Στον ανεξερεύνητο σημερινό θησαυρό των καλλιτεχνών που καθορίζουν τη δική τους ιδιαίτερη διαδρομή μακριά από εκθέσεις σε μεγάλα ακροατήρια, γνωστές εταιρίες και πολύμηνες περιοδείες, είναι μεγάλη χαρά και πολύτιμη έκπληξη να συναντιέσαι τυχαία με μοναδικές περιπτώσεις σαν τον Chris Scholtes, που έχουν την άμεση μαεστρία να σε τραβήξουν στο δικό τους εκκεντρικό σύμπαν και να σου αποκαλύψουν μια άλλη αντίληψη για τον ήχο γενικότερα. Αν η συνέντευξη που ακολουθεί ξυπνά έστω και λίγο μια περιέργεια μέσα σου, δώσε την ευκαιρία στη μουσική του και πιθανά θα κερδίσεις ένα διαφορετικό και ξεχωριστό δεσμό με ένα φανταστικό ηχητικό σύμπαν.
Πρώτα απ ‘όλα, πώς θα προτιμούσες να συστήσεις τον εαυτό σου στο κοινό; Εννοώ ειδικά εσένα ως καλλιτέχνη και μουσικό και όχι μόνο το project “Gammalon”.
Πρώτα απ ‘όλα, ευχαριστώ που μου προσφέρεις την ευκαιρία για συνέντευξη. Υποθέτω ότι θα εισήγαγα τον εαυτό μου σαν ένα καλλιτέχνη που έχει εκτίμηση για πολλά στοιχεία μουσικής και ήχου. Στην καρδιά, είμαι ένας προοδευτικός / art rock καλλιτέχνης, αλλά μου αρέσει να ενσωματώνω στοιχεία πολλών άλλων στυλ, όπως electronica, jazz-fusion, hard / heavy rock, κλασική και spa μουσική. Πιστεύω επίσης ότι το ανθρώπινο αυτί δεν αγαπά μόνο να ακούει μουσική, αλλά επίσης αγαπά τις υφές διαφόρων ήχων και ηχητικών εφέ. Αυτοί οι “μη μουσικοί ήχοι” μπορεί να κυμαίνονται από το να είναι όμορφοι και μυστηριώδεις έως ακόμα και στοιχειωμένοι, αλλά και οτιδήποτε άλλο ενδιάμεσα. Οι ήχοι, καθώς και η μουσική, βοηθούν πολύ στην αφήγηση της ιστορίας μιας σύνθεσης και χρησιμεύουν για την αναπαράσταση μιας εικόνας για τον ακροατή. Αυτό, νομίζω, είναι ακόμα πιο σημαντικό με την οργανική μουσική όπου δεν υπάρχουν στίχοι που να λένε μια μουσική ιστορία.
Εάν έπρεπε να διαλέξεις ορισμένα ονόματα καλλιτεχνών, όχι απαραίτητα μόνο μουσικών, που πιστεύεις ότι μπορείς να διακρίνεις τη σκιά τους στο το έργο σου, ποια θα ήταν η απάντηση και γιατί;
Σίγουρα οι Pink Floyd για την ηχητική υφή τους, μια μεγάλη έκταση και παλέτα τόνων. Πιστεύω επίσης ότι η δημιουργική ιδιοφυΐα των Pink Floyd μπορεί επίσης να βρεθεί στον τρόπο με τον οποίο εμπλούτιζαν τη μουσική τους με ηχητικά εφέ για να μεταφέρουν μουσικά μηνύματα. Πέρα από τους Pink Floyd, θα έλεγα ότι οι άλλες δύο βασικές εμπνεύσεις για τον ήχο του Gammalon θα περιλαμβάνουν τους Rush (prog. rock επιρροή) και τους Pat Metheny Group (ambient jazz fusion και americana jazz επιρροή). Αλλά υπάρχουν τόσες πολλές άλλες λεπτές μουσικές επιρροές σε αυτά τα άλμπουμ των Gammalon, από τον Frank Zappa έως τους Metallica και τους Tangerine Dream. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος της μουσικής είναι εμπνευσμένο από τις εικόνες της μεγάλης κινηματογραφίας, ιδιαίτερα από καλλιτέχνες όπως ο Stanley Kubrick και ο Godrey Reggio (Koyaannisqatsi). Μεγάλο μέρος της οργανικής μουσικής που έχω γράψει είναι ένα είδος φανταστικού μουσικού τοπίου με soundtrack για πραγματικές και ονειρεμένες ταινίες, μικρές σκηνές και ακόμη και ακίνητες εικόνες. Μου αρέσει να δημιουργώ ένα ακουστικό τοπίο που δημιουργεί εικόνες στο μυαλό του ακροατή.
