Σε ένα ακόμα (Λαβκραφτικό) δίσεκτο έτος, οι αγαπημένοι μας Dexter Ward ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν το τρίτο τους album και να σαρώσουν στην σκηνή του Up The Hammers για μια ακόμα φορά! Λίγες μέρες πριν από όλα αυτά, ο Σπύρος Χονδρογιάννης είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον κιθαρίστα της μπάντας, Άκη Πάστρα, για το UTH, το “ΙΙΙ” και φυσικά, για τον λόγο που είμαστε όλοι εδώ, το heavy metal.
Καλώς σας βρίσκουμε στο Rockway! Μια ολόκληρη δεκαετία έχει περάσει πλέον για τους Dexter Ward. Μετρήσατε περισσότερα εύκολα ή δύσκολα για την μπάντα μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια;
Κατ’ αρχάς θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το Rockway για αυτή τη συνέντευξη και για το ενδιαφέρον του για τη μπάντα. Είναι πολύ σημαντικό για σχήματα του επιπέδου μας να μπορούμε να έχουμε ένα βήμα στο κοινό, μέσω παρουσιάσεων και συνεντεύξεων, εκτός από τις ζωντανές μας εμφανίσεις. Είναι ένας τρόπος να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας μέσα από ένα άλλο αφηγηματικό τρόπο, κάνοντας τον κόσμο να καταλάβει και να αποκωδικοποιήσει πτυχές άγνωστες για το κάθε μας πόνημα. Άλλωστε στο χώρο που κινούμαστε σαν μπάντα όλα αυτά τα χρόνια (underground) δεν είναι πολλές οι φορές που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία. Είναι λίγο mainstream τακτική θα έλεγα. Εν πάση περιπτώσει, αφήνουμε πίσω μας μια δεκαετία σαν μπάντα και πίστεψέ με έχουμε να θυμόμαστε πάρα πολλά από αυτό το υπέροχο ταξίδι. Αρκεί μόνο να αναφέρω ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν κοσμογονικές αλλαγές για όλα τα μέλη του σχήματος. Μέσα σε αυτά τα χρόνια δημιουργήσαμε τις οικογένειές μας και τις μεγαλώσαμε.
Δύσκολα χρόνια από άποψη χρόνου και χρήματος. Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, οι καταστάσεις ήταν πιεστικές διότι η δημιουργία οικογένειας σε περνάει στην άλλη όχθη, με αποτέλεσμα το κύριο μέλημα να είναι η καθημερινή επιβίωση και η εργασιακή καθιέρωση, ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε το κάτι παραπάνω που απαιτούσε η νέα κατάσταση στις ζωές μας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επηρεαστεί και η μπάντα. Η ενασχόληση μας για τους Dexter Ward δεν μπορούσε να είναι τακτική και με συνέχεια. Το μαρτυρά άλλωστε και η συχνότητα με την οποία κυκλοφορούσαμε όλα αυτά τα χρόνια κάποια δουλειά μας. Έτσι λοιπόν έχουμε τρεις full length κυκλοφορίες όλες κι όλες μέσα σε αυτή τη δεκαετία.
Παρ’ όλα αυτά όμως, το ημερολόγιο καταστρώματος της μπάντας είναι γεμάτο από εμπειρίες, οι οποίες είναι ως επί τω πλείστον δύσκολες. Αλλά όπως συμβαίνει και με τις οικογένειές μας, είναι δύσκολες με όμορφο τρόπο. Οι μπάντες του επιπέδου μας συναντούν μόνο δυσκολίες θα έλεγα, οι οποίες όμως είναι ευεργετικές και σε δένουν ακόμα περισσότερο. Από άσχημες συνθήκες σε ζωντανές εμφανίσεις, μέχρι άσχημες συνθήκες διαβίωσης σε κάποιο ξενοδοχείο στο εξωτερικό. Ακόμα και το να καταφέρεις να ηχογραφήσεις ένα άλμπουμ περιέχει μονό δυσκολίες. Βέβαια το αποτέλεσμα όταν σε ικανοποιεί, σβήνει οποιαδήποτε κακή ανάμνηση και σε κάνει πιο δυνατό.
