Dopelord, Chipper, Under the Sun (21/04/23) Temple

Την Παρασκευή 21 Απριλίου, το stoner rock είχε γιορτή με οικοδεσπότες τους Under The Sun, Chipper και Dopelord στο Temple.

Δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε από αυτή την γιορτή γιατί οι Dopelord είναι από τα πιο σεβαστά ονόματα στον χώρο του stoner-doom και η τελευταία τους επίσκεψη ήταν πριν από 8 χρόνια. Εκτός όμως από τους Πολωνούς, είχαμε ακούσει και πάρα πολύ θετικά σχόλια για τους Under The Sun και τους Chipper.

Οπότε με την φωτογράφο και συνήθη ύποπτο Έφη Γαλιατσάτου βρεθήκαμε στο Temple για να καλύψουμε αυτό το live, το οποίο ίσως είχε το πιο ετερόκλητο κοινό που έχω δει σε συναυλία, πολύ μα πολύ… φυσιολατρική συνήθεια και πολύ κρύο.

Περίπου στις 21:20 ανέβηκαν στην σκηνή οι Under The Sun. To συγκρότημα δημιουργήθηκε το 2015 και το 2018 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους EP με τίτλο: “Vol I”. Κάπου στα μέσα Φλεβάρη ανακοίνωσαν ότι έχουν σχεδόν έτοιμο για κυκλοφορία τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο: “the bell of DOOM”, με ένα τρομερό εξώφυλλο το οποίο μπορείτε να το βρείτε στη σελίδα τους στο Facebook.

Μου έκανε εντύπωση η περιγραφή που έχουν δώσει στην μουσική τους. Σύμφωνα με τους ίδιους παίζουν sludgerotic heavy rock. Με φωνή που σε χροιά αλλά και επικότητα μου θύμισε τοn Tim Mead (τραγουδιστή των Minsk) και μουσική που όντως φλερτάρει με το sludge και το doom, κέρδισαν το κοινό του Temple το οποίο υποδέχτηκε πολύ θερμά το σχήμα και η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι ποτέ να έχω δει τόσο θερμή υποδοχή σε support σχήμα. Οι Under The Sun κέρδισαν τον κοινό του Temple και εγώ ανυπομονώ να έρθει στα χέρια μου ο καινούργιος τους δίσκος.

Setlist
Sabbath
Going Down
Under the sun
Levee
Know My Name
Bell of DooM
Smoking Angels

Η συνέχεια άνηκε στους Chipper από τη Θεσσαλονίκη. Οι Chipper ξεκίνησαν να παίζουν μαζί το 2017 και έχουν μία ομώνυμη ολοκληρωμένη κυκλοφορία. Me hard rock ήχο και επιρροές από το stoner και το doom, ανέβηκαν στην σκηνή και δεν αναλώθηκαν σε περιττά λόγια. Λίγα, ειλικρινή και εγκάρδια λόγια από τον τραγουδιστή του σχήματος: “Ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Είμαστε οι Chipper από τη Θεσσαλονίκη. Σκατά στους φασίστες”.

Έχοντας τον πιο up-tempo ήχο από τα 3 σχήματα του live, οι Chipper ανέβασαν την διάθεση του κοινού κατακόρυφα. Τον Φλεβάρη κυκλοφόρησαν το single “Oldschool Rocket Army”, το οποίο μπορείτε να το ακούσετε στο Bandcamp του σχήματος.

Setlist
Self Patron
Oldschool Rocket Army
Everybody Hates Somebody
Silverstone
Psychotic Love
Libertalia
Lonesome Killer
Brains On The Railings

Λίγο μετά τις 11 στα ηχεία του Temple ξεκίνησε να παίζει το “It is so nice to get stoned” του Ted Lucas και οι Dopelord άρχισαν να παίρνουν θέση στην σκηνή. Μόλις τελείωσε το “It is so nice to get stoned” αμέσως το σχήμα ξεκίνησε το “Dark Coils” από το Reality Dagger.

Στο Temple επικράτησε το πανδαιμόνιο. Τύποι με γυαλιά ηλίου “μύγα”, χίπηδες, μεταλάδες, στονεράδες, κυριλέ, μεγάλοι, μικροί ξεκίνησαν ένα υπνωτικό headbanging και οι Dopelord έδειχναν να το απολαμβάνουν. O ένας κιθαρίστας δεν ξεχνούσε να μας σταυρώνει… ανάποδα πριν από κάθε κομμάτι και ο έτερος κιθαρίστας δεν σταματούσε να σηκώνει τα horns πίσω από τα κόκκαλα σε σχήμα ανάποδου σταυρού που είχαν τα μικρόφωνά τους.

Οι φωνές ήταν αρκετά χαμηλά και σε πολλά σημεία δεν τις ακούγαμε σχεδόν καθόλου, αλλά ήταν από αυτά τα live που δεν ένοιαζε κανέναν η ποιότητα του ήχου, γιατί όλοι περνούσαν τέλεια και απολάμβαναν κάθε στιγμή της βλάσφημής μουσικής των Dopelord.

Το setlist της περιοδείας έκλεινε με το “Headless Decapitator” αλλά οι Dopelord δεν είχαν διάθεση να σταματήσουν, οπότε έκλεισαν το live τους με το “Preacher Electric” από το “Black Arts, Riff Worship & Weed Cult”.

To live των Dopelord στο Temple θα το μνημονεύουμε στο μέλλον σαν μια σπουδαία συναυλιακή στιγμή. Ειδικότερα εμείς οι doom bastards.

Setlist
Dark Coils
The Withcing Hour Bell
Children of the Haze
Hail Satan
Addicted to Black Magic
Dead Inside
Doom Bastards
Reptile Sun
Headless Decapitator
Preacher Electric

photos: Έφη Γαλιατσάτου

680
Avatar photo
About Βαγγέλης Γιαννακόπουλος 187 Articles
O Βαγγέλης όταν δεν κακομαθαίνει την κόρη του, ψάχνει "Διαμάντια στη Λάσπη". Έχει πάθος με την ελληνική underground σκηνή, θεωρεί ότι το Post Metal στην εποχή μας είναι ότι το Psychedelic Rock στα 70's και ότι η αλήθεια βρίσκεται στους Amenra.