Μπορείς να αποκαλύψεις τις πηγές έμπνευσής σου και να μας εξηγήσεις κάπως ταυτόχρονα για το έργο και τη σύλληψη του Gammalon;
Παρόλο που είμαι κιθαρίστας κυρίως, εμπνέομαι πραγματικά από παίκτες πιάνου / keyboards. Μερικές φορές πιστεύω ότι οι κημπορντίστες δεν έχουν την ίδια αναγνώριση με τους κιθαρίστες ενώ συμβάλλουν σημαντικά στον συνολικό ήχο μιας μπάντας. Όσον αφορά τους Pink Floyd και Pat Metheny Group, σίγουρα ο David Gilmour και ο Pat Metheny έχουν τεράστια επιρροή σε μένα, αλλά τόσο πολύ και μερικές φορές ακόμη περισσότερο είναι και οι συνεργάτες τους στο πιάνο – Richard Wright και Lyle Mays, αντίστοιχα.
Το project “ Gammalon Instrumental Music and Sound” και η σχετική ιστορία γεννήθηκε από μια έμπνευση και φιλοδοξία να είναι πιο δημιουργική και ενδιαφέρουσα από την απλή παράδοση ενός “σόλο άλμπουμ του Chris Scholtes”. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σύντομος στην υπόθεση: ο Gammalon είναι ο κόσμος μας 100 χρόνια στο μέλλον, όπου μόνο το 4% του πληθυσμού παραμένει ζωντανό. Μια βάση πυρηνικής ενέργειας στην Ιαπωνία στοχοποιήθηκε για την επίθεση από κάποια εσχατολογική θρησκεία το 2087. Το “συμβάν”, όπως είναι γνωστό από την ιστορία του multi CD, έστειλε ακτινοβολία γάμμα σε ολόκληρο τον Ειρηνικό Ωκεανό στην Καλιφόρνια και τις υπόλοιπες ΗΠΑ μέσω των αληγών ανέμων του Ειρηνικού. Το σκηνικό βρίσκεται στο κέντρο του Χόλιγουντ της Καλιφόρνια, γύρω από το οποίο οι επιζώντες άποικοι έχτισαν ένα προστατευτικό τείχος και ονόμασαν την πρωτοποριακή κοινότητά τους ως “Camp Pacific Freedom” (CPF). Το τείχος τους προστατεύει από ένα μέρος ανθρώπων που δεν πέθαναν από την ακτινοβολία, αλλά αντίθετα “γαμμα-μορφώθηκαν” σε οργισμένα, βίαια τηλεομοιοτυπία των πρώην εαυτών τους. Οι κεντρικοί μας χαρακτήρες είναι αποικιοκράτες και μουσικοί, ο Peter Shen (κιθάρες, πλήκτρα), η Έλενα (μπάσο, πλήκτρα) και ένας νέος ντράμερ σε κάθε άλμπουμ (όλοι συνεχίζουν να πεθαίνουν με περίεργους τρόπους – ένα είδος χιουμοριστικού υπαινιγμού στην κληρονομιά των ντράμερ των Spinal Tap) ). Οι Gammalon είναι το όνομα της μπάντας τους που έχει αποκτήσει καταφύγιο στο Radio K.A.O.S. , έναν ραδιοφωνικό σταθμό στο Sunset Strip, που αποτελεί ουσιαστικά αφιέρωμα στον Roger Waters (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Radio K.A.O.S. είναι ένα σόλο άλμπουμ του Roger Waters που κυκλοφόρησε το 1987). Εδώ έχουν ηχογραφήσει τα άλμπουμ τους οι κεντρικοί χαρακτήρες. Με κάθε κυκλοφορία του άλμπουμ, ο Peter γράφει τα απομνημονεύματα σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της καθημερινής ζωής και περίεργα πράγματα στο Gammalon και το CPF. Τα συνεχιζόμενα απομνημονεύματά του καταγράφονται στις νότες κάθε CD και χρησιμεύουν ως περιοδικά παράθυρα σε αυτόν τον κόσμο.
Ποια είναι τα σχόλια που δέχεσαι για τη μουσική σου και μπορείς να θυμηθείς κάποια πραγματικά περίεργη ή εντυπωσιακή αντίδραση;
Τα σχόλια ήταν πολύ θετικά και υπάρχει ακόμη μια τοποθεσία στον νέο ιστότοπο για σχόλια στο κάθε άλμπουμ. Μόλις τελείωσα το τρίτο άλμπουμ, με τίτλο “The Periphery of Imagination” (που θα κυκλοφορήσει μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2020), και το demo για αυτό το άλμπουμ έχει ήδη λάβει μια εξαιρετική κριτική από τον Dave DeMarco, ο οποίος έγραψε εκτενώς για αυτό στο “Atlantic Music Monthly”.
