Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 7 Φεβρουαρίου 2020
Το γεγονός πως οι Ολλανδοί Delain είναι στην πραγματικότητα ένα σχήμα που δημιούργησε ο πρώην keyboardist των Within Temptation, Martijn Westerholt, ανοίγει αυτόματα ένα συγκεκριμένο πεδίο ήχων και εντυπώσεων. Αν προσθέσει κανείς σε όλα αυτά και την τραγουδίστρια Charlotte Wessels, που ήταν από την αρχή της διαδρομής η επιλογή για το μικρόφωνο, ο ήχος αρχίζει σχεδόν να φτάνει στα αυτιά.
Στο έκτο φετινό άλμπουμ τους οι Ολλανδοί αναπαύονται με σιγουριά στα κεκτημένα τους, έχοντας λίγο πολύ διαμορφώσει μια κατεύθυνση που τους χαρακτηρίζει, με τις διαφορές να εντοπίζονται στις λεπτομέρειες των ισορροπιών τους. Με έναν τίτλο που σύμφωνα με τη Charlotte που τον εμπνεύστηκε, υπονοεί την απόσταση ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο που μοιάζει να φλέγεται, και τον ηλεκτρονικό, ψηφιακό κόσμο των τέλειων ανθρώπων με τις ιδανικές αποσπασματικές ζωές, οι Delain επιχειρούν να μεταφέρουν στη μουσική όλες αυτές τις εντυπώσεις.
Ο συνθετικός πυρήνας των Westerholt/Wessels είδε και τον κιθαρίστα Timo Somers να αναμιγνύεται πιο ενεργά στην πρόοδο των τραγουδιών μαζί τους, ενώ κάνει μέχρι και φωνητικό ντουέτο με την Charlotte στο εναρκτήριο “One Second”. Ο Westerholt φυσικά συνεχίζει να κρατά τα ηνία του γενικού ελέγχου, έχοντας το ακριβές πεδίο των Delain στο μυαλό του και βάζοντας την κατάλληλη κορνίζα στο φινάλε με την παραγωγή του. Είναι άλλωστε πια παγιωμένη η πρόθεση του γκρουπ να κυνηγά μελωδίες-βδέλλες στο μυαλό. Και είναι και αυτόματη η διαδικασία διαχείρισης αυτών των μελωδιών που φινίρονται από έναν “keys driven” ήχο και την ευγενική φωνή της κυρίας του γκρουπ. Έτσι δεν είναι έκπληξη πως η έναρξη του άλμπουμ, όπου το επίσης άμεσο “We Had Everything” διαδέχεται το “One Second”, είναι παραπάνω από φιλική για τα αυτιά που έχουν εξοικειωθεί σε αυτό το πολυτελές “pop metal”. Δύσκολα όμως παραβλέπεται η πραγματικότητα πως έχει την εύνοια να διευρύνεται με διάφορα στοιχεία.
Ήδη από την επιμονή του “Chemical Redemption” κερδίζει έδαφος η ελεγχόμενη δύναμη των ριφ που μπορεί να ακούγονται να φτάνουν από τη χώρα του μοντέρνου metal και του djent, καλλωπίζονται όμως μέσα στη χοάνη του μεταξωτού ήχου τους. Έχουν να μοιραστούν άλλωστε έναν χώρο με συμφωνικά μέρη, χορωδιακά στοιχεία, ηλεκτρονικές προσθήκες και να συνεχίσουν να έχουν ένα pop, για τα δεδομένα του χώρου, αποτέλεσμα. Οι συνθέσεις με όλα τα παραπάνω όπλα στη φαρέτρα, ποικίλλουν και είναι σίγουρα καλοδουλεμένες. Η φωνή της Charlotte είναι , όσο και αν η αποτελεσματικότητά της πάνω στον καθένα είναι υποκειμενική, σε κάποια κεφάλαια του δίσκου αληθινά σπουδαία, όπως για παράδειγμα στο σκοτεινό και αγωνιώδες “Creatures”, μια από τις κορυφαίες στιγμές.
Άλλη μια ξεχωριστή ερμηνευτική της κατάθεση έρχεται στο επικό “Masters Of Destiny”, με τα χρώματά της να σηκώνουν ψηλότερα ένα κομψό συμφωνικό δράμα, ενώ κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές της μελωδίες σημαδεύουν τον ύμνο “Legions Of The Lost”. Υπάρχει μια έντονη αίσθηση πως το δεύτερο μέρος του άλμπουμ συνεχίζει να τεντώνει την προσοχή του ακροατή, ώσπου να σφραγιστεί από ένα σπουδαίο instrumental, το “Combustion”.
Το “Apocalypse & Chill” πηγαινοέρχεται μουσικά ανάμεσα στις δυο λέξεις-κόσμους της γενικής του σύλληψης, υπάκουο όμως στο πνεύμα του γκρουπ. Για τους ακροατές του συγκεκριμένου ήχου υπάρχει ένας πλούτος εντυπώσεων και μελωδιών και εύκολα θα τους ρουφήξει στην κλιμακωτή του διαδρομή. Για όλους του υπόλοιπους εκεί έξω, αν υπάρχει πιθανότητα να αφήσουν στην άκρη την εύκολη εντύπωση και περιφρόνηση του ευτελούς που έχουν για τέτοια μουσική, είναι πολύ πιθανό ο χρόνος να τους αποκαλύψει μια πολύτιμη έκπληξη.
http://www.delain.nl/
https://www.facebook.com/delainmusic/
https://www.instagram.com/delainofficial/?hl=el
https://open.spotify.com/artist/6pIRdCtSE5hLFfIfcTAicI
713 