Το νέο σας album “III” κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τη “δική μας” No Remorse Records, όπως και το προηγούμενο “Rendezvous With Destiny” του 2016. Είστε απόλυτα ικανοποιημένοι από το label;
Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τη No Remorse Records. Mας δείχνουν την πίστη τους και αυτό μας κάνει να θέλουμε να συνεχίσουμε σαν μπάντα και να δημιουργήσουμε εκ νέου εμπειρίες και μουσική. Είναι μια απόλυτα υγιής σχέση με τα παιδιά της No Remorse, και σε συνδυασμό με τον επαγγελματισμό που τους διακατέχει, γίνεται όλο το πακέτο άκρως εποικοδομητικό. Ο στόχος μας είναι να συνεχιστεί αυτή η συνεργασία και να φέρει αποτελέσματα που να μας ικανοποιούν εκατέρωθεν. Η No Remorse άλλωστε τη στιγμή που μιλάμε, είναι η εταιρεία κάτω από τη σκέπη της οποίας κυκλοφορούν albums τα πιο hot νέα ονόματα του χώρου μας, όπως οι Riot City, oι Eternal Champion και πολλοί άλλοι. Οπότε είναι τιμή μας να βρισκόμαστε σε αυτή την εταιρεία.
Ο ήχος των DW συνεχώς εξελίσσεται, αν και ποτέ δεν χάνει την 80’s old school λογική και αισθητική του. Μέχρι και επικό doom έχουμε ακούσει σαν δείγμα μέσα από το “III” (“The Demonslayer”). Περιμένουμε εκπλήξεις σε αυτό το νέο σας πόνημα;
Η αλήθεια είναι πως ο ήχος μας άρχισε να αποκρυσταλλώνεται από το προηγούμενο άλμπουμ και μετά. Μέχρι τότε υπήρξε μια κατεύθυνση η οποία εξαρτιόταν από την εκάστοτε στιγμή. Σαν νέα μπάντα και σαν άτομα από διαφορετικές αφετηρίες μουσικά, υπήρξε μια σύγχυση θα λέγαμε όσον αφορά τον ήχο μας. Η μουσική κατεύθυνση είχε καθιερωθεί ήδη από το πρώτο μας EP (Antarctic Dream), αλλά ο ήχος μας είχε μια ασυνέπεια ας πούμε. Όπως προανέφερα, οι δυσκολίες που συναντά μια underground μπάντα είναι πολλές, οπότε όταν έλθει η στιγμή της κατοχύρωσης μιας ηχητικής ταυτότητας, τα στάδια που προηγήθηκαν είναι πολλά και θολά. Υπάρχει το όραμα και ο στόχος αλλά από εκεί έως ότου αποτυπωθεί ηχητικά όλο αυτό, το ταξίδι είναι δύσβατο και γεμάτο παγίδες. Στο “Rendezvous With Destiny” λοιπόν ήταν η πρώτη φορά που η μπάντα οργανώθηκε μεθοδικά και το όραμα αποτυπώθηκε όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί.
