Είδος: AOR, melodic rock
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Οκτωβρίου 2022
Γυναικείες φωνάρες, δυνατές κιθάρες, κεφάτα πλήκτρα και χορευτικοί ρυθμοί, στίχοι για ξαναμμένους έρωτες και ραγισμένες καρδιές, ραδιοφωνικά ρεφρέν, αξέχαστες μελωδίες, glamourous πόζες, μαλλιά ξασμένα και περμανάντ με τόνους λακ, leather jackets, κορμάκια, κολάν, see-thru και διχτυωτά, μπότες, γόβες, τεράστιοι κρίκοι σκουλαρίκια, αλήτικο στιλ και σεξαπίλ, κόκκινα χείλη, glitter και στρας.
Όλα τα παραπάνω είναι γραμμένα στις σελίδες που, δυστυχώς, είχαν σκιστεί και έλειπαν από το κεφάλαιο “1980s Rock Revival” που, ευτυχώς, έχει κάνει την εμφάνισή του εδώ και κάποια χρόνια. Την αποκατάσταση, όμως, αυτού του χαμένου θησαυρού έχει αναλάβει με όρους προσωπικής υπόθεσης η Ουαλή Chez Kane και έρχεται να καλύψει το κενό που έχασκε με την ταμπέλα “Lady Rocker” πάνω του. Αμήν!
Έναν χρόνο μετά το ντεμπούτο που έφερε, απλά κι απέριττα, το όνομά της ως τίτλο, η Chez ανακοίνωσε ότι θα επέστρεφε με το “Powerzone”, και οι προσδοκίες όσων λάτρεψαν το πρώτο album τρυπούσαν το ταβάνι. Τελικά, τα πολλά πηγαινέλα Βρετανία – Σουηδία, ώστε να δουλεύει μαζί με τον Danny Rexon των Crazy Lixx, απέδωσαν καρπούς. Ο Rexon συνέθεσε, ενορχήστρωσε, εκτέλεσε (με την εξαίρεση των φωνητικών, σαφώς) και ηχογράφησε 50 ολόκληρα λεπτά μουσικής, και η Chez χάρισε την αχτύπητη φωνή της στα 10 tracks του “Powerzone”.
Όπως διαφαινόταν από τα τέσσερα singles και τα τρία videos, που μας είχαν ανοίξει την όρεξη κανονικότατα το προηγούμενο διάστημα, το “Powerzone” είναι ένα tribute στα αγαπημένα acts της Chez και του Rexon, όλα τους τρανταχτά ονόματα των παρδαλών ‘80s και των πιο λαμπερών μουσικών τέκνων της δεκαετίας, δηλαδή του AOR, του melodic rock και του glam metal.
Η αρχή γίνεται με τρόπο εμφατικό, δίνοντας το στίγμα για ό,τι ακολουθεί, με ένα από τα πιο καλογραμμένα και όμορφα τραγούδια του δίσκου, το “I Just Want You”. Στην εισαγωγή ακούμε τον Rexon από το studio να δίνει το οκέι για να ξεκινήσει η ηχογράφηση, και τη Chez να μετρά “…two, three, four!” (#Born_to_Be_my_Baby_vibes), και αμέσως σκάει ένα απλό αλλά πανέμορφο κιθαριστικό θέμα με πλάτες από πλήκτρα και ένα σύντομο solo. Η φωνή της Chez είναι υπέροχη, οι τραγουδιστικές γραμμές άψογες και, όταν φτάνουν το bridge και το chorus, είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η κομματάρα θα έπαιζε 24/7 στο MTV αν είχε βγει το 1988. Ο αέρας από Heart και Bon Jovi των ‘80s είναι απόλυτα ταιριαστός με αυτήν την power ballad που κάνει την τρίχα να σηκώνεται.
