Είδος: Sludge/ Doom Metal
Δισκογραφική: MNRK Heavy
Ημ. Κυκλοφορίας: 4 Μαρτίου 2022
“All I Had (I Gave)” ερμήνευε και διατυμπάνιζε προ αμνημονεύτων ετών ο συμπαθής Kerry King του Sludge, επίσης γνωστός και ως Kirk Windstein και αναμφισβήτητα ιθύνων νους και ηθικός αυτουργός πίσω από τους “λoστούς”. Η παραδοχή αυτή από τον γράφοντα προήλθε αφενός από την κάποια ομοιότητα με τον προαναφερθέντα, εξαιρουμένου του τιμημένου goatee, και αφετέρου λόγω της συνέπειας αλλά και συνέχειας (θυμίζοντας τον έταιρο φαλακρό πράκτορα) που αποδεικνύει μέσα από προσωπικές solo ενασχολίες, συνεργατικές δουλειές αλλά και μέσα από τις καλλιτεχνικές του εκφράσεις με το “πνευματικό του παιδί” ανά τα χρόνια. Ξεκαθαρίζοντας περίτρανα ότι έχει πολλά να πει και να δώσει, όπως προκύπτει μέσα από το καινούριο του πόνημα “Zero and Below”.
Οι βετεράνοι Sludge Masters επιστρέφουν έξι χρόνια μετά το “ The Serpent Only Lies” στον τόπο του εγκλήματος, τους λασπωμένους βάλτους της Louisiana, διαιωνίζοντας και ενισχύοντας με την έντονη παρουσία και τη μουσική τους το “τρίφυλλο” της ευτυχίας, όπου μετουσιώνεται σε τρίπτυχο της επιτυχίας, το οποίο δεν είναι άλλο από το Hardcore, Black Sabbath και Doom, αλλάζοντας λίγο το top-3 των προτεραιοτήτων τους και προσδιορίζοντας κάτι διαφορετικό για το ιδίωμα.
Το συγκρότημα παίζει μεθ’ορμής ακαθέκτου παρά τα χρονάκια που κουβαλάει, μα με αρκετά κιλά @ρχίδι@ κάτω από τα σορτσάκια που φοράει κατεβάζοντας αισθητά τα bpm, σε σημείο που να ακούγεται και σαδιστικά αργά μερικές φορές, ποντάροντας στη σήψη και την πένθιμη χροιά της Doom ριφολογίας διαμέσου κοιμητηρίου. Η παλιοπαρέα από την Νέα Ορλεάνη πατάει γερά στα πόδια της επαινώντας τα βαλτώδη πάτρια εδάφη, καθώς ο ήχος τους θυμίζει αναπόφευκτα Eyehategod, Acid Bath καθώς και Asbestosdeath, πρώιμους Sleep και Neurosis μεσαίας περιόδου, ενώ ταυτόχρονα λοξοκοιτάει προς Γηραιά Αλβιώνα και συγκεκριμένα την αγία τριάδα του Βρετανικού Doom/Death αφαιρώντας από την εξίσωση το Death και προσθέτοντας έξτρα στοιχεία από το Doom. Πάντως για τον γράφοντα ο ήχος και η όλη προσέγγιση της μπάντας είναι φιλικά προσκείμενη προς την κολλεκτίβα των Shrinebuilder και το ανυπέρβλητο προ δεκαετίας plus ομότιτλο ντεμπούτο.
Το νέο συστατικό που ενσωματώνει το συγκρότημα στον ήχο του σε αισθητά μεγαλύτερο βαθμό από το παρελθόν, είναι αυτό της μελωδικότητας καθώς εμφανίζει την ευαίσθητη πλευρά του, χωρίς φυσικά αυτό να στερεί σε ένταση και δυναμική από τα κομμάτια, τουναντίον προσθέτοντας βάθος, πολυπλευρικότητα και έναν θεμιτό πλατειασμό στη μουσική τους ταυτότητα. Για το λόγο αυτό, φίλε ακροατή, να βρίσκεσαι στις επάλξεις σε αγρανάπαυση καθώς εκεί που δεν το περιμένεις, θα βρεθείς εξαπίνης να περιλούζεσαι με καυτό κόκκινο υγρό από τον “ηχητικό λoστό” που θα σου σκάσει στα μούτρα και θα σου “ματώσει” τα αυτάκια. Και επειδή μιλάμε για συναισθηματισμούς, στο “Chemical Godz” θα τσουτσουριάσεις με τον Pantera ήχο της κιθάρας, ο οποίος είναι ικανός να ενσαρκώσει τον ίδιο τον αδικοχαμένο Dimebag για μία μοναδική guest εμφάνιση.
Διανύοντας την τρίτη και βάλε δεκαετία της ζωής της η μπαντάρα που ακούει στο όνομα Crowbar, αποστασιωποιείται λίγο από τα τετριμμένα της σκηνής, χωρίς φυσικά να υιοθετεί τον ρόλο του παρία. Ανταυτού αναλαμβάνει τα ηνία και τον ρόλο του καθοδηγητή φέρνοντας κατά νου και το προπερσινό εκπληκτικό δίσκο “Dream Squasher” των Καλιφορνέζων -(16)- για να δώσει πηγή ζωής και έμπνευσης στο “μουχλιασμένο” ιδίωμα για το μέλλον, απλά, λιτά και απέριττα.
Και όσο οι έταιροι συνοδοιπόροι της πολιτείας και μη αμολάνε καλούμπα πετώντας χαρταετό, ονειροπολώντας τους διάφορους βαλτότοπους, αυτοί ατενίζουν το New Sludge Dawn Fades υποδεχόμενοι τη νέα εποχή με έναν υπέρβαρο ηχητικά δίσκο μεγατόνων, ανοίγοντας τα αυτάκια μας από τις τυχόν “παρωπίδες” ή ωτοασπίδες με τον μουσικό λωστό του “Zero and Gods”.
Facebook: https://web.facebook.com/crowbarmusic
Bandcamp: https://crowbar.bandcamp.com/album/zero-and-below
787 