Εμπιστευτήκαμε το Θύμιο Κρίκο (Innerwish) στην παραγωγή και τη μίξη, αλλά η παρουσία και η γνώμη μας πλέον ήταν πιο στιβαρή απ’ ότι στο παρελθόν. Είχαμε πλέον κατασταλάξει στο πως πρέπει να ακούγεται η μπάντα και πιστεύω το πετύχαμε και κάναμε το πρώτο βήμα για το επόμενο επίπεδο. Στο “ΙΙΙ” επήλθε και η εξέλιξη αυτού που ακούσαμε στο “Rendezvous”. Είχαμε τη στέρεη βάση και χτίσαμε πάνω σε αυτό το μπούσουλα. Η δουλειά πλέον είναι inside job και έγινε εξολοκλήρου από εμάς. Η παραγωγή και η μίξη από εμένα, μαζί με την καθοδήγηση των υπόλοιπων μελών και φτάσαμε να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Ο στόχος βέβαια πάντα παραμένει ο ίδιος. Η αισθητική να παραπέμπει στην 80’s κουλτούρα του παραδοσιακού heavy metal, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η ποικιλία των ηχοχρωμάτων τη χρυσή δεκαετία του heavy metal είχε τα πάντα μέσα. Ο ήχος είχε ανοίξει και η άλλη πλευρά του Ατλαντικού έθετε νέα δεδομένα. Στο “ΙΙΙ” λοιπόν η μπάντα ουσιαστικά αποδίδει ένα φόρο τιμής σε όλη αυτή τη χρυσή δεκαετία και ακουμπά με το ένα πόδι στην Ευρώπη και με το άλλο στην Αμερική. Αυτό είχαμε σαν σκοπό και ελπίζουμε να το πετύχαμε τόσο συνθετικά όσο και ηχητικά. Θυμάμαι να λέω στα παιδιά όταν πρωτοήρθαν τα πρώτα κομμάτια στο τραπέζι για να δουλευτούν, ότι ένα μίγμα των Iron Maiden του “Piece Of Mind” και των Metallica του “Kill ‘Em All” και του “Master Of Puppets” θα ήταν ο ιδανικός ήχος για να παντρέψουμε και να αποδοθεί δικαιοσύνη στις συνθέσεις. Φυσικά δεν μιλάμε για ηχητική κλωνοποίηση σε καμία περίπτωση, απλά θέτεις ένα στόχο και μια ηχητική βάση για να δουλέψεις. Δεν ανακαλύψαμε τον τροχό σε κανένα άλμπουμ μας. Παίζουμε μουσική που οι φόρμες και ο ήχος της είναι κατοχυρωμένα δεκαετίες τώρα. Απλά πιστεύουμε ότι το όλο αποτέλεσμα βγαίνει από καρδιάς και είναι μια ειλικρινής δήλωση παρουσίας σε όλο αυτό που ονομάζεται πλέον από πολλούς New Wave Of Traditional Heavy Metal. Εκπλήξεις λοιπόν μουσικές και ηχητικές δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν όμως μοτίβα που οι Dexter Ward για πρώτη φορά ακουμπάνε και κατά τη γνώμη μας έχουν ενδιαφέρον. Ανέφερες ήδη το epic doom αλλά όπως θα διαπιστώσει κανείς, οι ταχύτητες είναι ανεβασμένες και η αισθητική πιο βαριά και επιθετική από ποτέ.
Το “III” κυκλοφορεί σε ίδια ημερομηνία με το φετινό Up The Hammers Festival. Η μπάντα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το φεστιβάλ, στο μυαλό μου. Όμως αυτό, ισχύει και στην πραγματικότητα, σωστά;
Σωστά! Όπως όλοι γνωρίζουν φυσικά, το Up The Hammers διοργανώνεται από τον έτερο κιθαρίστα Μανώλη Καραζέρη. Αποτέλεσμα αυτού είναι, οι Dexter Ward να έχουν συμμετάσχει σε αρκετά από τα live που διοργανώνει ο Μανώλης και ειδικά στο Up The Hammers. Φέτος είναι η τέταρτη φορά που εμφανιζόμαστε σε κάποιο slot του UTH (warm up, main show, after party) και τυγχάνει να συμπίπτει με την προ δεκαετίας πρώτη μας εμφάνιση που κάναμε ποτέ σαν μπάντα…. πάλι στο UTH. Η συνήθεια που μάλλον θα αρχίσει να γίνεται παράδοση, μας θέλει να κυκλοφορούμε νέο δίσκο, συνδυάζοντας την επίσημη ημερομηνία με κάποιο πολύ σημαντικό live σε κάποιο φεστιβάλ. Για παράδειγμα το “Rendezvous” κυκλοφόρησε επίσημα στις 29 Απριλίου του 2016, την ημέρα έναρξης του Keep It True Fest εκείνης της χρονιάς, στο οποίο και συμμετείχαμε. Φέτος λοιπόν γιορτάζουμε δεκαετία με κυκλοφορία νέου άλμπουμ. Φυσικά ποιος ο καλύτερος τρόπος από το να το γιορτάσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως το πρώτο μας live που κάναμε ποτέ σαν μπάντα… στη σκηνή του Up The Hammers.
