Είδος: Black metal
Εταιρία: Hypnotic Dirge records/FYC records
Ημ. κυκλοφορίας: 10 Μαΐου 2024
Έναν χρόνο μετά το ποιητικό “Asphyxiating Late Night Sessions: Collaboration with Sarvok”, ο Wrath (aka Νίκος Σπανάκης) επιστρέφει στις ρίζες του μελωδικού, παγωμένου black metal, δίνοντας το ψευδώνυμο του σαν τίτλο, γραμμένο πάνω σε ένα ταιριαστό εξώφυλλο.
Έχοντας στο πλάι του τους συνήθεις υπόπτους Neptunus και N.D. (μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα), θα σας χαλάσει το καλοκαίρι με το απόκοσμο, γεμάτο οργή και απόγνωση, μπλακμεταλικό του ύφος, εκείνο που δεν διανοείται να αφήσει το corpsepaint να ξεβάψει.
Από το ξεκίνημα με το “Restoration of justice”, σου δίνει να καταλάβεις πως σημασία έχουν τα άψογα riffs, οι δυσαρμονικές μελωδίες και τα φωνητικά, όπως θα πρότασσε κάποιο σκανδιναβικό εγχειρίδιο χρήσης, αν υπήρχε.
Αντίστοιχη και η παραγωγή, που πετυχαίνει τον σκοπό της να σε μεταφέρει στον χρόνο, τότε που το ιδίωμα έστηνε την κλασική του δισκογραφία. Παρόλο λοιπόν, που ηχητικά, ταυτίζεται με την απαρχή του δευτεροκυματικού πανζουρλισμού, η φρεσκάδα που ακροάζεται κανείς αναπαράγοντας το album είναι μνημειώδης.
Ο Wrath δείχνει να είναι σε έναν φανταστικό οίστρο και τα 7 κομμάτια του album είναι βουτηγμένα στην πηγή κάποιας δαιμονικής έμπνευσης, που φέρει ως αποτέλεσμα μια ανίκητη έλξη. Το να κάνεις κάτι απλό και ευθύ, τόσο σατανικά γοητευτικό θέλει ταλέντο, πράγμα στο οποίο ο Νίκος δεν υστερεί.
Δεν πρέπει όμως, να λησμονήσουμε και την απόλυτη συγκέντρωση και αφοσίωση των άλλων δυο που έχουν ως αποστολή να δίνουν τον κατάλληλο ρυθμό, ο οποίος δεν είναι μονότονα φορεμένος. Αντιθέτως αλλάζει τακτικά και κάνει την ακρόαση ένα μαγικό μομέντουμ.
Μαεστρικά ύστερα, ο Wrath συνδέει τον ομότιτλο δίσκο με τον προηγούμενο, με το τελικό τραγούδι που είναι βασισμένο στην αγαπημένη του ποίηση και θα έκανε τους Στέρεο Νόβα να ακούσουν προσεκτικά, τρομαγμένοι αρχικά από τις σπαρακτικές κραυγές, από τα μέσα του κομματιού. Μέσα σε 13 λεπτά, πολλές εικόνες περνούν από μπροστά σου και είναι εκεί που ο δίσκος σε αιχμαλωτίζει, με ήχους που φαντάζομαι θα μπορούσες να ακούσεις σε κάποια στροφή της κόλασης του Δάντη (όχι του Χρήστου, μλκς).
Τι άλλο να γράψεις σε κάτι που είναι τόσο ξεκάθαρο; Το “Wrath” θα αποτελέσει έναν ακόμη λόγο να μην παρατήσουμε το black metal, που τόσο μας πληγώνει κατά περιόδους. Οι Dodsferd έχουν προσφέρει πολλά και θα προσφέρουν ακόμη περισσότερα στο μέλλον.
Bandcamp: https://dodsferdofficial.bandcamp.com/album/wrath
460 
