Είδος: Alternative metal
Δισκογραφική: BMG records
Ημ. Κυκλοφορίας: 15 Σεπτεμβρίου 2023
Με τους Stone Sour στον πάγο και τους Slipknot να βγάζουν 2 δίσκους μέσα σε 3 χρόνια, ο διάδοχος του “CMFT” (aka Corey Mother Fuckin’ Taylor), ήταν αναπόφευκτος, προκειμένου να ξεχαρμανιάσει ο λαοφιλής frontman.
Κι αν το πρώτο solo album του Taylor ήταν ένας τίμιος ηχητικός αχταρμάς, η δεύτερη προσπάθεια στέφεται με επιτυχία, καθιστώντας το sequel καλύτερο.
Στο εισαγωγικό “The Box”, ο Corey λέει “take a breath, enjoy the show” και για τα υπόλοιπα 55 λεπτά, απλώνει έναν πολύ ενδιαφέρον μουσικό καμβά με τις fun στιγμές να είναι ίσα μοιρασμένες με τις πιο χαλαρές και το σύνολο να θυμίζει δουλειά εποχής ‘00s, όταν τα full length ήταν χορταστικά και με προσωπικότητα.
Ο δίσκος ακούγεται νεράκι, οι ερμηνείες είναι (όπως πάντα) εξαιρετικές και το λάθος του “CMFT”, με τις άνισες στιγμές, δεν επαναλαμβάνεται. Ίσα ίσα, εδώ υπάρχει συνοχή και δεν νιώθεις πως ακούς σκόρπιες ιδέες, μαζεμένες στην πάροδο του χρόνου. Εννοείται πως η προσέγγιση εξακολουθεί να είναι απλή, με τη heavy χροιά του Taylor να βρίσκει ελάχιστες διεξόδους, αλλά αυτό είναι και το point: μια δουλειά που απευθύνεται στους περισσότερους και όχι ντε και καλά σε μεταλλάδες.
Στο “CMF2” θα συναντήσεις κομμάτια που αγκαλιάζουν περήφανα τον ήχο των Stone Sour (“Post Traumatic Blues”, “Beyond”, “Starmate”, “Punchline”), uptempo συνθέσεις (“Talk Sick”, “We Are the Rest”), ταξιδιάρικα τραγούδια (“Breath of fresh Smoke”, “Someday I’ll Change Your Mind ”), πιο μελό στιγμές (“Midnight”, “Sorry Me”), ενώ εμφανίζεται και η Slipknot πλευρά του Corey, στο “All I Want is Hate”. Κι ένα τέτοιο σύνολο, δεν θα μπορούσε να κλείνει καλύτερα, από το “Dead Flies”, που κρύβει μέσα του την αγάπη του Taylor για το metal το παλιό το ορθόδοξο (ονόματα δεν γράφω για να μην ξεσηκωθούν οι gatekeepers).
Εν κατακλείδι, απολαυστικό αλμπουμάκι, που δεν κουράζει, ούτε ψάχνει να μπει σε λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς. Το “CMF2” είναι μια όμορφη δουλειά, ενός ανθρώπου που δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν και ξέρει τι θέλει πλέον από τη μουσική του. Ο Corey Taylor γράφει για την κάβλα του και η κάβλα του είναι πάντα καλοδεχούμενη, όταν τον κάνει να κυκλοφορεί τέτοιους δίσκους.
https://www.facebook.com/TheCoreyTaylor/
567 