Να συμπληρώσω ότι έχω την τιμή, μαζί με ένα απίστευτου επαγγελματισμού επιτελείο, να είμαι μέρος του φεστιβάλ, όπου ο Μανώλης μου έχει εμπιστευτεί το management της σκηνής του φεστιβάλ. Φέτος είναι το έβδομο σε σειρά φεστιβάλ στο οποίο συμμετέχω και οι εμπειρίες που έχω αποκομίσει είναι απίστευτες. Βασικά όλα τα μέλη της μπάντας με κάποιον τρόπο συμμετέχουν στο φεστιβάλ κατά καιρούς (εκτός του Mark που ζει στην Ιταλία). Έχεις δίκιο λοιπόν να συνδέεις το φεστιβάλ με τους Dexter Ward. Οπότε θα ξέρεις από εδώ και πέρα…. αν παίζει κάπου, κάποιο φεστιβάλ…. ίσως να βγάζουν δίσκο οι Dexter Ward!!!! Αστειεύομαι φυσικά!
Το προηγούμενο σας album αλλά και αυτό, κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν σε δίσεκτα έτη. Αυτό είναι κάτι που έγινε επίτηδες και αν ναι, θα συνεχίσετε την παράδοση κυκλοφορίας κάθε 4 χρόνια (έχει ένα Λαβκραφτικό spookiness το concept, πάντως)
Δεν το είχαμε παρατηρήσει ποτέ να σου πω την αλήθεια…. Αν και το 2011 δεν ήταν δίσεκτο όταν κυκλοφόρησε το Neon Lights, είναι ένα ωραίο θέμα για τον Mark να συνθέσει στίχους. Είναι καταπληκτικός σε αυτό. Στίχοι από το πουθενά. Ο Mark είναι λάτρης της θεματολογίας του H.P. Lovecraft και είναι υπεύθυνος ουσιαστικά για τη θεματολογία των στίχων μας, όπως επίσης και για τον μεγαλύτερο όγκο των πρωτόλειων συνθέσεων. Βλέπουμε ότι λειτουργεί καλύτερα με αυτή την ελευθερία, γράφοντας ουσιαστικά την κεντρική/βασική ιδέα των περισσότερων κομματιών πάνω στα μέτρα του και τη φωνή του, τα οποία στη συνέχεια με διάφορες προσθήκες και arrangements έρχονται στην τελική μορφή. Αυτή λοιπόν η διαδικασία δεν έχει ραντεβού με την έμπνευση. Υπάρχουν περίοδοι που απλά δεν κάνουμε τίποτα και ασχολούμαστε με τις οικογένειές μας και με τα side projects του ο καθένας (φυσικά και με τις δουλειές μας). Σε άλλες περιόδους απλά κάνουμε όσα live μπορούμε σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι κάτι που σε μια underground μπάντα λειτουργεί καταλυτικά. Αν δεν παίξεις ΠΑΝΤΟΥ δεν έχεις καμία τύχη να σε ακούσει κανείς. Καλά τα social media και οι ψηφιακές πλατφόρμες αλλά το γήπεδο όπως λέει και ο Στέλιος (drums) είναι το σανίδι. Εκεί κρίνεσαι και εκεί μεγαλώνεις και ίσως για κάποιους να σημαίνει και γιγάντωση αυτό το μεγάλωμα. Θεωρούμε λοιπόν ότι αν δεν έχεις κάτι να πεις με ένα καινούργιο άλμπουμ, καλύτερα να κάτσεις στα “αυγά” σου και να μεγαλώσεις τη μπάντα σου με πολλά lives. Η άμεση επαφή με το κοινό πιστεύω δεν θα αντικατασταθεί με κανένα YouTube και κανένα Spotify, όπως επίσης και τα views δεν πείθουν κανέναν πλέον.
