Είδος: Alternative/hard/pop rock
Δισκογραφική: 300 Entertainment
Ημ. Κυκλοφορίας: 24 Σεπτεμβρίου 2021
Des Rocs είναι το όνομα του προσωπικού project του πολλά υποσχόμενου Νεοϋορκέζου rocker Daniel Rocco, ο οποίος αποτελεί και το “next big thing” της glam, alternative arena pop-rock σκηνής, με τα τρία πρώτα EP (“Let The Vultures In”, “Martyr Parade”, “This Is Our Life”) του να χαίρουν τεράστιας αποδοχής από το κοινό (αν τα άνω των 150 εκατομμύριών streams αποτελούν ένα τέτοιο κριτήριο), με αποτέλεσμα να ανοίξει events για Rolling Stones, Muse, Grandson και αρκετούς άλλους, ενώ ταυτόχρονα σκαρφάλωσε στο top 30 του alternative radio. Not bad at all…
Περί τα τέλη Σεπτέμβρη του 2021 κυκλοφόρησε η ντεμπούτο ολοκληρωμένη και πολυαναμενόμενη δουλειά του, υπό το γενικότερο (πρωτότυπο και πιασάρικο) τίτλο “A Real Good Person In A Real Bad Place”, θεωρώντας ότι το υλικό που είχε συγκεντρωθεί ήταν αρκετό ώστε να πλαισιώσει ένα full length album.
Ομολογώ ότι άκουσα το συγκεκριμένο πόνημα αρκετές φορές (ίσως περισσότερες από ότι του έπρεπε), κατέληξα στο συμπέρασμα ότι γίνεται πολύ “ντόρος”, όχι για το τίποτα, αλλά εντάξει, τουλάχιστον όχι για τα “πολλά” και “μεγάλα” που τον προορίζουν. Έχουμε να κάνουμε με μια κοντόφθαλμη και στενή προοπτική στην alternative pop rock κουλτούρα, αντλώντας αφειδώς στοιχεία από Muse, My Chemical Romance, σαφέστατα από White Stripes κι ενίοτε από Green Day, συνδυάζοντας τα σ’ ένα αδιάφορο κολλάζ, επιδιώκοντας να τα παρουσιάσει με μια πιο ιδιαίτερη artistic ματιά.
To ότι αποτελεί μια πολύ καλή self-released παραγωγή, δε σώζει το πολύ- διαφημισμένο album από τη μετριότητα, παρά την εξέλιξη-αλλαγή που ευαγγελίζεται ο δημιουργός του όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, με τον ήχο, την ενορχήστρωση και τα riff-άκια του να είναι τόσο τριμμένα, δίχως λάμψη και άστοχη διοχέτευση της έντασης, που αγνοείς πάραυτα το χαρακτηρισμό glam που το συνοδεύει.
Πέρα από τα εναρκτήρια “Tick” και “Why Why Why”, με αρκετή ωμότητα στο ύφος και ιδιαιτερότητα στο στίχο, να προϊδεάζουν για κάτι καλό, η συνέχεια αποδεικνύεται βαρετή και κατώτερη των προσδοκιών. Τα “Hanging By a Thread” και “Born to Lose” να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να βγάλουν κάτι catchy, το “The Devil Inside” απλά να πιάνει χώρο, ενώ το “Rabbit Hole” να είναι ένα απλά απογοητευτικό φινάλε.
Πραγματικά δε γνωρίζω αν alternative pop – rock προαναφερθείσες επιρροές του Daniel Rocco, περνούν μια νέα περίοδο αναζωογόνησης, πάντως δεν έχει επέλθει ο πλήρης κορεσμός του είδους για να πούμε ότι ο εν λόγω καλλιτέχνης τους αναβιώνει ως ρετρό είδος. Όποιος κι αν ήταν ο στόχος του έργου του, δε με έπεισε. Οι θιασώτες της εν λόγω σκηνής πολύ αμφιβάλλω ότι θα πεισθούν επίσης, ότι ο εν λόγω κύριος είναι το πνευματικό παιδί του Bowie και του Mercury, καθώς παρουσιάζεται.
Δεν περιγράφω άλλο.
Official Web-site: https://desrocs.com/
YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCioVQ2Fi612Ax5sBC5z6h3A
Facebook: https://www.facebook.com/IamDesRocs
Instagram: https://www.instagram.com/iamdesrocs/?hl=el
960 
