Είδος: Progressive metal
Εταιρεία: Prophecy Productions
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Νοεμβρίου 2022
Η υπομονή και η επιμονή σχεδόν πάντα οδηγούν στη δικαίωση. Ένας αμφιβόλου εγκυρότητας αφορισμός, που ωστόσο φαίνεται να αντιστοιχεί στην περίπτωση του Andy Schmidt και του μουσικού του σχήματος, των Disillusion.
Από τότε που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο “Back to Times of Splendor” (2004) των Γερμανών melodic death metallers, χρειάστηκε μία δεκαετία, μέσα στην οποία το συγκρότημα σίγησε, για να κερδίσει την αναγνώριση που του άξιζε στους κόλπους των οπαδών του ήχου. Η επανεμφάνιση της μπάντας πριν από τρία έτη, με το πολύ καλό “The Liberation”, συνάντησε πολύ πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση, και το κλισέ της δεύτερης ευκαιρίας δείχνει να ευσταθεί σε ό,τι αφορά τους Disillusion.
Ως επισφράγισμα έρχεται, λοιπόν, το νέο album “Ayam”, και σιγά σιγά τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους. Ο Schmidt έχει στήσει ένα μουσικό έργο progressive metal που διατηρεί τους δεσμούς με την άλλοτε μελωδική death metal ταυτότητα των Disillusion και, ταυτόχρονα, συνοψίζει σχεδόν όλα τα στοιχεία που συγκρότησαν το νεότερο πρόσωπο του είδους από το 2000 κι ύστερα.
Με διάρκεια μίας ώρας, οι οκτώ συνθέσεις του “Ayam” αποτελούν ισάριθμα κεφάλαια της αφήγησης μιας διαδρομής μέσα σε έναν μουσικό ωκεανό. Οι αλλαγές διάθεσης είναι διαρκείς και απρόβλεπτες. Η υφολογική κάλμα και το απάνεμο κλίμα εύκολα μετατρέπονται σε τρικυμιώδεις εξάρσεις και βίαιες παλίρροιες. Στο ίδιο πνεύμα και οι στίχοι, που αντανακλούν τις σκέψεις ενός ναυαγισμένου νου ο οποίος βιώνει τη θωπεία αλλά και τα πλήγματα από τα καιρικά στοιχεία που φέρνει η αλλαγή των συναισθηματικών εποχών.
Ο ενορχηστρωτικός πλούτος είναι αρκετά εντυπωσιακός, αλλά η επιμελής δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες τούς χαρίζει την πρωτοκαθεδρία, με ενδιαφέροντα και όμορφα riffs, στημένα επί πολλαπλών ηλεκτρικών και ακουστικών layers, με ευφάνταστα ρυθμικά θέματα και εμπνευσμένα leads.
Το ιδιαίτερο χρώμα της φωνής του Schmidt προσδίδει κάτι ξεχωριστό στους Disillusion. Χωρίς να είναι χαρισματικός τραγουδιστής, αξιοποιεί το πάθος στις ερμηνείες του και γράφει ευκολομνημόνευτες φωνητικές γραμμές. Τα βαρύτονα αλλά γλυκά καθαρά του ισορροπούν ωραία με τα πιο επιθετικά, γεμάτα γρέζι, αμβλυμένα κάτι-σαν-growls του.
Τα πάντα αναδεικνύονται από την ολόσωστη παραγωγή του περιβόητου Jens Bogren, ο οποίος είναι ειδικός σε αυτόν τον ήχο και ξέρει να πλοηγείται μέσα σε έναν συνθετικό λαβύρινθο. Όμως, κάποιοι μανιερισμοί στη μείξη και τα εφέ, που δοκιμάστηκαν και πέτυχαν σε παλιότερες δουλειές του με μπάντες όπως οι Opeth και οι Katatonia, δημιουργούν μια αίσθηση ηχητικής ομοιότητας που είναι δυσανάλογη με τη συνθετική επιρροή που πραγματικά αντλεί το “Ayam” από τέτοια συγκροτήματα.
Γιατί μπορεί οι Disillusion με τη φετινή κυκλοφορία τους να μη διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά έχουν γράψει ένα album που έχει όλα τα φόντα για να συγκινήσει όσες κι όσους αναζητούν μουσικές καλογραμμένες, περιπετειώδεις, με αισθητικό πλεόνασμα, που αποκαλύπτουν κάτι νέο και μεταβάλλονται με κάθε ακρόαση. Αν για εσάς στις κυκλοφορίες που ξεχώρισαν το 2022 συμπεριλαμβάνονται αυτές των Wilderun, Persefone, Amorphis, Tómarúm, An Abstract Illusion, τότε επιβάλλεται να επενδύσετε χρόνο στο “Ayam”.
Official Site: https://disillusion.de/
Facebook: https://www.facebook.com/disillusionBand/
Instagram: https://www.instagram.com/disillusion_band/
Bandcamp: https://disillusion-official.bandcamp.com/album/ayam
611 
