Όταν επισκέπτεται την Ελλάδα ένα σχήμα που μετράει μόλις 6 χρόνια ζωής και με κάθε κυκλοφορία του κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς, μιλάμε για ένα σπάνιο και συνάμα χαρμόσυνο γεγονός. Κι όταν εν λόγω group έχει βγάλει κι έναν από τους καλύτερους death δίσκους του 2024, τότε μιλάμε για Ten out of Ten Productions! Μετρώντας πλέον ώρες πριν την παρθενική εμφάνιση των Defacement στη χώρα μας (εισιτήρια εδώ), ο Βασίλης Χατζηβασιλείου άδραξε την ευκαιρία για να μιλήσει με τον Khalil Azagoth, ως προθέρμανση του τι έπεται την Παρασκευή 21/02 στο An Club!
Καθώς οι Defacement μπορεί να μην ακόμα είναι ένα οικείο όνομα για τους περισσότερους ακροατές, πώς θα περιέγραφες την ουσία της μπάντας σε κάποιον που δεν έχει ακούσει ποτέ τη μουσική σας;
Οι Defacement είναι μια extreme μπάντα με πολλές διαφορετικές επιρροές. Δεν περιορίζεται στο black ή το death metal. Συνθέτω τα μέρη όπως θεωρώ ότι θα ταιριάξουν για να δημιουργήσουν το τελικό αποτέλεσμα.
Οι Defacement ξεκίνησαν σαν ένα side project των Deathcrush. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας το πώς δημιουργήθηκε η μπάντα και τις εμπειρίες που επηρέασαν τον ήχο και τη μουσική κατεύθυνση των Defacement;
Συνάντησα το Mark online και τον ρώτησα αν ενδιαφέρεται να ηχογραφήσει τα drums για εμάς. Αφού είχαμε ήδη ηχογραφήσει τα drums, σε εκείνη τη φάση ένιωσα ότι χρειαζόταν κάτι διαφορετικό οπότε έγραψα riffs πάνω από τα ήδη ηχογραφημένα drums και ακουγόταν πολύ ανώτερο. Από τότε προτιμώ να ακολουθώ αυτή την κατεύθυνση σε σύγκριση με του raw black metal.
Την παραγωγή για το ντεμπούτο σας “Deviant” την κάνατε μόνοι σας, ενώ το “Defacement” κυκλοφόρησε μέσω της I, Voidhanger και το “Duality” μέσω της Avantgarde Music. Τι διαφορές συναντήσατε κατά τη διάρκεια της παραγωγής των τριών αυτών δίσκων; Υπήρξαν αλλαγές στη δημιουργική σας διαδικασία;
Στο “Deviant” και στο ομώνυμο ο Ahmed και εγώ αναλάβαμε το mixing και την επικοινωνία με το studio όπου και τα ηχογραφήσαμε. Μετά, στο “Duality”, αφού συνέθεσα τον δίσκο θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό οπότε αφήσαμε τον Tadzio να αναλάβει το mixing. Όσο για τις αλλαγές στη δημιουργική διαδικασία: Το 2021 ξεκίνησα να σπουδάζω jazz και αυτό προφανώς επέκτεινε τις μουσικές μου γνώσεις και τη δημιουργικότητά μου και ασφαλώς είχε μεγάλη επιρροή και στις συνθέσεις μου.
Το όνομα Defacement αλλά και το artwork φαίνεται να περιέχουν ένα δυνατό μήνυμα. Μπορείς να εμβαθύνεις λίγο στο concept πίσω από το όνομα και το πώς αυτό αντικατοπτρίζει τα themes που εξερευνάτε μέσω της μουσικής σας;
Πέρα από αυτό που υποδηλώνει το όνομα, για εμάς Defacement είναι και ένα πλάσμα που αντιμετωπίζει προκλήσεις και ολόκληρη η ύπαρξή του βασίζεται στο να μπορεί να τις ξεπερνάει. Το όνομα επίσης αναφέρεται σε αρκετές προσπάθειες αποκλεισμού – υποτίθεται «για προσωπικούς λόγους» – τους οποίους προσποιούμαστε ότι αγνοούμε μιας και θεωρούμε χάσιμο χρόνου να ασχοληθούμε. Προτιμούμε να ακολουθούμε το δρόμο που έχουμε χαράξει και να διατηρούμε την προσήλωσή μας σε αυτό που κάνουμε.
