DOMINATION INC.

INTERVIEW

Λίγο μετά την εμφάνισή τους ως opening act στο “ισοπέδωμα” της 11ης Ιανουαρίου μαζί με Suicidal Angels και Full House B.C., συναντήθηκα με τον αριστερόχειρα κιθαρίστα των Domination Inc. Άρη Καρατζά, για μία χαλαρή συζήτηση εκτός των pits. Λαλίστατος, ειλικρινής και περιεκτικός, μίλησε για το πρόσφατο άλμπουμ τους “Memoir 414”, την περιοδεία με τους (θεούς) Malevolent Creation, καθώς και για το μέλλον και τα σχέδια της μπάντας. Όλα αυτά με πλήρη συνειδητοποίηση και ωριμότητα, παρά το νεαρό και “κοχλάζον αίμα” της ηλικίας του.

Άρη καλησπέρα. Τα ξαναλέμε, αυτή τη φόρα πιο ήρεμα, μετά την εμφάνισή σας στο Piraeus Academy. Καταρχάς θα ήθελα να μας συστήσεις τη μπάντα, για να σας μάθουν και οι αναγνώστες του Rockway που δε σας ξέρουν.
Καλησπέρα και πάλι Νίκο. Λοιπόν είμαστε οι Domination Inc. και παίζουμε κυρίως thrash/groove metal. Μόλις τον προηγούμενο Αύγουστο κυκλοφόρησε η 2η full length δουλειά μας με τίτλο “Memoir 414”, από την SPV/Steamhammer. Η μπάντα αποτελείται από τους:
Θοδωρής-φωνητικά
Άρης- κιθάρες
Κώστας-κιθάρες
Jim-μπάσο
Άγγελος-τύμπανα

Πάμε λοιπόν στο άλμπουμ (που το άκουσα και “μου έπεσε το σαγόνι”). Σημαίνει κάτι για εσάς ο τίτλος “Memoir 414”; Υπάρχει κάποιο μήνυμα πίσω από αυτόν;
Βασικά Memoir είναι τα απομνημονεύματα. Και το 414 προκύπτει από το D που είναι το 4ο γράμμα της αλφαβήτου και το Ν που είναι το 14ο, συμβολίζοντας έτσι το πρώτο και το τελευταίο γράμμα της μπάντας (DominatioN). Μας άρεσε επίσης η ιδέα ότι τα 2 τεσσάρια μοιάζουν να “καθρεφτίζονται”, με τον άσσο ανάμεσά τους, και αποφασίσαμε να το κρατήσουμε θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δηλώσουμε ότι το άλμπουμ είναι, κατά κάποιο τρόπο, τα απομνημονεύματα της μπάντας. Το 2ο πράγμα που είχαμε στο μυαλό μας, σε συνδυασμό με τους στίχους και το εξώφυλλο, ήταν η θέλησή μας να δείξουμε όλη αυτή τη “μάχη” του , μεταξύ του δημιουργικού και της μιζέριας, της εξέλιξης και της οπισθοδρόμησης και γενικά των καλών και των κακών στοιχείων της ανθρώπινης φύσης.

Γενικά “ψαγμένο” concept, αν αναλογιστεί κανείς ότι ξεφεύγει από την ίσως “κλασική” thrash θεματολογία, αναλογιζόμενοι πάντα και το νεαρό της ηλικίας σας.
Αυτό το κάναμε κυρίως στο “Infants Of Thrash”. Και οι στίχοι και το εξώφυλλο ήταν, αν θέλεις, περισσότερο πολιτικοποιημένα, προσπαθώντας να πούμε τη γνώμη μας όπως την αντιλαμβανόμασταν τότε 16 χρονών, αλλά μεγαλώνοντας συνειδητοποιήσαμε ότι θα ήταν προτιμότερο να ξεκινάς πρώτα από τον ίδιο τον άνθρωπο και μετά να κοιτάζεις το σύνολο, δηλαδή την κοινωνία. Οπότε σε αυτό το άλμπουμ είπαμε να μιλήσουμε πιο πολύ για τον άνθρωπο εσωτερικά και πώς αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει την κοινωνία. Και στην ουσία αυτό πραγματεύεται το άλμπουμ μέσα και από τους στίχους και το εξώφυλλο.

