Τα ακραία καιρικά φαινόμενα της Παρασκευής συνδυάστηκαν άψογα σε μία ακραία ηχητική συγκυρία από τους Chthon, Kvadrat και τους Defacement στο An club, μια ευγενική χορηγίας της Ten Out of Ten.
Παρά το δριμύ ψύχος που επικρατούσε ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο Extreme Metal κάλεσμα από νωρίς και εκεί που λέγαμε να κατέβουμε γρήγορα στο υπόγειο της Σολωμού μπας και ζεσταθεί το κοκαλάκι μας, οι Chthon φρόντισαν να μας κρατήσουν στη “συντήρηση” με τα ψυχρά μουσικά κύματα που εξέπεμπαν.
Η πεντάδα ίδρωσε την φανέλα και με το παραπάνω και στο μόλις δεύτερο live τους εδραιώθηκε στα συναυλιακά δρώμενα με το ολοκληρωτικό Blackened Death Metal τους. Βέβαια εδώ που τα λέμε δεν είναι και πρωτάρηδες δα, καθώς είναι πρώην μέλη των Ixpapalotl και Plague και το κατέχουν το αντικείμενο.
Old school ηχητική προσέγγιση με προοδευτικό πνεύμα, γέμισαν το χώρο με παράνοια, σκοτάδι, αποκρυφισμό και παγωμένα Σκανδιναβικά riffs μεταφέροντας ένα αίσθημα μοναξιάς και ψυχικής ερήμωσης.
Υπήρξαν κάποια μελωδικά ιντερλούδια και ορισμένες μελαγχολικές ατμόσφαιρες που λειτουργούσαν σαν φως, όμως στο τέλος το σκοτάδι ήταν αυτό που τα επισκίαζε και τα μαύρισε όλα.
Η μπάντα έδωσε μία πειστική εμφάνιση που σε κάνει να αδημονείς για την επόμενη καθώς και για το διάδοχο του “Eremite”.
Με τα ηχεία να παίζουν μεταξύ άλλων το “Tampa Peluru” από Hegemony of God η απαραίτητες σκηνικές ανακατατάξεις συντελέστηκαν με γοργά βήματα και πριν το καταλάβουμε οι Kvadrat βρισκόντουσαν επί σκηνής.
Στο δεύτερο live και για αυτούς, η μοναχική οντότητα του Kvadrat για τις ανάγκες της ζωντανής μουσικής απεικόνισης αυτού, παρουσιάστηκε μέσα από τέσσερις ζωντανές εκφάνσεις καλλιτεχνών και δικαιολόγησαν τον ντόρο γύρω από τη μυστηριακή ύπαρξη του συγκροτήματος και του εκπληκτικού “The Horrible Dissonance of Oblivion”, με τον κόσμο να έχει αυξηθεί σημαντικά δείγμα της αποδοχής και εκτίμησης.
Αξιοσημείωτο ότι καθόλη την εμφάνιση οι Khalil και Ahmed από τους Defacement παρακολουθούσαν με αμείωτο ενδιαφέρον την μπάντα να τα κάνει όλα γης μαδιάμ αποκτώντας το mentality για τη συνέχεια.
Οι Kvadrat όπως είπαμε με πλήρη σύνθεση, πρόσφερε μία δυναμική και ατμοσφαιρική παρουσία συνδυάζοντας Death και Black Metal με dissonant στοιχεία και ορισμένες Crust απολήξεις.
Η μουσική τους γεμάτη “παγωμένα” riffs και ατμοσφαιρικές μελωδίες δημιούργησε μία παγερή και πνιγηρή κατάσταση, όχι -4°C που λέει και το κομμάτι αλλά -66°C, που μας κράτησε καθηλωμένους σε σημείο να πάθουμε γάγγραινα.
Η ερμηνεία τους ήταν άνω ποταμών, με τον Ivan να εντυπωσιάζει με τις φωνητικές του ικανότητες. Τολμώ να πω πως στο σύνολο της η εμφάνιση των Kvadrat ήταν αψεγάδιαστη και η ατμοσφαιρική διάσταση της μουσικής τους για τους παρευρισκόμενους αποτέλεσε μοναδική εμπειρία.