Στους στίχους σας υπάρχει μια ξεκάθαρη προσήλωση σε προσωπικές δυσκολίες, κοινωνική επιθετικότητα, και εσωτερικές διαμάχες. Πώς θεωρείς ότι η μουσική σας μπορεί να λειτουργήσει σαν ένας τρόπος αντίστασης ενάντια στις διάφορες μορφές κοινωνικής καταπίεσης για τις οποίες τόσο συχνά γράφετε;
Η μουσική και οι στίχοι μπορούν να είναι και μια διέξοδος από το να νιώθεις κάθε φορά ότι δημιουργείς λάθος εντυπώσεις στους άλλους. Μερικές φορές είναι οι εσωτερικές διαμάχες και ο τρόπος σκέψης που είναι το θέμα της στιγμής. Και ένα τέτοιο μουσικό μέσο βοηθάει να καταλάβουμε το ρόλο που παίζουμε και ότι, τελικά, οι κοινωνικές συναναστροφές δεν είναι απαραίτητο να πετυχαίνουν κάθε φορά. Ο καθένας σκέφτεται διαφορετικά και, σαν ώριμοι άνθρωποι, το έχουμε πλήρως αποδεχτεί αυτό.
Στο κομμάτι “Wounded” υπάρχει μια συμμετοχή από τον Brendan Sloan των Convulsing. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία, και πώς τα φωνητικά του συνεισέφεραν στο theme του κομματιού; Επίσης, να περιμένουμε κι άλλες συνεργασίες στο μέλλον;
Ο Brendan είναι καλός φίλος μας και ένας από τους πιο ξεχωριστούς μουσικούς στη σκηνή. Δεν έχουμε συζητήσει ακόμα άλλη συνεργασία μαζί του, αλλά αν οι περιστάσεις το επέτρεπαν θα το κάναμε με μεγάλη χαρά.
Οι στίχοι σας, ειδικά στο “Defacement”, φαίνονται πολύ προσωπικοί και γεμάτοι υπαρξιακό άγχος. Θα μπορούσες να μας πεις περισσότερα για τις εσωτερικές διαμάχες που θέλετε να περάσετε, και πώς αυτά τα συναισθήματα καθοδηγούν την κατεύθυνση που ακολουθεί η μουσική σας;
Ο Ahmed και εγώ είμαστε φίλοι από πριν ξεκινήσουμε τους Defacement και τους Deathcrush. Είναι μια φιλία που κρατάει από το λύκειο και, παρόλο που μετακομίσαμε σε διαφορετικά μέρη, ήμασταν πάντα σε καθημερινή επαφή και μιλούσαμε για τις εμπειρίες μας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε, οι οποίες αργότερα μετουσιώθηκαν σε στίχους. Η γραφή του Ahmed δεν έχει πρόθεση να φανεί ποιητική, αλλά με το να ταιριάζουν οι στίχοι σε συγκεκριμένα riffs ή μέρη η ιστορία που αφηγούνται γίνεται πιο προσβάσιμη και για εμάς.
Έχετε επιλέξει μια πιο μινιμαλιστική προσέγγιση στην παρουσία σας, με πολύ λιγότερα posts και συνεντεύξεις σε σύγκριση με τις περισσότερες μπάντες εκεί έξω. Πρόκειται για μια συνειδητή απόφαση ή αυτή απλά αντικατοπτρίζει την προσέγγισή σας απέναντι στη μουσική και τη μουσική βιομηχανία γενικότερα;
Ναι, είναι μια απόλυτα συνειδητή απόφαση. Το θέμα είναι ότι, αν και μας αρέσει πολύ να μιλάμε για τη μουσική, δεν προτιμούμε να μιλάμε τόσο για τους εαυτούς μας γιατί θεωρούμε ότι και η προσωπική ζωή είναι εξίσου σημαντική.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ο τελευταίος δίσκος σας “Duality”, μαζί με το “Absolute Elsewhere” των Blood Incantation και το “Cutting The Throat of God” των Ulcerate ήταν τα top 3 extreme metal album της περσινής χρονιάς. Μπορείς να μας πεις το δικό σου top 3 για το 2024;
Η λίστα με τους αγαπημένους μου δίσκους είναι ατελείωτη, αλλά αφού ρώτησες για το top 3:
Baring Teeth – The Path Narrows
Convulsing – Perdurance
Ad Nauseam – Imperative Imperceptible Impulse
Τι μπορούν να περιμένουν οι φίλοι των Defacement στο άμεσο μέλλον; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση που εξερευνάτε μουσικά ή σαν concept για τον επερχόμενο δίσκο σας;
Αισθανόμαστε ότι κάθε νέα κυκλοφορία είναι ένα βήμα ανάπτυξης και κάτι που μας βοηθάει να εξελιχθούμε. Ίσως είναι το ότι από όταν ξεκίνησα να σπουδάζω μουσική και να περιβάλλω τον εαυτό μου με καλούς καθηγητές έχω επεκταθεί σε πολλές νέες κατευθύνσεις τις οποίες προσπαθώ να αφομοιώσω όλο και περισσότερο. Όλη αυτή η διαδικασία μας γεμίζει περιέργεια και ανυπομονησία να δοκιμάσουμε νέους ήχους και ιδέες, γι ‘αυτό και είμαστε τόσο παθιασμένοι με αυτό.
115 