Καθώς το album κυλάει, κάποια tracks ξεχωρίζουν μεμιάς και συνιστούν αναμφίβολα τις κορυφαίες στιγμές του. Τo sexy και ξεσηκωτικό “Love Gone Wild”, με το γλυκό sax solo και την εξαιρετική Chez να φέρνει τις Vixen στο 2022. Το ομότιτλο “Powerzone”, η πιο hard rock / glam metal σύνθεση του δίσκου, πανέμορφα upbeat και guitar-driven, που έχει κάτι από τις rock ιέρειες Lita Ford και Lee Aaron. Το μεγάλο, οκτάλεπτο φινάλε του “Guilty of Love”, ένα AOR κλείσιμο που χαράσσεται ανεξίτηλα στο μυαλό, με τον «μεγάλο» US ήχο του, τις Journey επιρροές και τα ιδιοφυώς αισθησιακά guitar lixx του Rexon να μας συνοδεύουν ως την έξοδο, αφήνοντάς μας να θέλουμε κι άλλο και να αναζητούμε εναγωνίως το “Play” button.
Αξιόλογα αλλά λιγότερο ξεχωριστά είναι το νοσταλγικό, radio rock “(The Things We Do) When We’re Young in Love”, το φωνακλάδικο, Def Leppard-ικό “Rock You Up” και το φτιαγμένο για αρένες (ή και για τίτλους έναρξης ‘80s νεανικής σειράς) “Children of Tomorrow Gone”, στο οποίο ο Rexon έχει χώσει μέχρι και μια διακριτική γκάιντα.
Από την άλλη, το Poison boogie “Ready for Your Love”, το χλιαρό “Nationwide” και η μπαλάντα “Streets of Gold” δεν μου έκατσαν καθόλου καλά και τα θεωρώ fillers (Να μου πείτε, τι θα ήταν ένα ‘80s rock album χωρίς τα fillers του;). Όταν, δε, σκέφτομαι πως, αν έλειπαν, το “Powerzone” θα ήταν μικρότερης διάρκειας, πιο σφιχτό και θα αποτελούνταν αποκλειστικά από δυνατά τραγούδια, σχεδόν θυμώνω που δεν το κατάλαβαν η Chez και ο Rexon.
Επίσης, προσωπικά, θα προτιμούσα μια κιθαριστικά πιο cruchy κατεύθυνση (παραείμαι μεταλλάς, λέτε;), όπως στο ντεμπούτο, και μια ακόμα πιο πλούσια και αμερικανιζέ παραγωγή, αν και αντιλαμβάνομαι ότι αυτό μάλλον δεν ήταν εφικτό budgetwise. Το “Powerzone” έχει γραφτεί από τον Rexon αποκλειστικά για τη φωνή της Chez, ενώ στο “Chez Kane” φαινόταν ότι αρκετά κομμάτια υπήρχαν καιρό πριν να τη γνωρίσει. Οπότε, ως προς αυτό κερδίζει το “Powerzone”. Ωστόσο, το υλικό που κατέληξε στο ομώνυμο προέκυψε από καλές ιδέες που συγκέντρωνε για χρόνια ο Rexon επειδή δεν χωρούσαν στους Crazy Lixx. Ίσως έτσι εξηγείται που στο “Powerzone” δεν ακούμε κάποιο track του διαμετρήματος ενός “Too Late for Love”.
Πάντως, όπως και να ‘χει, αν έχετε αδυναμία σε αυτόν τον ήχο ή αν περνάτε καλά κάπου και κάπου με ‘80s throwbacks, είναι επιβεβλημένο να πέσετε με τα μούτρα στο “Powerzone”. Αν μαθαίνετε για πρώτη φορά τη Chez Kane (απορώ πού ζείτε!), τότε ετοιμαστείτε για μια μεγάλη έκπληξη. Αν την παρακολουθείτε ήδη, δεν υπάρχει περίπτωση να μην απολαύσετε πραγματικά το νέο album της. Power up and see you in the Zone!
Facebook: https://www.facebook.com/ChezKaneVocalist
Instagram: https://www.instagram.com/chez_kane/
631 
