Έφτασε η στιγμή για την καθιερωμένη σύναξη για το ετήσιο φεστιβάλ του Death Disco, όπου και φέτος το Rockway.gr έδωσε δυναμικό παρών,σε μια συναυλιακή εκδήλωση που πραγματικά αξίζει να υφίσταται και να υποστηρίζεται διότι το κοινό έχει την σπάνια δυνατότητα να βλέπει και να ακούει συγκροτήματα τα οποία δίνουν το στίγμα τους στο παρόν,το παρελθόν και το μέλλον του σκοτεινού ήχου.
Ο κόσμος συγκεντρωμένος από νωρίς σε ένα Gagarin, που θα ζούσε μοναδικές στιγμες. Αρχικά, περί τις 20:20, έκαναν την εμφάνιση τους οι δικοί μας Data Fragments, με τον μοναδικό τους ήχο, αναδεικνύοντας πραγματικά τις αρετές τους ως συγκρότημα. Ταπεινή μου εκτίμηση, ειδικά τώρα που τους είδα και στο “σανίδι”, είναι ότι το μέλλον τους ανήκει.
Οι minimal ρυθμοί που επιτάσσει η coldwave αισθητική τους εναλλασσόταν σε ένα γαϊτανάκι ήχων και συναισθημάτων. Οι πρώιμες Cure καταβολές κάνουν την εμφάνιση τους, δίνοντας την αίσθηση ενός “Faith” ή ενός “Pornography” στα καλύτερα του. Απλοί, λιτοί και ουσιαστικοί έδειξαν δυνατότητες με εμφάνιση που αρμόζει σε συγκρότημα μεγάλου βεληνεκούς και δεν έδειξαν να έχουν τον άχαρο ρόλο ενός opening group σε ενα festival.
Το χειροκρότημα που εισέπραξαν στο τέλος, φανερώνει ότι είναι σε σωστό δρόμο, εμένα σίγουρα με κέρδισαν και εάν μου δοθεί η ευκαιρία, σίγουρα θα τους τιμήσω πάλι, well done boys…..
Data Fragments setlist:
Intro
Grown men
Untitled
No Sign Of Life
Walking In The Rain
Anymore
Another Day
Falsifies The Fact
Nothing There
Η συνέχεια, μετά από ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα, περί τις 21:15 άνηκε στους ανερχόμενους Iταλούς Soviet-Soviet, οι οποίοι με τον επικοινωνιακό χαρακτήρα του μπασίστα Andrea Gionetti και σίγουρα με την θεατρικότητα και τους εξαιρετικούς “ακροβατισμούς” του κατόρθωσε να κρατήσει ζεστό το κοινό , παρόλα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στον ήχο τους, τα οποία σε μεγάλο βαθμό δεν τους επέτρεψαν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους (ιδιαίτερα λόγω της μεγάλης κοιλιάς που έκανε το set τους όταν κάηκε η κεφαλή του ενισχυτή του Gionetti, γεγονός που αναφέρω και παρακάτω).
Δεν αρνούμαι ότι οι έντονη φωνητική χροιά του Andrea, φανέρωνε τις PLACEBO επιρροές τους με μια μικρή ιδέα από την αισθητική των INTERPOL, κομμάτια όπως το “Ecstasy”,”Νο Lesson” και “Endless Beauty” δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να βαδίσει το συγκρότημα, κυρίως στα μελωδικά σημεία τους που ήταν πιο άρτιοι.
Γενικά όμως ο ήχος τους ήταν αρκετά “τραχύς” και σίγουρα σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε το γεγονός με την άτυχη στιγμή που κάηκε ο ενισχυτής του μπασίστα Andrea Gionetti με αποτέλεσμα να τζαμάρει ο ντράμερ και ο κιθαρίστας του συγκροτήματος με ομολογούμενος καλό αποτέλεσμα φανερώνοντας και τον επαγγελματισμό τους, φιλότιμοι με δυνατότητες και σίγουρα αρκούντως άτυχοι, έκαναν μια τίμια εμφάνιση.
Soviet Soviet setlist:
Ghost
Endless Beauty
1990
Remember Now
Fairy Tale
Ecstasy
Rainbow
Introspective Trip
Change With The Sun
No Lesson
Further
Pantomime
Σίγουρα όμως μεγάλο μέρος του κοινού, ανάμεσα τους και εγώ, είχαμε έρθει για αυτήν την στιγμή, να ακούσουμε ένα δίσκο ορόσημο, που “χάραξε”την ίδια μας την ζωη και μας έδωσε την ώθηση για την ενασχόληση μας με τον σκοτεινό ήχο. Η Λευκή Συμφωνία είναι κάτι παραπάνω από μια μπάντα, έχει σημαδέψει μια ολόκληρη εποχή, γαλουχώντας με τους “Μυστικούς Κήπους” ολόκληρες γενεές.