Έχουμε παίξει πλέον στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και έχουμε δει μικρά venues να καταπίνουν μεγάλα στάδια από το πάθος. Έχουμε γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που τους έχει συγκινήσει η μουσική μας και τα έχουμε πει από κοντά. Είναι τεράστιο το κέρδος για μια underground μπάντα να συναντά τους όποιους οπαδούς μπορεί να έχει ανά τον κόσμο. Η καθυστέρηση λοιπόν έγκειται σε αυτή τη φιλοσοφία που έχουμε σαν μπάντα. Ασχολούμαστε με αυτή, στο βαθμό που δεν μας αγχώνει και μας ευχαριστεί. Ούτως η άλλως δεν ζούμε από αυτό. Είναι το χόμπι μας και η ψυχοθεραπεία μας. Οι προτεραιότητές μας σαν άνθρωποι είναι άλλες με μέγιστη όλων τις οικογένειές μας. Οπότε καθόμαστε στα “αυγά” μας όταν δεν έχουμε κάτι να πούμε. Και απλά παίζουμε οπουδήποτε μας φωνάξουν. Το ό,τι αυτές οι κυκλοφορίες έχουν συμπέσει με δίσεκτα έτη είναι τυχαίο αλλά αρκετά ιδιαίτερο και ενδιαφέρον σαν στατιστικό στοιχείο που ίσως στο μέλλον γίνει και αυτό μέρος της παράδοσης που λέγαμε. Χαχαχα
Ποιες μπάντες λατρεύετε και νιώθετε υπέροχα που θα παίξετε μαζί ζωντανά, στο φετινό UTH;
Ευτυχώς σαν μπάντα έχουμε εκπληρώσει τα περισσότερα από τα πιο τρελά μας όνειρα. Έχουμε μοιραστεί τη σκηνή με μεγαθήρια του ήχου και όχι μόνο. Αρκεί να αναφέρω μερικά όπως οι MANILLA ROAD, CRIMSON GLORY, TITAN FORCE, WARLORD, VIRGIN STEELE, FATES WARNING, CIRITH UNGOL κ.α. Στο φετινό UTH όλες οι μπάντες είναι εκπληκτικές. Όπως προανέφερα το νέο αίμα του παραδοσιακού heavy metal θα είναι σύσσωμο σε αυτό το φεστιβάλ. Μπάντες που με τους τελευταίους δίσκους τους φέρανε τα πάνω κάτω στο χώρο. Σε συνδυασμό με την παλιά φρουρά θα έχουμε ένα υπέροχο φεστιβάλ και ελπίζω να δημιουργήσουμε και εμείς μια ανάλογη ατμόσφαιρα σαν Dexter Ward ώστε το κοινό να ευχαριστηθεί όλη τη διαδικασία.
Ποιους καλλιτέχνες και albums ακούσατε τόσο πολύ την τετραετία που πέρασε, που σίγουρα επηρέασαν τον ήχο του “III”;
Όπως σου είπα και πριν, είμαστε πέντε μέλη στη μπάντα με πολύ διαφορετικές μουσικές αφετηρίες. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να δεσπόζει στην καθημερινή playlist του καθενός από εμάς. Σίγουρα κάποιες μπάντες επηρεάζουν έστω και υπόγεια τον συναισθηματισμό μας και βρίσκονται πάντα παρούσες στον ήχο μας. Το “ΙΙΙ” είναι ένας φόρος τιμής στις μπάντες αυτές. Μάλιστα μπορεί κάποιος να βρει, αυτούσια σχεδόν, μικρά περάσματα στα κομμάτια μας, τα οποία παραπέμπουν σε αυτούς.