Πριν λοιπόν από το άλμπουμ, έχουμε μία παύση μετά το “Infants…”, όπου εσύ και ο αδερφός σου ο Άγγελος (drums) φύγατε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αγγλία για 3 χρόνια. Πώς κατάφερε η μπάντα και έμεινε ενωμένη, γιατί μιλάμε για ένα σχετικά μεγάλο διάστημα στο οποίο δεν είσασταν μαζί;
Κοίταξε, το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι θέλαμε να κάνουμε αυτό το πράγμα στη ζωή μας. Θέλαμε να γίνουμε μουσικοί, “rock stars”, πες το όπως θέλεις. Είχαμε αυτή την κ@υλα για τη μουσική. Οπότε όλα τα άλλα είναι μικρά προβλήματα που εμφανίζονται και τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσεις, όπως συμβαίνει σε κάθε δουλειά άλλωστε. Στο πρακτικό κομμάτι τώρα, στις “διακοπές” μας από το πανεπιστήμιο, αυτό που συνεχώς κάναμε ήταν πρόβες. Γράφαμε τα κομμάτια και προσπαθούσαμε να “χτίσουμε” το άλμπουμ.

Πριν την κυκλοφορία του λοιπόν, ήρθε και ένα συμβόλαιο με τη Steamhammer. Πώς προέκυψε η συνεργασία με αυτήν την εταιρεία;
Όταν είχαμε παίξει στο Wacken (σ.σ.:οι τύποι ήταν νικητές του “Wacken Metal Battle 2017”), μας πλησίασε κάποιος από τη Γερμανία στον οποίο άρεσε η μουσική μας και το παίξιμό μας γενικότερα. Μας είπε πως όταν τελειώσουμε με τη μίξη, το mastering κτλ να του στείλουμε το άλμπουμ να το προχωρήσει. Όταν λοιπόν τελειώσαμε με όλα αυτά, του στείλαμε το άλμπουμ, προωθήθηκε στις εταιρείες και η καλύτερη πρόταση που λάβαμε ήταν από την Steamhammer. Κάπως έτσι υπογράψαμε σε αυτόν τον κολοσσό.

Την παραγωγή του άλμπουμ έχει αναλάβει ένας άλλος Έλληνας, ο Fotis Benardo. Πώς είναι για κάποιον σε τόσο νεαρή ηλικία, καθότι και στο 1ο άλμπουμ είχατε συνεργαστεί με τον Bob Katsionis, να συνεργάζεται με ανθρώπους που, εντός εισαγωγικών, τους έχει πρότυπα;
Όχι εκτός εισαγωγικών, όντως είναι πρότυπα. Κοίτα, το πιο σημαντικό που κάνουν, πέρα από τη δουλειά τους που είναι όντως καταπληκτική, είναι ότι σου αλλάζουν λίγο τη νοοτροπία. Για παράδειγμα ο τρόπος που ο Φώτης γράφει το δίσκο είναι αρκετά απαιτητικός. Θέλει να είναι όλα τέλεια, προσπαθεί να βελτιώσει κάποια πράγματα και σε εμάς αλλά και στον ίδιο. Αυτό βγάζει μία πολύ καλή διάθεση σε εμάς και μας δημιουργεί κίνητρο να προσπαθήσουμε τουλάχιστον το ίδιο και ακόμη περισσότερο. Αυτό σου αλλάζει κάπως το σκεπτικό. Με το να σε “πιέζει” να δώσεις περισσότερα, προσθέτοντας παράλληλα και ο ίδιος ιδέες, επεκτείνει τα όριά σου προκειμένου να πετύχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Και σαν πιο έμπειρος, σε κρατάει και κάπως πιο προσγειωμένο έτσι ώστε να μην ξεφεύγεις, κατά κάποιο τρόπο, εκτός ορίων;
Αυτό το θέμα, η αλήθεια είναι ότι δεν το’ χουμε. Είμαστε προσγειωμένοι ευτυχώς. Η ουσία είναι να κάνεις αυτό που σ’ αρέσει. Δηλαδή να δημιουργείς μουσική. Τώρα όλα τα άλλα, η έπαρση, το να “ψωνιστείς” είναι άχρηστα. Εμείς γουστάρουμε να γράφουμε, να προβάρουμε και να αποτυπώνουμε αυτό το αποτέλεσμα όσο το δυνατόν καλύτερα και live. Τα υπόλοιπα είναι άνευ σημασίας.