Η ώρα είχε φτάσει 22:45, o Θοδωρής Δημητρίου, ξεκινά με το ομώνυμο κομμάτι την αφήγηση μιας ολόκληρης εποχής, πιστεύω ότι όλοι βιώναμε ένα όνειρο, ειδικά στο σημείο που η μελόντικα μπήκε στα χείλη του τραγουδιστή,για εμένα ήταν η απολυτή ανατριχίλα. Πόσο απλή μπορεί να γίνει η μουσική και πόσο ισχυρά συναισθήματα μπορεί να προσφέρει. Η απόδοση της μπάντας κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα, ο χρόνος πάγωνε τις στιγμές, άλλωστε οι “Μυστικοί Κήποι” ακόμη και σήμερα έχουν την δύναμη της ποίησης των στίχων και οι μελωδίες ακόμη και τώρα ακούγονται τόσο “φρέσκες”.
Το κοινό, έχει παραδοθεί σε μια άνευ όρων μυσταγωγία αισθήσεων, πιστεύω ακράδαντα ότι η συγκεκριμένη εμφάνιση θα μείνει χαραγμένη με ανεξίτηλα γράμματα, σε όσους παρευρέθησαν, στιγμές ασύλληπτες με το “Ποιος Θα Διώξει Μακριά Την Θλίψη”,”Μελαγχολία”, το all time classics ”Η Βροχή Πέφτει Δυνατά”, το “Λευκό Φως”, το υπέροχο “Λευκοί Άγγελοι”.
Προσωπικό μου απωθημένο, ο συγκεκριμένος δίσκος, όπως φαντάζομαι και πολλών άλλων, πραγματικές στιγμές συγκίνησης, μια απόλυτη εμφάνιση από ένα εξαιρετικό συγκρότημα, που έχει να προσφέρει πολλά ακόμη. Τα λογία είναι περιττά….
Λευκή Συμφωνία setlist:
Μυστικοί Κήποι
Νεκροί Άγγελοι
Λευκό Φως
Μελαγχολία
Πανικός
Ένα Μέρος Να Κρυφτώ
Υγρό Καρδιακό Άρωμα
Η Βροχή Πέφτει Δυνατά
Ποιος Θα Διώξει Μακριά Την Θλίψη
Εάν έως τώρα είχαμε μια υποψία του τι θα περιμέναμε, αυτό που ακολούθησε δεν το περιμέναμε ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Το ρολόι έδειξε 23:45, από την στιγμή που οι The Chameleons πατούν στη σκηνή του Gagarin, ο χρόνος σταμάτα. Ότι και να πω για τον Mark Burgess και την παρέα του, γιατί μια παρέα καταλήξαμε όλοι στο τέλος, είναι λίγα.
Αρχικά αφού μας ευχαρίστησε ο Mark Burgess, απευθυνόμενος στο κοινό, που τους δεχθήκαμε στο σπίτι μας, η απάντηση που έλαβε ήταν ότι αυτοί ήταν το σπίτι μας και η αλήθεια είναι αυτή. Την επόμενη περίπου μια ώρα ζήσαμε την απολυτή μουσική ονείρωξη, με παρουσία επιβλητική και ήχο σχεδόν αψεγάδιαστο, ένιωσα ότι βρισκόμουν σε μια Βρεταννική Pub της δεκαετίας του 80”, υγρή και σκοτεινή, άλλα με τόσο έντονα συναισθήματα, τα οποία τόσο απλόχερα μας χάρισαν οι The Chameleons.
Ένα θα πω μόνο ”Pleasure And Pain”, πραγματικά χωρίς ανάσα οι ύμνοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο. Το κοινό εκστασιασμένο, να χορεύει, να τραγουδά, να ονειρεύεται μεσα από τους διαχρονικούς ήχους ενός εμβληματικού συγκροτήματος που πότε δεν έλαβε την αναγνώριση που του άρμοζε.
Τραγούδια όπως “Swamp Thing”, “Intrigue In Tangiers”, ”One Flesh”, ”A Person Isn’t Safe Anywhere These Days” ή το εκπληκτικό “Perfume Garden”, ”Second Skin” και φυσικά το ανεπανάληπτο “In Shreds”, δεν γράφονται κάθε μέρα.
Ο χρόνος πέρασε σαν νερό και σίγουρα ξεδιψάσαμε, μεσα από τις μελωδίες που μας πρόσφεραν απλόχερα οι The Chameleons, κάτι το οποίο ήταν εμφανές στα πρόσωπα όλων όσων παρακολουθήσαν το DeathDisco minifest, που τείνει να γίνει θεσμός. Νιώθω την ανάγκη να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διοργανωτές για την άρτια οργάνωση του φεστιβάλ. Εγώ πάλι θα προσπαθήσω να μαζέψω τα κομμάτια μου, μέχρι την επόμενη φορά…..
The Chameleons setlist:
A Person Isn’t Safe Anywhere These Days
Here Today
Pleasure and Pain
Looking Inwardly
Perfume Garden
Return of the Roughnecks
Intrigue in Tangiers
Caution
One Flesh
Singing Rule Britannia
Second Skin
(encore):
Swamp Thing
In Shreds
Φωτογραφίες/video: Ιωάννης Φράγκος
1270 