Ποιες είναι οι σκέψεις σου για τη μουσική βιομηχανία σήμερα; Είναι ο εύκολος τρόπος της τεχνολογίας ευλογία ή κατάρα ή και τα δύο; Ανησυχείς ποτέ για τη φήμη και την επιτυχία, ή τουλάχιστον την επαφή με τον ακροατή;
Η τεχνολογία είναι συχνά ένα δίκοπο σπαθί. Η τεχνολογία μας έδωσε Pro-Tools και Logic Pro X, σταθμούς εργασίας ψηφιακού ήχου και τα παρόμοια, αλλά η τεχνολογία δυσκολεύει επίσης τους καλλιτέχνες να βγάλουν λεφτά από τη νέα μουσική. Τα χρήματα έρχονται πια από τις ζωντανές εμφανίσεις και τις πωλήσεων προϊόντων. Οι ιστότοποι γίνονται πιο επιδραστικοί και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πραγματικά ένας πολύ καλός τρόπος για να διατηρήσεις την επαφή με τους ακροατές σου, κάτι που μου αρέσει.
Είσαι ακόμα ακροατής με ενδιαφέρον για νέα μουσική; Εάν ναι, μπορείς να μας αναφέρεις μερικές κυκλοφορίες φέτος που σου έκαναν εντύπωση;
Μόλις την περασμένη εβδομάδα άκουσα ένα συγκρότημα, τους NightWish από τη Φινλανδία, από έναν από τους γαμπρούς μου. Θεέ και Κύριε! Μεγάλη έκπληξη. Δεν είναι νέα μπάντα, αλλά είναι καινούρια για μένα. Το στυλ τους είναι συμφωνικό metal. Υπάρχουν πλήρη ορχηστρικά περάσματα και μεταλλικές κιθάρες, όμορφα γυναικεία φωνητικά και ένα είδος αναγεννησιακού ύφους σε ορισμένα τραγούδια / μέρη. Πολύ ισχυρή και συγκινητική μουσική. Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι η μεγαλύτερη σχέση μου με τη μουσική είναι η AOR της δεκαετίας του ’70 γενικά.
Ποιο είναι το τολμηρότερο όνειρό σου ως συνθέτης και καλλιτέχνης; Ποιο πιθανό επίτευγμα θα μπορούσε να σε κάνει να νιώσεις σαν να έχεις ολοκληρώσει την αποστολή σου;
Μια τόσο εμπνευσμένη και ταπεινή ερώτηση. Νομίζω ότι, δεδομένου ότι τόσο μεγάλο μέρος του Gammalon Instrumental Music and Sound project αντικατοπτρίζει κινηματογραφικά στοιχεία, θα μπορούσε να είναι διασκεδαστικό κάποια μέρα να συνθέσω και να οργανώσω πολλές μουσικές γενικά για φιλμ αλλά και τον κινηματογράφο.
Αν έπρεπε να πάρεις μερικούς συνεργάτες, νεκρούς ή ζωντανούς για να σχηματίσεις το συγκρότημα των ονείρων σου, ποια ονόματα θα είχες στο μυαλό σου;
Λοιπόν, υποθέτω ότι όπως και οι περισσότεροι μουσικοί, η ζωή μου άλλαξε στην ηλικία των 6 , όταν άκουσα για πρώτη φορά τους Beatles, και ειδικά για μένα το “Day Tripper”. Έτσι, σίγουρα ο John Lennon (ή και οι 4) έρχονται στο μυαλό, αλλά δεν θα ήταν ο σωστός συνεργάτης μαζί μου για το στυλ μουσικής του Gammalon. Λοιπόν, θα κατέληγα με τους Lyle Mays, Richard Wright, Geddy Lee και Neil Peart με τον Bob Ezrin να κάνει την παραγωγή.
Τέλος, ποια είναι η αγαπημένη σου ερώτηση που κανείς δεν σου έκανε ποτέ; Απάντησέ την φυσικά!
Γιατί έχεις ακόμα ένα Roland Boss ME-5 από το 1988 στο πεντάλ σας; A: Το Boss ME-5 Guitar Multiple Effects ήταν η πρώτη μονάδα πολλαπλών εφέ που παρήγαγε η εταιρεία. Τα εφέ Compressor, Overdrive / Distortion, Equalizer, Chorus / Flanger και Digital Reverb / Delay που χρησιμοποίησε απλώς οικειοποιήθηκαν τα εσωτερικά από τις κατασκευασμένες μονάδες Boss της Ιαπωνίας που ήταν τότε διαθέσιμα (συγκεκριμένα τα CS-2, DS-1, OD -2, RV-3, EQ-1, CE-1, DD-2 και BF-2). Λόγω της ενσωμάτωσης αυτών των vintage πεντάλ στη μονάδα, αυτά έχουν γίνει όλο και πιο περιζήτητα. Όπως όλα τα pedalboards πολλαπλών εφέ, το μεγάλο μέρος έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτά τα εφέ μαζί για να δημιουργήσει και να επεξεργαστεί προσαρμοσμένους ήχους και να τα χρησιμοποιήσει εν ροή. Στην πραγματικότητα έχω δύο ME-5s. Το ένα είναι back up.
http://www.gammalonmusic.com/home.html
1279 
