροή τους αν και σκάει σε 2-3 είναι σχετικά περιορισμένη. Ναι, υπάρχει doom, υπάρχει μεσαίων ταχυτήτων prog thrash-ίλα και υπάρχει και σύγχρονο μεταλλικό groove, αλλά τώρα πως το περιγράφεις αυτό; Και εκεί σκάει φλασιά, κάποια ονόματα που πολεμούσαν να αναδυθούν από το παρελθόν. Πόσοι θυμάστε την mid-90s πειραματική φάση των Gorefest και Morgoth; Λίγοι φαντάζομαι, μιας και ο ελλαδικός μεταλλικός συρμός τότε ήταν απασχολημένος να προσκυνά τον γνωστό εισβολέα του Καπιτωλίου και να κράζει οτιδήποτε διαφορετικό. Ε λοιπόν, σε αυτή την κατηγορία θα κατέτασσα και τους Dura Mater, και καλό θα ήταν αφού ακούσετε το EP αυτό να κάνετε και μια αναδρομή στην αδικημένη αυτή περίοδο, αλλά ακούστε το EP πρώτα γιατί, σε απλά ελληνικά, σπέρνει.
Όχι δεν είναι μοδάτο, δεν είναι ακραίο ούτε επιτηδευμένο. Αυτό που είναι όμως είναι καλογραμμένο, τίμιο, πιασάρικο εκεί που πρέπει, και φανερά δουλειά ατόμων που σαν αγνοί nerds παίζουν για την κάβλα τους. Ρησπέκτ απλά παίδες, και εύχομαι σύντομα να ακολουθήσει και full length δουλεία και γιατί όχι, όταν περάσει η εποχή της πανούκλας, να σας πετύχω και κάπου να παίζετε ζωντανά.
Facebook: https://www.facebook.com/duramater.gr/
Bandcamp: https://duramatergr.bandcamp.com/
667 