Σίγουρα όπως είναι προφανές όταν ακούσει κανείς το “ΙΙΙ”, να δει την εντονότατη παρουσία των Iron Maiden στα τραγούδια μας. Από τον κιθαριστικό διάκοσμο, το rhythm section, τις φωνητικές προσεγγίσεις σε πολλά σημεία κλπ. Υπάρχουν όμως και άλλοι που κάνουν αισθητή την “παρουσία” τους μέσα στο άλμπουμ, όπως οι πρώιμοι Metallica, οι Metal Church, oι Warlord, οι Cirith Ungol, οι Judas Priest, ο Ozzy, oι Manowar κ.α. Προσωπικά είμαι λάτρης της προσωπικής καριέρας του Ozzy και αυτό με έχει επηρεάσει καταλυτικά κιθαριστικά. Σε συνδυασμό με κάποιες άλλες ετερόκλητες επιρροές μου εκτός παραδοσιακού μέταλ (Pink Floyd, Tool, Opeth, Katatonia), οι οποίες επηρεάζουν και την προσέγγισή μου σε θέματα παραγωγής. Επίσης το παραδοσιακό US Metal είναι παρόν πάντα σε ότι γράφει ο Mark, αυτό είναι σίγουρο. Η αισθητική του είναι ταυτισμένη με αυτή την περίοδο του ήχου και οι στιχουργικές αναφορές του, διακατέχονται από έντονο συναισθηματισμό, λυρισμό και αλληγορικές παραπομπές σε θέματα ιστορικά, συνθέτοντας έτσι ένα επικό σύνολο και μια cult ατμόσφαιρα που συναντούσαμε στις μπάντες με αντίστοιχο περιεχόμενο στα 80’s. Όπως βλέπεις είναι πολλά που συνδράμουν έτσι ώστε να φτιαχτεί ένα άλμπουμ των Dexter Ward. Το κυριότερο είναι όμως η χημεία και ο αλληλοσεβασμός. Έχουμε δέσει και οι πέντε μετά από δέκα χρόνια και η συνεννόηση γίνεται με κλειστά μάτια. Ο ανασταλτικός παράγοντας της διαμονής του Mark στην Ιταλία πλέον έχει παραμεριστεί από αυτή τη χημεία και όλα έρχονται αβίαστα. Ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή να προβάρουμε χωρίς τραγουδιστή, πλέον όμως έχει γίνει μέρος του dna μας και δεν μας επηρεάζει. Φαντάσου ότι με τον Mark συναντιόμαστε μόνο την ημέρα των live.
Από την άλλη, υπάρχει απόλυτη ελευθερία να βάλει ο καθένας το λιθαράκι του στη μπάντα και να ακουστεί όπως ακούγεται. Το πεδίο είναι ελεύθερο για όλους. Το κλίμα στους Dexter Ward είναι το κυριότερο θετικό της μπάντας και μας προσφέρει ένα ιδανικότατο πλαίσιο ενασχόλησης με αυτή. Όπως λέει και ο Μανώλης (και συμφωνούμε όλοι μας)…. “Οι Dexter Ward είναι η τέλεια μπάντα… για να παίζεις!!!!”
Τα σχέδια για την προώθηση του “III” περιλαμβάνουν εμφανίσεις στο εξωτερικό, ενδεχομένως ένα εκτενές touring?
Δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε εκτενή tour. Η δουλειές μας δεν το επιτρέπουν και το κυριότερο θα λείψουμε από τις οικογένειές μας πάρα πολύ. Δεν είμαστε πλέον 20 ετών να πάρουμε τέτοια ρίσκα. Οι εποχές το επιτρέπουν πλέον, αλλά εμείς αδυνατούμε να ακολουθήσουμε τέτοιους ρυθμούς εξαντλητικού touring. Παρ’ όλα αυτά βέβαια υπάρχουν πάντα ευκαιρίες για κάποια τριήμερα μέσα στη χρονιά, τα οποία τα γεμίζουμε με κοντινά lives στο εξωτερικό και έτσι κάποια mini tours μας βοηθούν να προωθήσουμε τη δουλειά μας. Το προτιμούμε άλλωστε γιατί είναι κάτι που μας ευχαριστεί και δεν απαιτεί απόλυτη προσήλωση σε ένα εξαντλητικό σκοπό που θα μας εξουθενώσει. Δεν ζούμε από αυτό, οπότε κάνουμε κάποια πράγματα με σκοπό να αυτοσυντηρείται η μπάντα ώστε να συνεχίζει να υπάρχει. Είμαστε στην ευχάριστη θέση βέβαια να είμαστε τελείως ανεξάρτητοι από όλα. Η μπάντα μπορεί να κάνει τα πάντα μόνη της, πράγμα που βοηθά πάρα πολύ το σκοπό της. Παραγωγές, bookings, video editing…. όλα γίνονται από εμάς. Απομένει μόνο η εξαιρετική δουλειά της No Remorse και είμαστε έτοιμοι. Υπάρχουν λοιπόν ήδη κλεισμένα κάποια lives στο εξωτερικό σε Ισπανία, Γαλλία και Βέλγιο τα οποία έχουν ήδη ανακοινωθεί.
