Είναι στιγμές, που όταν θες να κάνεις μία κριτική, πολλοί παράγοντες μπορεί να σε επηρεάσουν και σίγουρα η συγκεκριμένη, φάνηκε εκ πρώτης όψεως, να πηγαίνει στον “βρόντο”. Ξεκινώντας πρωταρχικά από το εξώφυλλο, “άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια”, ότι θα πάθω “ακουστικό τραύμα” και παράκρουση τρίτου βαθμού.
Η πραγματικότητα όμως με διέψευσε πανηγυρικά ως προς το αποτέλεσμα, διότι σίγουρα δεν πέσαμε σε μία συλλογή με “διαμάντια”, αλλά μπορώ να ομολογήσω ευθαρσώς ότι πέρασα καλά με την ακρόασή του.
Για να τα κάνω πιο “λιανά”. Η γλώσσα σίγουρα ξένιζε, διότι τα Φινλανδικά δεν είναι και το φόρτε μου, οπότε μπαίνει στην άκρη, η μουσική σε πλαίσια καθαρά electro και disco διάθεσης με κάνουν να πω με βεβαιότητα ότι συνάντησα ένα φάσμα επιρροών από όλα τα ’80s, με τα πνεύματα πολλών καταξιωμένων καλλιτεχνών να εμφανίζονται μπροστά μου. Οι ABBA, οι Modern Talking, οι Depeche Mode, οι QUEEN, οι YAZOO και πόσοι άλλοι μουσικοί ήρωες, κατέφτασαν στο μυαλό μου, μεταφρασμένοι υπό Φινλανδικό πρίσμα.
Εννοείται ότι δεν ξεχώρισα κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι, γιατί πολύ απλά ο γλωσσοδέτης και το στραμπούληγμα της γλώσσας παραμόνευαν απειλητικά, αλλά γενικά τα κομμάτια της συλλογής είχαν μία ροή και συνέπεια, χωρίς κάτι καινοτόμο, θα έλεγα ότι είναι περισσότερο κατάθεση μιας εποχής και διάθεσης που έχει εκλείψει στις ημέρες μας και κυρίως αυτό πρεσβεύει η συλλογή μας.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι είναι μία τίμια πρόταση που θα μπορούσε να ακουστεί σε ώρες χαλαρής διάθεσης με την παρέα και το ποτάκι μας, χωρίς απαιτήσεις και μουρμούρες. Μέχρι εκεί, κοινώς, πάμε γι’ άλλα…..
585 