Έχουν περάσει σχεδόν 6 μήνες από τότε που κυκλοφόρησε το άλμπουμ. Τί feedback έχετε από την κυκλοφορία του; Από γνωστούς και μη. Πώς πάει η πώλησή του, αν και για μένα που είμαι απ’ έξω, λίγο με ενδιαφέρει, καθότι το άλμπουμ το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή.
Το feedback γενικά είναι πολύ καλό και για να πω την αλήθεια δεν το περιμέναμε. Για πωλήσεις και τέτοια, δεν ξέρω γιατί πρέπει να κλείσει και το 6μηνο αλλά και πάλι δε θα μας επηρεάσει αυτό. Εμάς ο κύριος στόχος μας είναι να βγούμε να παίξουμε live το άλμπουμ. Να το ακούσει ο κόσμος ζωντανά, γιατί πιστεύουμε ότι εκεί θα φανεί καλύτερα η δυναμική του. Η κ@υλα που έχουμε στο στούντιο να φανεί και ζωντανά. Με το headbanging μας, τα moshpit μας,τα wall of death μας, με τα όλα μας. Αυτό μετράει.

Και τελικά αυτό θα γίνει, καθότι λίγο μετά το live σας στην Αθήνα ανακοινώσατε περιοδεία με τους Malevolent Creation.
Ναι. Θα είμαστε direct support στην περιοδεία των Malevolent Creation στην Αν. Ευρώπη. Θέλαμε και από το ’19 ακόμα να παίξουμε σε ένα line-up, αλλά δεν έκατσε κάτι, γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός όπως καταλαβαίνεις. Τελικά ήρθε αυτή η πρόταση να συμμετάσχουμε μαζί με τους MC και φυσικά είμαστε ενθουσιασμένοι και ανυπομονούμε να βγούμε σε περιοδεία μαζί τους. Αυτό που θέλουμε όπως σου είπα και πριν, είναι να παίζουμε όσο περισσότερο γίνεται live. Μετά από αυτό το tour, θέλω να πιστεύω ότι θα ανεβάσουμε ρυθμούς, καθώς θα μας γνωρίσει και κόσμος από άλλες χώρες της Ευρώπης.


Όσον αφορά στη συγγραφή των κομματιών, υπάρχει κάποιος που αναλαμβάνει “ηγετικό” ρόλο στη σύνθεση ή τη συγγραφή των στίχων;
Για τους στίχους κυρίως ο αδερφός μου μαζί με τον Κώστα. Αλλά δεν είναι κάτι απόλυτο. Και ο Θοδωρής γράφει στίχους και όλο και κάποιος θα φέρει τη δική του ιδέα. Το ίδιο και στις συνθέσεις. Φέρνει κάποιος ένα riff, ένα όραμα για το κομμάτι και κάθε ένας προσθέτει και από ένα κομμάτι μέχρι να ολοκληρωθεί το παζλ. Είναι μία ομαδική δουλειά.


Incorporated δηλαδή. Πώς και προστέθηκε το Inc., στο σκέτο Domination που υπήρχε στο παρελθόν;
Βασικά θέλαμε να ξεχωρίσουμε από τις υπόλοιπες μπάντες που υπήρχαν με το όνομα Domination και να είμαστε νομικά καλυμμένοι, χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα προς το παρόν. Απλώς προτιμήσαμε να είμαστε safe. Και ο 2ος λόγος ήταν ότι θέλαμε να διαχωρίσουμε τη μπάντα από τις προηγούμενες δουλειές της. Όχι με την κακή έννοια, αλλά θέλαμε να πούμε ότι πλέον είμαστε οι Domination Inc., έχουμε νέα εταιρεία και πάμε να κάνουμε επαγγελματικά αυτό που γουστάρουμε.

