ΔΙΑΜAΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛAΣΠΗ: Το υπέροχο σκοτάδι της Γαλλικής σκηνής

July 23, 2024 Βαγγέλης Γιαννακόπουλος Highlights, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ Comments Off

Η στήλη “Διαμάντια στη Λάσπη” μετά από καιρό αδράνειας είναι αφιερωμένη στο υπέροχο σκοτάδι της Γαλλικής underground σκηνής.

Μία σκηνή η οποία ματώνει από μπάντες που είτε είναι ταγμένες υπέρ του φασισμού είτε αποτελούνται από μέλη που έχουν πάθε αγκύλωση στο χέρι τους και είναι συνέχεια όρθιο και σε διάταση. Εδώ έρχεται στην επιφάνεια η αέναη κουβέντα για τη σχέση δημιουργού και δημιουργήματος, αλλά προσωπικά δεν μου μπαίνει κανένα δίλημμα. Όσο και να μου αρέσει ένα δημιούργημα, αν μάθω ότι ο δημιουργός κινείται ενάντια στα αξιακά μου στεγανά τότε σταματάει η οποιαδήποτε σχέση έχω μαζί του. Εκεί εύλογα θα με ρωτήσει κάποιος για ποιο λόγο συνεχίζω και ακούω Neurosis. Σε αυτό απαντάω ότι αν χωρίσεις με κάποιον που ήσουν ερωτευμένος γιατί πήρε κάποιες λάθος επιλογές σύμφωνα με τον χαρακτήρα σου, τότε δεν πάει να πει ότι όποτε κοιτάξεις φωτογραφίες από στιγμές που περάσατε όμορφα δεν θα τις αναπολήσεις.

Και ερχόμαστε στο επίδικο της στήλης που είναι Γαλλικές underground μπάντες οι οποίες φλερτάρουν με το σκοτάδι και έχουν κάνει κατάληψη στα ακουστικά μου για αρκετό χρονικό διάστημα ή επιστρέφουν πολύ συχνά. Λείπουν αρκετές μπάντες που θα μπορούσαν να είναι προφανέστατες επιλογές (π.χ. Celeste), αλλά αποφάσισα να ασχοληθώ με μπάντες που δεν έχουν καταφέρει, τουλάχιστον ακόμα, να βγουν έξω από τον στενό πυρήνα των οπαδών του ήχου.

Vous Autres
Το ταξίδι στον ήχο ξεκινάει με το αινιγματικό δίδυμο των Vous Autres. H μπάντα κινείται στον χώρο του post black metal και αρέσκεται στον να εξερευνά δίπολα, είτε αυτό αφορά συναισθηματικές αντιφάσεις είτε επεκτείνοντας τη θεματολογία του στη δυαδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι Vous Autres δεν βρίσκονται πολλά χρόνια στη σκηνή καθώς δημιουργήθηκαν το 2017, αλλά έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα ήχο που κατά τη γνώμη μου αποτελεί σημείο αναφορά για το είδος. Δεν πλατειάζουν τα συναισθηματικά σημεία και δεν επαναλαμβάνονται. Ο ήχος τους δεν έχει αναφορά την κατάθλιψη αλλά τον τρόμο. Τον τρόμο πίσω από φαινομενικά αθώες εικόνες.

Facebook: https://www.facebook.com/vousautresband

Blod (Blóð)
Ένα ακόμα σχήμα που μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση είναι το επίσης δίδυμο των Blod (Blóð). H μπάντα αποτελείται από πρώην μέλος των Regarde Les Hommes Tomber οποίος έχει το βάρος των συνθέσεων και την Anna W. η οποία φροντίζει να στοιχειώνει τον ακροατή με τα ανίερα φωνητικά της. Αυτό που μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον στους Blod, είναι ότι ενώ καταλαβαίνεις ότι το background τους είναι black metal, ο ήχος τους στέκεται με αυτοπεποίθηση στο blackened doom και το sludge. Η προσωποποίηση του κακού προφανώς και κυριαρχεί στη θεματολογία τους, αλλά περισσότερο δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μεσαιωνικού παγανισμού παρά σύγχρονου occult που απλά θέλει να σοκάρει.

