Οι Deville προέρχονται από την μουσικομάνα Σουηδία, και είναι μια από τις πιο ξεχωριστές μπάντες της σύγχρονης stoner rock σκηνής, και επιστρέφουν σχεδόν μετά από μία δεκαετία για μια δυναμική ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ).
Με τον ιδιαίτερο ήχο τους που συνδυάζει τις heavy κιθάρες με ατμοσφαιρικές μελωδίες και την ανεπιτήδευτη ενέργεια της μπάντας, έχουν καταφέρει να κερδίσουν την εκτίμηση τόσο των φίλων του είδους όσο και του ευρύτερου κοινού. Ενόψει της εμφάνισης τους στο αγαπημένο υπόγειο του An, μιλήσαμε με τον Andy για τη μουσική τους, τις επιρροές τους και την αναμονή για την επερχόμενη συναυλία
–Πως νιώθετε που επιστρέφετε στην Αθήνα για μια ακόμα εμφάνιση; Έχετε κάποιες αναμνήσεις από την προηγούμενη φορά που παίξατε εδώ;
Η τελευταία εμφάνιση μας ήταν το 2016 και ήμασταν χαρούμενοι που είχαμε την ευκαιρία να έρθουμε και να παίξουμε στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Είχαμε μερικά νέα μέλη στο συγκρότημα, οπότε δεν ήμασταν ίσως πολύ δεμένοι ως συγκρότημα τότε, αλλά περάσαμε υπέροχα. Επίσης Θυμάμαι ότι παίζαμε σε ένα μικρότερο κλαμπ (Death Disco). Ένα πράγμα που δεν ήταν τόσο καλό που θυμάμαι, ήταν το γεγονός ότι η μπίρα είχε τελειώσει στα backstage και είχε απομείνει μόνο κάποιο είδος λικέρ ποτό και αυτό δεν ήταν τόσο καλό για κάποιους στο συγκρότημα. Περάσαμε υπέροχα όμως.
–Ποιες είναι οι πιο έντονες επιρροές σας στη μουσική και πώς διαμορφώνουν τον ήχο των Deville;
Soundgarden, QOTSA, Kyuss, Sabbath έχουν την τιμητική τους αλλά αργότερα επηρεαστήκαμε περισσότερο από μπάντες όπως οι Mastodon και οι Entombed και πήγαμε σε πιο metal και πειραματικά μονοπάτια. Αυτή τη στιγμή νομίζω ότι βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα σε αυτά τα είδη.
–Η Σουηδία έχει μια πολύ ισχυρή μουσική σκηνή, ιδιαίτερα στο stoner και sludge rock. Πως βλέπετε την εξέλιξη αυτών των μουσικών ειδών στην χώρα σας τα τελευταία χρόνια;
Λοιπόν, αυτοί που άρχισαν χρονικά νωρίτερα και ηγήθηκαν του κινήματος εξακολουθούν να είναι οι μεγαλύτερες μπάντες ακόμα και σήμερα. Από τότε έχουν έρθει ακόμα περισσότερες και ειδικά γύρω στο 2010 όπου δέσποζε το ρετρό κύμα και έγιναν με τη σειρά τους και αυτές μεγάλες, μεταπηδώντας σε σχετικά βαρύτερα είδη . Νομίζω ότι οι περισσότερες μπάντες πήραν τα καλύτερα στοιχεία του είδους και έφτιαξαν κάτι που ήταν δικό τους.
–Ποια ήταν η διαδικασία δημιουργίας του τελευταίου σας άλμπουμ; Είχατε κάποιον ιδιαίτερο στόχο ή έμπνευση που καθοδήγησε τη σύνθεση των κομματιών;
Φτιάχτηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οπότε ήταν περίεργο για εμάς, καθώς ήταν κάπως “αναγκασμένο” και δεν μου αρέσει αυτό. Ποτέ δεν το κάναμε έτσι στους Deville, οπότε η διαδικασία δεν ήταν τόσο διασκεδαστική. Αλλά από την άλλη, υπάρχουν μερικά τραγούδια που πιστεύουμε ότι λειτουργούν και παίζουν ζωντανά, οπότε δεν ήταν όλα άσχημα. Φτιάξαμε μερικά επιπλέον νέα κομμάτια για το επετειακό μας άλμπουμ που κυκλοφόρησε πρόσφατα και τώρα που το σκέφτομαι μάλλον έτσι έπρεπε να γίνει. Γράψαμε πολύ χωριστά και όταν ετοιμάσαμε μερικά τραγούδια προσπαθήσαμε να δούμε τι έλειπε και τι χρειαζόταν περισσότερο ο δίσκος. Εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά progressive στοιχεία, επομένως είναι μια πολύ περίεργη διαδρομή σε συνδυασμό με straight rock και metal.