Και όπως προαναφέραμε ήταν μόλις το δεύτερο live τους, οπότε να τους ευχηθούμε να τα 666-σιάσουν. Με τέτοιες μουσικές είμαι σίγουρο πως The Sun No Longer Rises.
Τα μέλη των Defacement αφού άλλαξαν ρόλους από οπαδοί σε μουσικοί που επρόκειτο να ανέβουν στη σκηνή, με χαμηλό προφίλ, κάτι που σε κέρδιζε αμέσως ξεκίνησαν τις προετοιμασίες και το απαραίτητο soundcheck, για να δικαιολογήσουν τον διθύραμβο που ακολουθεί αυτούς και το εκπληκτικό “Duality”.
Τα φώτα έσβησαν με το κουαρτέτο επί σκηνής και η επέλαση τους, έστειλε την κακοκαιρία Coral για τσάι στο διάολο και ακόμα παραπέρα.
Οι Defacement είναι μία ανερχόμενη μπάντα του ακραίου ήχου και το γεγονός ότι έφεραν τον εκρηκτικό τους ήχο στη σκηνή του An, ήταν τρανταχτή απόδειξη της ικανότητας τους και του πάθους τους από την αρχή μέχρι και το τέλος της εμφάνισης.
Ακραίες ταχύτητες που θύμισαν υπερταχεία, ισορρόπησαν ανάμεσα στα χαοτικά, τεχνικά riffs (σε σημείο καλοπροαίρετης επιδειξιομανίας) και τις στοιχειωτικές μελωδίες σε άψογο βαθμό επιδεικνύοντας τεχνική ικανότητα και ένταση σε όλο το σετ από κάθε ένα μέλος τους.
Πραγματικά υπήρξαν στιγμές που χαζεύοντας κυριολεκτικά την ταστιέρα του Khalil, τα δάκτυλά του έμπαιναν σε συνθήκη shredding και ακροβατούσα στα όρια της επιληψίας, ενώ για τον ίδιο ήταν μία χαλαρή Παρασκευή βράδυ κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα.
Από την άλλη τα βορβορώδη γρυλίσματα και οι υψηλές κραυγές διαπερνούσαν τον αέρα υποστηρίζοντας την δουλειά των κιθάρων και ταράζοντας τον ψυχικό μας κόσμο και νεκρόνωντας τους νευρώνες του εγκεφάλου, οι οποίοι έδιναν εντολή για ανελέητο head banging με τις μυϊκές ομάδες να μην ακολουθούν καθώς είχαν υποστεί σοκ.
Ιδιαίτερη μνεία στο rhythm section με μπάσο και τύμπανα βγαλμένα από άλλη διάσταση όπου με αδυσώπητη ορμή, ένταση και ταχύτητα έφεραν εις πέρας τις πολύπλοκες συνθέσεις του συγκροτήματος και όλους εμάς στα όρια της παράνοιας και της κατάρρευσης.
Οι ατμοσφαιρικές εναλλαγές μεταξύ συντριπτικών τμημάτων που βασίζονται στο blast-beat και στα απόκοσμα, μελωδικά ιντερλούδια έδειξαν τη μαεστρία της δυναμικής του Defacement αναγάγοντας τους σε ελπίδα του ακραίου ήχου.
Με το τέλος της εμφάνισης λίγο πριν τις 00:00 αναζητήσαμε την έξοδο ώστε να μας χτυπήσει το αεράκι που φάνταζε ζεστό σε σχέση με την ατμόσφαιρα στο An για να επανέλθουμε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις μετά και την “παραμόρφωση” που δεχτήκαμε.
Για τις λεπτομέρειες Defacement-κακοκαιρία Coral σημειώσατε άσσο.
Φωτογραφίες: ‘Εφη Γαλιατσάτου
349 
