CROMAGNUM: “Born Free”

EP

Είδος: Heavy/Thrash metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 17 Σεπτεμβρίου 2021

Η αλήθεια είναι το καλοκαίρι προσφέρεται για πιο ρέμπελα ακούσματα και το νέο EP των Καναδών, “Born Free”, είναι το κατάλληλο δισκάκι για να περάσεις καλά, χωρίς πολλά πολλά.

Οι CroMagnum είναι ένα power trio από το Montréal του Καναδά, οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει άλλο ένα EP το 2014, το “CroMagnum”. Όπως φαίνεται και από το λιτό ασπρόμαυρο εξώφυλλο, στο “Born Free” δεν θα βρεις κάτι εξεζητημένο, όμως οι Καναδοί «παίζουν με καρδιά» και οι τέσσερις συνθέσεις του είναι άκρως λειτουργικές. H μπάντα αρέσκεται να εξαπολύει thrashy riffs, ενώ και τα solo είναι αρκετά «μερακλίδικα». Τα «τραχιά» φωνητικά του Maximus Rex είναι “love or hate” κατάσταση, αλλά εμένα προσωπικά μου άρεσαν πολύ και μου θύμισαν και λίγο Mike Scalzi από τους The Lord Weird Slough Feg. Το rhythm section είναι επίσης «μπόμπα» και φτάνει στα επίπεδα των Grand Magus.

To EP ξεκινά με μια μικρή όμορφή doom εισαγωγή, το “End Your Slavery”. Το εναρκτήριο thrash riff του “Born Free” δείχνει από την αρχή τη διάθεση της μπάντας να σε παρασύρει σε ένα άγριο metal party. «Πιασάρικο» κομμάτι, που είναι ότι πρέπει για «κοπάνημα». Ακολουθεί το “Waterval Boven”, που είναι λίγο πιο «βαρύ» όσον αφορά στις κιθάρες, με τον Maximus να κάνει την πιο «βαρβαρική» ερμηνεία του. Επόμενο το “Tunguska”, που είναι το πιο γρήγορο και trash τραγούδι του EP, ενώ το “Congregation”, το τελευταίο τραγούδι στο “Born Free”, είναι λίγο πιο τεχνικό από τα υπόλοιπα, με ωραίο ρεφραίν και με τρία μικρά sol-άκια να «νοστιμίζουν» ακόμα περισσότερο τη σύνθεση.

Το “Born Free” (EP) αποδείχθηκε αρκετά δροσερή και εθιστική κυκλοφορία και ανοίγει την όρεξη για ένα full length από τους CroMagnum. Μακάρι να είναι η αρχή για μια πιο παραγωγική εποχή για τη μπάντα.

Facebook: https://www.facebook.com/cromagnum

662
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.