Επίσης έχουμε κλείσει ήδη κάποια άλλα lives πάλι στο εξωτερικό και ειδικά στη Γερμανία τα οποία θα ανακοινωθούν και αυτά σύντομα. Μαζί με τις εμφανίσεις μας επί Ελληνικού εδάφους σε Up The Hammers και το εξαιρετικό φεστιβάλ των Τρικάλων (Horns Up Fest), πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν τη μπάντα να ακουστεί περισσότερο. Όπως προείπα, αν δεν παίξεις παντού, να κτίσεις ένα fan base, το YouTube και το Spotify δεν θα σε βοηθήσουν να υπάρχεις. Η ιδιαιτερότητα αυτής της μουσικής αναζητά την απευθείας επαφή μεταξύ οπαδών και καλλιτεχνών. Χτίζονται φιλίες και μια βάση μέσα από την οποία προκύπτει και η κινητήριος δύναμη να εξακολουθείς να υπάρχεις. Οι δύο προηγούμενοι μας δίσκοι έχουν πάει πάρα πολύ καλά εμπορικά. Το “Neon Lights” είναι soldout και το “Rendezvous” αν δεν είναι soldout τουλάχιστον έχουν μείνει κάποιες λίγες κόπιες. Άρα η μπάντα κρίνεται ως επιτυχημένη σε αυτό τον τομέα. Ελπίζουμε και το “III” να αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο και γιατί όχι ακόμα καλύτερα. Οι αντιδράσεις πάντως ξεπερνούν τις προσδοκίες μας ήδη. Οι κριτικές είναι σχεδόν διθυραμβικές και οι προπαραγγελίες προχωράνε πολύ καλά!
Έχετε την όρεξη, δύναμη και ενέργεια για να απολαμβάνουμε albums και ζωντανές εμφανίσεις σας για άλλα δέκα χρόνια;
Από όρεξη, να ήταν κι άλλη. Δεν το συζητάμε. Να είμαστε καλά μόνο σωματικά και ψυχολογικά εμείς και οι οικογένειές μας. Αν υπάρχει η υγεία θα μας ανεχτείτε για πολλά χρόνια λογικά. Μπαίνουμε σε μια νέα δεκαετία με νέο άλμπουμ, που πολλοί χαρακτηρίζουν ως το καλύτερό μας μέχρι στιγμής, οπότε είναι καλός οιωνός. Πάντως την επόμενη δεκαετία έχει άλλα δύο ακόμα δίσεκτα έτη….. so do your math!!!
Ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμο χρόνο σου! Γράψε ό,τι θες στους αναγνώστες του Rockway και fans των DW για το κλείσιμο.
Ευχαριστούμε και πάλι το Rockway που είναι πάντα κοντά μας σε ό,τι έχουμε κάνει. Η προ τριετίας σχεδόν, υπέροχη video συνέντευξη του Mark μετά το After Party του UTH, το μαρτυρά άλλωστε. Ελπίζουμε μόνο να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών των οπαδών μας και να κάνουμε νέους με αυτό το νέο άλμπουμ. Από πλευράς μας το μόνο σίγουρο είναι ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατό για αυτό από καρδιάς. Χωρίς προσποίηση και υπέρμετρο εγωισμό. Σίγουρο είναι επίσης ότι όταν τα πούμε από κοντά επί σκηνής, να είναι προετοιμασμένοι να μας δουν να τα δίνουμε όλα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε απογοητεύσει κανέναν σε live μας και δεν νομίζω ό,τι πρόκειται να γίνει. Να ξέρετε ό,τι προσπαθούμε για το καλύτερο, ανάλογα με τις δυνατότητές μας και αυτό θα συνεχίσει όσο μας το επιτρέπουν οι συνθήκες. Ελπίζουμε σε δέκα χρόνια από τώρα να ξανακάνουμε αυτή τη συνέντευξη και πάλι. Εις το επανιδείν λοιπόν. See you on stage που λέμε και στο χωριό μου!
1212 