–Πως σας επηρεάζει το κοινό στις συναυλίες σας; Υπάρχει κάποια πόλη ή χώρα που έχετε ξεχωρίσει για την ένταση και τη συναρπαστική ατμόσφαιρα;
Το κοινό είναι φυσικά πολύ σημαντικός παράγοντας και αν πάρουμε πίσω την ενέργεια που προσπαθούμε να προσφέρουμε, τότε έχουμε πετύχει το ιδανικό.. Ξεκινήσαμε στη Γερμανία, έτσι δημιουργήσαμε ένα μικρότερο κοινό εκεί, αλλά αργότερα κάναμε πολλά live και στο Βέλγιο και την Ιταλία, που ήταν πολύ καλό για εμάς. Αργότερα κάναμε στην Αυστραλία που ήταν επίσης υπέροχη εμπειρία συναυλιακά. Υπάρχουν ορισμένες πόλεις που ήταν πάντα καλές, οπότε θέλεις και επιδιώκεις πάντα να επιστρέφεις σε αυτές όταν βρίσκεσαι σε περιοδεία.
–Η μουσική σας έχει μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και συναισθηματική ένταση. Πως καταφέρνετε να διατηρείτε αυτή τη δυναμική στις ζωντανές σας εμφανίσεις;
Ευχαριστώ, το εκλαμβάνω ως κομπλιμέντο. Προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα σετ που να είναι ταξίδι για εμάς και τους οπαδούς. Προσπαθούμε να αιχμαλωτίσουμε το κοινό με κάποιο τρόπο και να το κρατήσουμε εκεί στα χέρια μας και μετά να το απελευθερώσουμε με κάτι επικό στο τέλος.
–Πως βλέπετε την τρέχουσα κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας, ειδικά για συγκροτήματα σαν το δικό σας, που ακολουθούν έναν πιο underground ήχο;
Αυτό το συγκρότημα ξεκίνησε και παραμένει σαν ένα χόμπι πλήρους απασχόλησης και ποτέ δεν κάναμε τίποτα απλά και μόνο σαν ευκαιρία για να βγάλουμε χρήματα. Πρέπει πάντα να νιώθουμε σωστά, αλλιώς το κάνουμε για λάθος λόγους. Φυσικά δεν είναι μια ευχάριστη βόλτα όλη την ώρα, ειδικά όταν προσπαθείς να παίρνεις σωστά τις αποφάσεις επαγγελματικά, αλλά πλέον πηγαίνει όλο και καλύτερα με τα χρόνια. Υπάρχουν πολλά must και τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνεις κοιτάζοντας τις τάσεις γύρω σου αλλά πρέπει να επιλέξεις διότι μερικά πράγματα λειτουργούν για εμάς, ενώ άλλα όχι.
–Η Αθήνα είναι γνωστή για την έντονη μουσική σκηνή της. Τι περιμένετε από την εμφάνισή σας εκεί; Έχετε κάποια ειδικά σχέδια για αυτή τη συναυλία;
Υπήρξαν κάποια λογιστικής φύσεως θέματα για να δουλέψει αυτό το σόου, οπότε τώρα που επιτέλους το φτιάξαμε, έχουμε μεγάλες προσδοκίες ότι θα είναι υπέροχη βραδιά με τα άλλα συγκροτήματα και το κοινό. Γιορτάζουμε 20 χρόνια ως συγκρότημα και αυτός είναι ένας από τους λόγους που θέλαμε να προσπαθήσουμε να επιστρέψουμε και να κάνουμε παραστάσεις όπου δεν έχουμε πάει εδώ και καιρό. Θα κάνουμε το καλύτερο σετ που έχουμε, οπότε ελπίζουμε να αφήσουμε το πλήθος πεινασμένο για περισσότερα, ώστε να μην χρειαστούν 9 χρόνια για να επιστρέψουμε ξανά στην Ελλάδα.
–Ποιες είναι οι μουσικές ή καλλιτεχνικές συνεργασίες που ονειρεύεστε στο μέλλον; Υπάρχει κάποιος άλλος καλλιτέχνης με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Αυτό είναι δύσκολο. Υπάρχουν βέβαια και ρεαλιστικές και μη. Αλλά για να αποκτήσω έναν παραγωγό όπως ο Brendan O´brien, ο Michael Beinhorn ή ο Andy Wallace θα ήταν όνειρο να συνεργαστείς.
–Καθώς το 2024 έχει φύγει για τα καλά, πες μου τα 5 κορυφαία άλμπουμ σου από πέρυσι.
Από πέρυσι δεν έχω κανένα αγαπημένο δυστυχώς. Ξέρω ότι είναι βαρετό, αλλά δεν θέλω να πω ψέματα.
–Ευχαριστώ για τη συνέντευξη Andy, μπορείς να την κλείσεις όπως θέλεις…
Εγώ ευχαριστώ, και τα λέμε σύντομα! Ανυπομονώ να ξαναδούμε την υπέροχη πόλη σας και να φάμε γύρο!
45 