Αυτή η γρήγορη “ωρίμανση” που ζείτε κυρίως μουσικά και το ότι “τρέχετε” με 1000, δε σας “τρομάζει” κάπως;
Όχι γιατί νομίζω ότι πάει προς το καλύτερο. Αυτό που δε θέλουμε να χάσουμε είναι η αγάπη που έχουμε για τη μουσική και να βγαίνει αυτό το….(σκέφτεται λίγο) κ@βλάιζερ (γέλια). Όσο ωριμάζεις μουσικά και στιχουργικά, κακό δεν είναι. Όσο μεγαλώνεις είσαι πιο πολύ ο εαυτός σου σε σχέση με αυτό που ήμασταν στα 16 μας, που OK ακούσαμε Slayer, Sepultura, γουστάραμε και θέλαμε να παίξουμε και εμείς κάτι. Που ήταν λίγο πιο άγουρο. Τώρα θέλουμε να πούμε και 2-3 πράγματα.

Ανέφερες τους Slayer, οι οποίοι φαίνεται ότι είναι και μία από τις επιρροές σας. Έχεις κάποιες σκέψεις γι’ αυτούς, μιας και τώρα πλέον αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση;
Ναι οι Slayer είναι ένα από τα συγκροτήματα που μας έχουν επηρεάσει μαζί με Metallica, Pantera, Lamb Of God, Machine Head, Exodus μεταξύ άλλων. Για το λόγο αυτό γράφουμε αυτή την περίοδο μία διασκευή στο “Disciple” των Slayer, για το Γερμανικό περιοδικό Antichrist, που θα κυκλοφορήσει ένα CD όπου θα συμμετέχουν διάφορες μπάντες και λάβαμε και εμείς την πρόταση να συμμετάσχουμε, πράγμα που είναι πολύ τιμητικό.

Από δικό σας υλικό έχουμε κάτι αυτή την περίοδο;
Ναι. Έχουμε ξεκινήσει εδώ και κάποιους μήνες να γράφουμε κομμάτια για το επόμενο άλμπουμ. Η βάση του δίσκου μπορούμε να πούμε ότι είναι έτοιμη συνθετικά. Το πότε θα μπούμε να γράψουμε και πότε θα κυκλοφορήσει είναι ακόμα πολύ νωρίς. Εμείς θέλουμε να το κάνουμε όσο πιο σύντομα γίνεται, από τη στιγμή που τα κομμάτια έχουν γραφτεί. Αλλά θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει και με τα tours, πότε θα έχει χρόνο και ο Fotis κτλ. Πάντως η αρχή έχει γίνει και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Τέλεια. Άρη εγώ δεν έχω να πω κάτι περισσότερο. Ο λόγος είναι σε σένα.
Ευχαριστούμε το Rockway για την πρόσκληση και τους αναγνώστες και φίλους που μας στηρίζουν. Μπορείτε να μαθαίνετε τα νέα μας απ’ τα social media της μπάντας. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα “εκεί έξω”.
https://www.facebook.com/dominationinc.official/
https://www.instagram.com/dominationinc.official/

995
About Νίκος Κορέτσης 83 Articles
Ο Νίκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χαλκίδα το σωτήριο έτος 1980. Η πόλη των “τρελών νερών” επηρέασε κατά κάποιον τρόπο το χαρακτήρα του αλλά και τις μουσικές του προτιμήσεις, με τις οποίες ήρθε σε επαφή, στην “τρυφερή” ηλικία των 7 ετών, με τα τρία πρώτα άλμπουμ των Metallica. Από το 1990 όμως και μετά άρχισε να γίνεται πιο ενεργός ακροατής, έχοντας ακούσματα σταδιακά από όλο σχεδόν το φάσμα του σκληρού ήχου θεωρώντας εαυτόν “συλλέκτη ακουστικών εμπειριών”. Επειδή όμως η open minded αισθητική έχει και ένα όριο, ο Νίκος δεν ακούει τα πάντα (όπως ακούς να λένε πολλοί) αλλά heavy metal μόνο, με ιδιαίτερη προτίμηση στα ιδιώματα που βρίσκονται κάτω από την “ταμπέλα” του Thrash και Death “πολυχώρου”.