Facebook: https://www.facebook.com/blodband

Dirge
Οι Dirge είναι το μακροβιότερο και παλιότερο group της λίστας μου. Δημιουργήθηκαν το 1994 σαν μια industrial\noise μπάντα με κυριότερη επιρροή τους Godfless και το τότε δίδυμο κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο το 1998: “Down, Last Level”. Μετά από λίγο καιρό αποχώρησε το ένα μέλος και μπασίστας του σχήματος και τότε μπήκαν στους Dirge δύο καινούργια μέλη. Τα δύο καινούργια μέλη, έφεραν έναν post metal αέρα στο σχήμα και άφησαν πίσω τους τα ηλεκτρονικά drums και τα noise ηχοτοπία του παρελθόντος. Κυκλοφόρησαν το δίσκο “Blight And Vision Below A Faded Sun” το 2000 αλλά η μεγαλύτερη τομή στον ήχο τους ήρθε το 2003 με τη κυκλοφορία του “And Shall The Sky Descend” το οποίο είναι και το αγαπημένο μου. Αργοί ρυθμοί και minimal post metal με σκοτεινά φωνητικά. Η συνέχεια δεν βρήκε τους Dirge πολύ παραγωγικούς και οι live εμφανίσεις τους ήταν πολύ συγκεκριμένες. To 2007 κυκλοφόρησαν το “Wings Of Lead Over Dormant Seas” και το 2011 το “Elysian Magnetic Fields”. Και οι δύο κυκλοφορίες έδειχναν ότι οι Dirge άρχισαν να ακολουθούν ένα πιο εσωτερικό και καταθλιπτικό τρόπο έκφρασης.

Μετά από αρκετά χρόνια σιωπής, το 2018 ήρθε επιτέλους η ανακοίνωση ενός νέου δίσκου με τίτλο “Lost Empyrean”. Η μπάντα φάνηκε να θέλει να προωθήσει το υλικό της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αλλά δυστυχώς λίγο μετά τη κυκλοφορία του δίσκου ανακοίνωσαν τη διάλυσή τους.

Facebook: https://www.facebook.com/DIRGE.fr

Time to Burn
Οι Time to Burn είναι από τις περιπτώσεις group που βγήκαν, είπαν αυτό που ήθελαν, τα γ…γκρέμισαν όλα και μετά διαλύθηκαν χωρίς δράμα και ξεκατινιάσματα και όλα αυτά στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Δημιουργήθηκαν το 2002 και η αρχική σύνθεση αποτελούνταν από τους Sébastien le Bouard (κιθάρες), Eddy Duluc (φωνητικά/κιθάρες), Christophe Marconato (μπάσο) και Julien Bonicel (τύμπανα). Μετά τη δημιουργία ενός demo και ενός EP που κυκλοφόρησε από τους ίδιους, η μπάντα τράβηξε την προσοχή της Basement Apes Industries, η οποία τους υπέγραψε το 2005.

Έτσι την ίδια χρονιά έγραψαν την πρώτη τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία “Starting Point”, το οποίο ήταν sludge και hardcore αλλά με μία πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Το 2007 βρήκε τους Time to Burn με διαφορετικό lineup καθώς ο μπασίστας Christophe Marconato αποχώρησε και τη θέση του πήρε ο Grégory Hoepffner ο οποίος ανέλαβε και κάποια φωνητικά και δημιούργησαν το “1 στα 100 χρόνια” album με τίτλο “Is.Land”.

Το ”Is.Land” είναι ένα album που μπορεί να ξεσηκώσει τον οποιοδήποτε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο χαμός που γίνεται όταν το διασκευάζουν οι Mass Culture και από κόσμο που δεν γνωρίζει τους Time to Burn. Όσο περνούν τα χρόνια φαίνεται και πιο καθαρά το ανεξίτηλο στίγμα των Time to Burn στη μουσική. Ο παρανοϊκός, άγριος και άμεσος ήχος τους, τους φέρνει στο σημείο να συγκρίνονται με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου όπως οι Amenra, Isis και Cult of Luna

Facebook: https://www.facebook.com/timetoburnband

Ovtrenoir
Ένας φίλος είχε πει ότι όποια μπάντα έχε “v” αντί για “u” στο όνομά της τότε κάτι κακό συμβαίνει και δεν έχει πέσει έξω. Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι κάπου ανακατεμένο το Consouling και να μην έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα που θα σου ρουφήξει κάθε χαραμάδα αισιοδοξίας.
Οι Ovtrenoir προέρχονται από το Παρίσι και πήραν το όνομά τους από το καλλιτεχνικό concept ενός Γάλλου ζωγράφου το οποίο μεταφράζεται ως “πέρα από το μαύρο”(outrenoir) και αντιπροσωπεύει την αναγέννηση του κόσμου μέσα από το σκοτάδι.

Το σκοτάδι χαρακτηρίζει το sludge/post-metal/post-hardcore των Ovtrenoir αλλά και την θεματολογία τους. Τα απεγνωσμένα φωνητικά δένουν πανέμορφα με τη λάσπη, προσφέροντας ένα άκουσμα για μυημένους στον ήχο.

Facebook: https://www.facebook.com/ovtrenoir

SunStare
Με μονολιθικό post metal ήχο εφάμιλλο των A Storm of Light, οι SunStare φέρνουν στο σήμερα την αισθητική και το μαρτύριο της αρχαίας τραγωδίας.

Με ελάχιστη παρουσία στα social media και DIY ηθική, εξερευνούν αρχαίους μυστικιστικούς μύθους και γεμίζουν τα ακουστικά του ακροατή με ογκώδεις ρυθμούς και σπαρακτικά φωνητικά.